Ειδήσεις για παλιούς συντρόφους και φίλους σε πάνε, επίσης, στα πολύ περασμένα. Αυτό συνέβη με την είδηση για τον θάνατο της Έλενας Κλεώπα για όλους εμάς που την γνωρίσαμε, αγωνιστήκαμε, γλεντήσαμε και συνεργαστήκαμε μαζί στο ΚΚΕ εσωτερικού, στην Κομματική Οργάνωση Αθήνας και στον Ρήγα. Η Έλενα, ένας εξαιρετικά δραστήριος άνθρωπος, με πολλούς φίλους, που έπαιρνε πρωτοβουλίες, που μπορούσες να στηρίζεσαι σ’ αυτή. Έτσι τη θυμόμαστε. Με την επιβολή της δικτατορίας αντιμετώπισε τη βία της ασφάλειας, έμπρακτα, με τη σύλληψή της. Έφυγε για το Παρίσι και εκεί ήταν στο φιλικό περιβάλλον των ανθρώπων του ΚΚΕ εσωτερικού. Σ’ αυτό το κόμμα εντάχθηκε εξάλλου και αμέσως με την επάνοδό της στην Ελλάδα, με μεγάλη προσφορά σε διάφορες λεπτές λειτουργίες του και τα κομματικά - πολιτικά καθήκοντα. Ο «Βρούτος», η όμορφη, και αισθητικά, ταβέρνα που λειτούργησαν, στον Στρέφη, μαζί με τον Βασίλη Πουλαντζά υπήρξε και ένα όμορφο σημείο συνάντησης για πολλούς από μας εκείνη την εποχή, με πολιτικές συσκέψεις κάποτε, και εκδηλώσεις. Στο Α' Νεκροταφείο την Πέμπτη το μεσημέρι, εκτός από τους συγγενείς της και τους φίλους της, βρεθήκαμε και πολλές και πολλοί από την τότε εποχή, αν και τραγικά αποδεκατισμένοι, για να αποχαιρετήσουμε την Έλενα. Σε μια ζεστή - περιεκτική ομιλία ο γιος της, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος υπήρξε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, αποχαιρετώντας την, αναφέρθηκε στη ζωή της και τη σημασία που είχε η προσωπικότητά της γι’ αυτόν και στην πολιτική, διαφυλάσσοντας, ωστόσο, με την ισορροπία του λόγου του, και τη δική της πολιτική άποψη που, ενώ τον βοήθησε ως μάνα στην πολιτική του δράση, διαφοροποιούνταν συγχρόνως από τις δικές του, κρατώντας τις δικές της επιλογές.