Στις 22 Οκτωβρίου καταγράφηκε η πρώτη εστία πυρκαγιάς στην τοποθεσία Παπίκιο όρος, η κορυφή του οποίου αποτελεί το υψηλότερο σημείο του νόμου Ροδόπης στα 1460 μέτρα. Το Παπίκιο όρος ή Καρλικ Νταγί είναι ένα από τα πιο δασωμένα όρη της Ελλάδας και φιλοξενεί το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε6 που ξεκινά από την Σκανδιναβία και καταλήγει στο Αιγαίο.
Η περιοχή φημίζεται για το πλούσιο οικοσύστημα της που φιλοξενεί πάρα πολλά είδη του φυτικού και ζωικού βασιλείου με χαρακτηριστικό πρωταγωνιστή το παρθένο δάσος οξιάς. Σύμβολο ιστορικής, αρχαιολογικής, πολιτισμικής και περιβαλλοντικής κληρονομιάς ως περιοχή κατάφερε να ενώσει το παρόν με το παρελθόν.
Οι αρχαιολογικές έννοιες ενώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου με την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος και την έντονη δραστηριότητα κυρίως των ανθρώπων της μειονότητας, κατά βάση κτηνοτρόφων, που είχαν καταγωγή από τα ορεινά χωριά και ζούσαν για πάρα πολλά χρόνια στον τόπο τους.
Είκοσι μέρες πλέον και η φωτιά έχει εν μέρει οριοθετηθεί, δεν έχει σβήσει όμως. Η μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην νεότερη ιστορία της Ροδόπης πλέον είναι γεγονός. Είκοσι ημέρες που συνοδεύτηκαν από απελπισία, θυμό, αγανάκτηση και πολλά ερωτηματικά για τον τρόπο αντιμετώπισης της δασικής πυρκαγιάς. Ο ντόπιος πληθυσμός με μεγάλη ανησυχία παρατηρούσε τους καπνούς και τις φλόγες να φουντώνουν από το αϊτόβουνο και τον ζωτικό πνεύμονα της περιοχής να γίνεται στάχτη.
Οι πρώτες μέρες συνοδεύτηκαν από αρκετή δόση προχειρότητας και έλλειψη σοβαρότητας από τους εμπλεκόμενους φορείς. Σύντομα αποκαλύφθηκε ο βαθμός ανικανότητας και ανεπάρκειας του επιτελικού κράτους και της κυβέρνησης των αρίστων. Παρόλο που οι συνθήκες λόγω εποχής και η έλλειψη δυνατών ανέμων διατηρούσε την πυρκαγιά σε χαμηλή ένταση χαρακτηρίζοντας την ως έρπουσα, που έκαιγε χαμηλή βλάστηση και φυλλωσιές, η έλλειψη συντονισμού και εναέριων μέσων κατάσβεσης που δεν ενεργοποιήθηκαν επειδή είχε λήξει η σύμβασή τους λόγω παύσης της αντιπυρικής περιόδου, η αρχική αδράνεια των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης και πολύ περισσότερο των υπουργών και των φορέων της κυβέρνησης, το δύσβατο της περιοχής που δυσκόλευε την επιχειρησιακή ετοιμότητα και ικανότητα των πυροσβεστών οδήγησαν στο σημερινό αποτέλεσμα της καταστροφής.
Περίπου είκοσι χιλιάδες στρέμματα δασικής γης κάηκαν, η πυρκαγιά μεταπήδησε εντός των συνόρων της Βουλγαρίας η οποία πλέον ανοιχτά κατηγορεί την χώρα μας για ανευθυνότητα και ανικανότητα στην διαχείριση της κατάστασης. Το πιο περίεργο στην υπόθεση ήταν η σιωπή και ο αλληθωρισμός των κυβερνητικών αξιωματούχων αλλά και των κεντρικών ΜΜΕ, που για το θέμα που φιλοτιμήθηκαν μετά την 13η ημέρα κάνοντας περιστασιακές αναφορές για την επικρατούσα κατάσταση.
Το ευτύχημα στην όλη υπόθεση είναι ότι λόγω έλλειψης βοριάδων, η φωτιά δεν προχώρησε προς τους οικισμούς του Γιακά καθώς περιμετρικά των οικισμών οι δασικές περιοχές είναι καλυμμένες με κωνοφόρα, στοιχείο που θα οδηγούσε σε μια πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων καταστροφή και θα απειλούσε κατοικημένες περιοχές.
Η άμεση καταγραφή της περιβαλλοντικής καταστροφής εκπόνηση σχεδίου για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος με έναν σύγχρονο τρόπο διαχείρισης των δασικών εκτάσεων και η απόδοση του φυσικού μας πλούτου στην τοπική κοινωνία είναι επιτακτική ανάγκη. Η εύλογη και έντονη ανησυχία των κατοίκων της περιοχής ότι την καταστροφή θα ακολουθήσει η ευρεία χρησιμοποίηση των δασικών εκτάσεων για την χρησιμοποίηση συστημάτων ΑΠΕ και ανεμογεννητριών δεν μας αφήνει αδιάφορους.
Παρακολουθούμε το θέμα με υπευθυνότητα και σοβαρότητα με βάση την αρχή μας ότι οι ενεργειακές κοινότητες πρέπει να λειτουργούν πάντοτε προς όφελος της κοινωνίας και ως σύμμαχος της φύσης και του περιβάλλοντος και όχι το αντίθετο.