Ένας φίλος 30 και πλέον χρόνων έγινε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το τελευταίο χρονικό διάστημα. Συμμετέχει σε τοπική Οργάνωση Μελών και έχει ψηφίσει για το τελευταίο συνέδριο, στην ψηφοφορία για τον πρόεδρο και την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Στο σωματείο του, όμως, στην τοπική ΕΛΜΕ, δεν ψηφίζει την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (ΣΥΝΕΚ) ούτε ψήφισε στις ηλεκτρονικές εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια τις οποίες υποστήριξαν και συμμετείχαν οι ΣΥΝΕΚ. Υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να καταλάβει τη στάση των ΣΥΝΕΚ εδώ και έναν χρόνο, από τότε που το υπουργείο Παιδείας άνοιξε το θέμα της αξιολόγησης, την μόνιμη πλέον συμπόρευσή τους με τις παρατάξεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και τις πρακτικές που ακολούθησαν όλοι μαζί στο συνέδριο της ΟΛΜΕ και στις πρόσφατες ηλεκτρονικές εκλογές της Κεραμέως. Λέει ότι πιθανά να είναι θέμα προσώπων, των μεγαλοσυνδικαλιστών των ΣΥΝΕΚ που σέρνουν την παράταξη σ’ αυτή την απαράδεκτη εξέλιξη συναίνεσης με τις επιταγές του υπουργείου και απορεί πώς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν αντιδρά σ’ αυτή την στάση των συνδικαλιστών του που τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα ως κόμμα της Αριστεράς και υπονομεύουν καθοριστικά την αντιπολιτευτική του τακτική και την ελκτική του δύναμη στον χώρο των εκπαιδευτικών και συνολικά της Αριστεράς. Σίγουρα δεν είναι ο μόνος που παρακολουθεί με μεγάλη στεναχώρια την πρωτοφανή κατρακύλα μιας παράταξης του κόμματός του που πλέον δεν έχει καμιά σχέση με αριστερή παράταξη.
Στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η τομεάρχης Εργασίας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου περιέγραψε σαν μία από τις αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, όσον αφορά τη δράση στους χώρους εργασίας, η μη θεσμική ύπαρξη γραμματείας συνδικαλιστικού παρότι υπάρχει ο σχετικός τομέας. Στο πλαίσιο αυτό, σημείωσε ότι η συγκρότηση της γραμματείας «θα είναι ένα πολιτικό άλμα, αφού με αυτή θα στηριχθεί η παρουσία του κόμματος στους χώρους δουλειάς αλλά και μέσα από την συντεταγμένη δράση θα συμβάλλει στην ανανέωση και την ενδυνάμωση του μαζικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στην πολιτική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και στην παρουσία που έχει το κόμμα στους συλλογικούς φορείς, στις συνδικαλιστικές δυνάμεις και στα αποτελέσματα όταν γίνονται εκλογές».
Ωραία όλα αυτά σε επίπεδο κεντρικού σχεδιασμού, το ζητούμενο όμως είναι αν θα μπορέσουν να δοθούν απαντήσεις στην τακτική και την δράση μιας συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που είναι από τις ελάχιστες παρατάξεις του κόμματος με μεγάλη δύναμη στα σωματεία. Μια παράταξη που συμμετέχει σε μόνιμη πλειοψηφία μαζί με τις παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και είναι συνυπεύθυνη για τα τέρατα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην ΟΛΜΕ:
-
-Γιατί αναβλήθηκε, με την γελοία δικαιολογία της μη εξεύρεσης χώρου, η προγραμματισμένη προ μηνός συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ στις 22/10 ενώ ανακοινώθηκε στις 16/11 το βράδυ και πραγματοποιήθηκε μέσα σε δύο μέρες η ίδια συνέλευση στις 19/11; Γιατί δεν βρέθηκε χώρος στη διάρκεια ενός μήνα και βρέθηκε ως διά μαγείας σε δύο μέρες; Η απάντηση είναι προφανής: αναβλήθηκε από τη μια η συνέλευση για να μην ισχύσει η εκφρασμένη βούληση της πλειοψηφίας των αντιπροσώπων των ΕΛΜΕ για αποχή από τις ηλεκτρονικές εκλογές κι από την άλλη συγκλήθηκε φάστ-τρακ νέα συνέλευση για να ψηφιστεί πονηρά η, εκτός ημερήσιας διάταξης, πρόταση για έγκριση των νεοεκλεγμένων «ηλεκτρονικών» αιρετών, άσχετα αν μεγάλο μέρος των προέδρων είχαν αποχωρήσει μη αναγνωρίζοντας την εγκυρότητα αυτής της διαδικασίας.
-
-Οι παραπάνω πραξικοπηματικές πρακτικές συντελούνται με πλήρη περιφρόνηση της βάσης των εκπαιδευτικών που είπαν ένα ηχηρό όχι στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, απέχοντας από τις εκλογές με συντριπτικά ποσοστά που κυμαίνονται από 65-85%. Η αξιοπιστία του προεδρείου, στο οποίο πρωτοστατούν οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, της ΟΛΜΕ στον κλάδο των εκπαιδευτικών έχει πιάσει πάτο. Η παράταξη εκπαιδευτικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ συνδράμει σε μια, άνευ προηγουμένου, αντιδημοκρατική, κυνική και γραφειοκρατική λειτουργία της ομοσπονδίας προσδοκώντας μόνο την αναπαραγωγή της και εξυπηρετώντας τελικά τα σχέδια της κυβέρνησης. Η υιοθέτηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, εκτός του ότι ανοίγει διάπλατα τον δρόμο στον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, κλείνει τα μάτια ακόμα και στην προκλητικά αντιδημοκρατική απόφαση του υπουργείου να κρατά κρυφούς τους καταλόγους των ψηφισάντων.
-
-Με κύρια ευθύνη της παράταξης εκπαιδευτικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η ΟΛΜΕ έχει καταντήσει μια ακόμα συνδικαλιστική σφραγίδα, τύπου ΓΣΕΕ, που θα συναινεί στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική συντηρώντας έναν ανώδυνο για την εξουσία κυβερνητικό συνδικαλισμό.