Το γυναικείο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου σάλας ξεκίνησε την προηγούμενη Τετάρτη, χωρίς τη συμμετοχή του Αδέσποτου Αθήνας, η οποία δεν κατέβηκε στο πρωτάθλημα εξαιτίας του ηλικιακού περιορισμού, ο οποίος επιτρέπει σε κάθε ομάδα να έχει μόνο 7 παίκτριες άνω των 20 ετών. Στη παρέμβασή τους οι παίκτριες του Αδέσποτου μεταξύ άλλων αναφέρουν για την απόφαση τους:
«Γιατί ένα γυναικείο πρωτάθλημα επιχειρεί να αποκλείσει-περιορίσει δραστικά την συμμετοχή γυναικών άνω των 20 χρονών; Με ποιον ακριβώς τρόπο αναδεικνύεται το γυναικείο ποδόσφαιρο σάλας μέσω αυτού του περιορισμού; Άλλωστε, δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι στην ΠΕΠΣΣ λαμβάνονται προσωρινές αποφάσεις οι οποίες ανακοινώνονται ως επίσημες προκηρύξεις, χωρίς αυτές να έχουν κάποιον σκοπό και συνέχεια ως προς το μέλλον. Βέβαια, μπαίνοντας στη διαδικασία της μελέτης των πρωταθλημάτων του ποδοσφαίρου σάλας, θα μας γεννηθούν κι άλλα ερωτήματα και προβληματισμοί που αφορούν τις έμφυλες διακρίσεις ως κοινωνικό φαινόμενο και την αναπαραγωγή τους θεσμικά σε πλήθος δραστηριοτήτων συμπεριλαμβανομένου του αθλητισμού.
Για να αναφερθούμε πιο συγκεκριμένα με παραδείγματα σε τέτοιου είδους ανεξήγητες διακρίσεις θυμίζουμε πως: Η διάρκεια των παιχνιδιών στο γυναικείο πρωτάθλημα καθορίζεται σε μεικτό χρόνο έναντι του καθαρού χρόνου για το αντρικό
Ο ανώτατος ηλικιακός περιορισμός στον οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω ισχύει αποκλειστικά για το γυναικείο πρωτάθλημα. Οι μέρες διεξαγωγής των αγώνων στο γυναικείο πρωτάθλημα ορίζονται ως καθημερινές αντί για το παραδοσιακό σαββατοκύριακο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για εργαζόμενα άτομα και ανεξήγητα σε αντίθεση με το αντίστοιχο αντρικό πρωτάθλημα. Η αλήθεια είναι ότι εν τέλει απλά επιβεβαιώθηκε για πολλοστή φορά η διαφορετική θεσμική αντιμετώπιση με βάση το φύλο, η οποία οδηγεί σε διαρκείς και πολλαπλούς αποκλεισμούς ατόμων. Όλες μας έχουμε αποκλειστεί από το άθλημα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο λόγω του φύλου μας. Απλώς αυτή τη φορά η ΠΕΠΣΣ φροντίζει να προσθέσει στους έμφυλους αποκλεισμούς και έναν ανεξήγητο ηλικιακό περιορισμό. Σε αυτές τις καταστάσεις έχουμε μάθει να αντιστεκόμαστε, μαχόμενες ενάντια σε κάθε εμπόδιο φύλου, ηλικίας, χρώματος, φυλής και οτιδήποτε άλλο μπορεί να σκαρφιστεί κάποιος ως διαχωρισμό, γιατί πολύ απλά, δεν μας αγγίζει των διακρίσεων και των κανονισμών η σήψη».