Για μια ακόμα φορά επαναλαμβάνεται η ίδια απάνθρωπη ιστορία. Σαπιοκάραβα με επιβάτες απελπισμένα πλάσματα από την ακραία φτώχεια, τους πολέμους και τις δολοφονικές διώξεις, ρισκάρουν τη ζωή τους ποντάροντας στο επικίνδυνο ταξίδι για καλύτερη ζωή. Στην συγκεκριμένη περίπτωση λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Δευτέρας και ενώ το πλοιάριο βρισκόταν 18 ναυτικά μίλια νότια της Κρήτης, λόγω βλάβης βρίσκεται ακυβέρνητο μέσα στα κύματα εξαιτίας ισχυρών ανέμων 7 μποφόρ και εκπέμπει SOS μέσω του ευρωπαϊκού αριθμού κλήσης 112. Ευτυχώς που η αντίδραση από διερχόμενα πλοία ήταν σωτήρια και έτσι το πρωί της Τρίτης δένει στο λιμάνι της Παλαιόχωρας νότια των Χανίων.
Επιβάτες κυρίως από Αίγυπτο και Συρία συνολικά 483 ψυχές και ανάμεσα τους 336 άνδρες, 10 γυναίκες, 128 ανήλικα αγόρια και 9 κορίτσια. Παραπέμπονται 7 επιπλέον άτομα ως διακινητές. Κλιμάκιο γιατρών από Χανιά διαπιστώνει πρόβλημα υγείας σε 3 ναυαγούς που μεταφέρονται στο Νοσοκομείο Χανίων και στη συνέχεια ο ένας διακομίζεται στο ΠΑΓΝΗ. Την Τρίτη η Ύπατη Αρμοστεία στέλνει 3 άτομα για στήριξη των εξουθενωμένων ανθρώπων και ένα φορτηγό με σκηνές των 30 ατόμων και μαζί με τον Δήμο Καντάνου - Σελίνου μοιράζουν κουβέρτες, υπνόσακους και παπούτσια. Ανακοινώνεται ότι η όλη επιχείρηση εξελίσσεται υπό το συντονισμό του ενιαίου κέντρου έρευνας και διάσωσης, αλλά στην πραγματικότητα αποδεικνύεται η ανυπαρξία ουσιαστικού σχεδιασμού για την προσωρινή φιλοξενία των προσφύγων. Αρχικά το σχέδιο προβλέπει την τοποθέτηση σκηνών στην προβλήτα του ανεμοδαρμένου λιμανιού. Το παράδοξο είναι πως τα μέλη της Ύπατης Αρμοστείας δεν ήξεραν να στήσουν τις σκηνές και το κατάφεραν τελικά την Πέμπτη οι υπάλληλοι του Δήμου, αυτοσχεδιάζοντας, οπότε τις τοποθέτησαν πάνω στο πλοίο και στην προβλήτα. Στη συνέχεια αποφασίζεται οι πρόσφυγες να μεταφερθούν στο πλοίο Σαμαριά της εταιρείας ΑΝΕΔΥΚ και το πρωί της Τρίτης μεταφέρονται τα πρώτα άτομα, ενώ ένας σημαντικός αριθμός από αυτούς αρχικά αρνείται να μετακινηθεί, διεκδικώντας την επισκευή του ναυαγισμένου σκάφους και τη δυνατότητα συνέχισης του ταξιδιού τους προς τον αρχικό προορισμό τους, χώρες της Ευρώπης. Στη συνέχεια αποφασίζεται η μεταφορά των γυναικών και των παιδιών στο ενοριακό κέντρο Καντάνου αλλά επειδή δεν ήθελαν να αποσπαστούν από τους δικούς τους, ούτε και αυτό πραγματοποιείται. Τελικά, μέχρι το βράδυ της Τρίτης όλοι είχαν μεταφερθεί στο πλοίο Σαμαριά με τη μεγάλη πλειοψηφία των ναυαγών να βρίσκεται στοιβαγμένη στο ανοικτό κατάστρωμα του.
Εδώ διαπιστώνει κανείς πως το επιχειρησιακό σχέδιο του υπουργείου βάζει νερά από παντού. Έλλειψη σχεδιασμού και οργάνωσης εκ μέρους του υπουργείου διαπίστωσε και ο δήμαρχος Καντάνου - Σελίνου κ. Περράκης. Γιατί στον σχεδιασμό δεν συμπεριλαμβάνεται και η δυνατότητα φιλοξενίας από άλλους Δήμους του νομού Χανίων; Υπάρχει επίσημο σχέδιο εκ μέρους του υπουργείου που να ορίζει ξεκάθαρα ένα πρωτόκολλο συνεργασίας και προβλεπόμενη οικονομική στήριξη των Δήμων που αναλαμβάνουν τη φιλοξενία τους; Μήπως εκείνο που πραγματικά κυριαρχεί είναι η αποφυγή εμπλοκής στο πρόβλημα και η ουσιαστική ανθρωπιστική συμμετοχή των Δήμων να αποφεύγεται θεωρώντας το ζήτημα ως καυτή πατάτα; Μπορεί ένας μικρός Δήμος όπως ο Καντάνου - Σελίνου παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, με τα ελάχιστα μέσα που διαθέτει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα; Είναι δυνατόν 500 σχεδόν άτομα να διανυκτερεύουν ήδη δύο βράδια, στο κατάστρωμα ενός ανοικτού τύπου πλοίου και να βρίσκονται οι άνθρωποι στο έλεος της βροχής το βράδυ της Τετάρτης; Η περιοχή της Παλαιόχωρας έχει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη και φιλοξενεί στα ξενοδοχεία της μεγάλο αριθμό τουριστών. Γιατί ο λεγόμενος συντονισμός της επιχείρησης δεν αξιοποίησε αυτό το δεδομένο; Δεν είχε η κυβέρνηση τη δυνατότητα να το επιβάλει αν πράγματι ενδιαφέρεται για τη φροντίδα των εξουθενωμένων ναυαγών; Γιατί επί τόσα χρόνια να βιώνουμε την προχειρότητα στην αντιμετώπιση τέτοιων ανθρωπιστικών κρίσεων και να μην δημιουργούνται από τους Δήμους οργανωμένοι χώροι υποδοχής των προσφύγων; Μήπως θεωρούν ότι οι εγκληματικές πρακτικές των push-backs θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που δημιουργούν όλες εκείνες οι πολιτικές που θυσιάζουν και δολοφονούν ανθρώπους στο όνομα του κέρδους και των συμφερόντων; Γιατί δεν δίνεται η νομική δυνατότητα να μπορούν να ζητήσουν άδεια παραμονής όσοι από τους πρόσφυγες το ζητήσουν;
Φωτεινή εξαίρεση στη δυστοπική αυτή εικόνα αποτελεί η συγκινητική αλληλέγγυα στάση κατοίκων και φορέων της περιοχής αλλά και δομών αλληλεγγύης του νομού, που προσπάθησαν να αφουγκρασθούν τις ανάγκες των προσφύγων και να συμβάλλουν στη προσπάθεια συγκέντρωσης απαραίτητων εφοδίων για την υποστήριξη των ναυαγών. Πολύ φοβόμαστε πως ο επίλογος και αυτού του επεισοδίου είναι γνωστός. Αφού τελειώσει το τριήμερο της ευθύνης του Λιμενικού, στη συνέχεια θα αναλάβει η αστυνομία και οι πρόσφυγες θα εξαφανιστούν από την Παλαιόχωρα χωρίς ποτέ κανένας να γνωρίζει πού βρίσκονται. Ας ανακοινώνει ο Μηταράκης πως δήθεν ενδιαφέρεται να μεταφερθούν και να μοιραστούν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς πιστεύουμε πως οι άνθρωποι πρέπει να συνεχίσουν χωρίς εμπόδια το ταξίδι του προορισμού που έχουν επιλέξει. Οι υποκριτικοί εφησυχασμοί έχουν ένα και μοναδικό στόχο. Να τους εμποδίσουν να βαδίσουν, να αλυσοδέσουν τα όνειρα τους. Και αυτό αποτελεί ντροπή για όλους μας.