Νικηφόρες ήταν οι διαπραγματεύσεις των ξενοδοχοϋπαλλήλων και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό–Τουρισμό (ΠΟΕΕΤ), καθώς ολοκληρώθηκαν επιτυχώς οι διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες –την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ).
Παρά τις πιέσεις που ασκήθηκαν, δεν πέρασε η περαιτέρω ελαστικοποίηση του ωραρίου, η μείωση των απολαβών και η καταπάτηση εργασιακών κεκτημένων. Ο μισθός των ξενοδοχοϋπαλλήλων ενισχύεται, στη συλλογική σύμβαση εντάσσονται περισσότερες ειδικότητες και δεν αυξάνονται οι παρακρατήσεις για στέγαση και σίτιση, όπως επιθυμούσε η εργοδοτική πλευρά και που σαφώς θα μείωνε τα έσοδα των εργαζομένων.
«Ολοκληρώθηκε μία διαπραγμάτευση που ξεκίνησε στα τέλη Αυγούστου. Θα την υπογράψουμε στις 12-13/12/2022 τη νέα σύμβαση. Θεωρούμε πως ολοκληρώθηκε με θετικό πρόσημο για τους εργαζόμενους. Δεν περάσαν οι αρχικές παράλογες απαιτήσεις των εργοδοτών. Οι απαιτήσεις στη αρχή ήταν 10ωρη εργασία χωρίς πρόσθετη αμοιβή και να δίνουν πίσω ρεπό και μειωμένο ωράριο στα πρότυπα του νόμου Χατζηδάκη, όπως επίσης και αύξηση στην παρακράτηση που ζητάγανε για στέγαση, σίτιση κλπ. Αυτό εμμέσως θα σήμαινε μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων, σε καμία περίπτωση δεν το δεχθήκαμε», σχολιάζει στην «Εποχή» ο πρόεδρος της ΠΟΕΕΤ, Χότζογλου Γιώργος.
«Τελικά πείσαμε τους εργοδότες ότι δεν μπορεί να ισχύσουν αυτά και καταλήξαμε σε μία διετή σύμβαση με αυξήσεις στους βασικούς μισθούς 10,5% (5,5% το πρώτο έτος, 5% το δεύτερο). Διατηρήσαμε όλα τα επιδόματά μας. Δεν πέρασαν οι απαιτήσεις για αύξηση στις παρακρατήσεις για στέγαση και σίτιση, επομένως παραμένουμε εκεί που είμαστε τόσα χρόνια. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι καταφέραμε και τους πείσαμε να μπούνε στην κλαδική σύμβαση εργασίας και να αμείβονται με αυτή δύο νέες ειδικότητες: ο αποθηκάριος και ο κόπτης κρεάτων. Και επίσης όσοι συνάδελφοί μας δουλεύουν στα ξενοδοχεία από γραφεία ευρέσεως εργασίας, όπου σε αυτούς δεν είχε πεδίο εφαρμογής η κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας και αμείβονταν με τον κατώτατο μισθό. Φανταστείτε, λοιπόν, ότι ένας ρεσεψιονίστ ή ένας σερβιτόρος ή ένας μάγειρας που προερχόταν από αυτά τα γραφεία ευρέσεως εργασίας –τα “δουλεμπορικά” που λέμε εμείς– θα κοιμηθεί με 713 ευρώ μισθό και θα ξυπνήσει με περίπου 900 ευρώ. Είναι πολύ θετική εξέλιξη, πολύ σημαντική και είναι η απόδειξη πως κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος εάν δεν δοθεί», πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΠΟΕΕΤ.
Επόμενος στόχος των εργαζομένων είναι άσκηση πίεσης προς το υπουργείο, ώστε να κηρυχθεί υποχρεωτική η εφαρμογή της σύμβασης. «Θα πιέσουμε –τόσο εμείς όσο και η πλευρά των εργοδοτών– το υπουργείο Εργασίας, ώστε να συνεδριάσει το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας και να την κηρύξει γενικώς υποχρεωτική».
«Το 2012 υπεγράφη μία κλαδική σύμβαση εργασίας που μείωνε τους μισθούς 15%. Έκτοτε, κάθε διετία ανανεώναμε τη σύμβαση. Απλώς δεν κηρυσσόταν υποχρεωτική, δεν ήταν υποχρεωμένος ο εργοδότης να την εφαρμόζει εάν δεν ήταν μέλος της οργάνωσης που την είχε υπογράψει. Φτάσαμε, λοιπόν, τον Οκτώβριο του 2018 για να κηρυχθεί η τότε σύμβαση των ξενοδοχοϋπάλληλων υποχρεωτική από την Αχτσιόγλου και από το 2018 έως σήμερα κηρύσσονται συνέχεια υποχρεωτικές. Επομένως, σε καμία περίπτωση δεν έμειναν οι εργαζόμενοι χωρίς κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας κι αυτός ήταν ο λόγος που δεν είχαμε πάει στα 586 ευρώ εμείς, όπως είχαν πάει άλλοι κλάδοι. Είχαμε υποστεί αυτή την τεράστια μείωση 15%, η οποία τώρα, με αυτή τη σύμβαση, από 1/1/2024 αποκαθίσταται. Γυρνάμε στους μισθούς του 2011. Δεκατρία χρόνια μας πήρε για να διορθώσουμε τις μισθολογικές ζημιές που αφήσαν τα μνημόνια», εξηγεί στην «Εποχή» ο Γ. Χότζογλου.
Στην ενδιάμεση έκθεση για το 2022 του Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, μεταξύ πολλών άλλων, επισημαίνεται πως «η απώλεια αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού είναι διαρκής όσο αυξάνεται το επίπεδο τιμών και επομένως θα πρέπει να υπάρξει νέα και σημαντική αύξηση του κατώτατου μισθού το 2023. Η προστασία των εργαζομένων στην Ελλάδα από συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι αξιοσημείωτα περιορισμένη. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι, σύμφωνα με σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα πρέπει να αυξήσει το ποσοστό κάλυψης των συλλογικών συμβάσεων κατά 54,2 ποσοστιαίες μονάδες», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Σαφέστατα, τα τεράστια προβλήματα του κλάδου των ξενοδοχοϋπάλληλων δεν έχουν επιλυθεί. Αντιθέτως, η ακρίβεια και ο πληθωρισμός εξανεμίζουν τις όποιες αυξήσεις των μισθών και μειώνουν την αγοραστική δύναμη. Τα γραφεία ενοικίασης εργαζομένων παρέχουν εργατικό δυναμικό σε συνθήκες γαλέρας, εξαντλητικών ωραρίων και καταπάτησης κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων, ειδικά στον ευρύτερο χώρο του τουρισμού. Συνθήκες που λαμβάνουν μεγαλύτερες διαστάσεις εξαιτίας και της υποβάθμισης/κατάργησης του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, έπειτα από κυβερνητική πρωτοβουλία.
Ωστόσο, η οργανωμένη συνδικαλιστική δράση των ξενοδοχοϋπαλλήλων δεν επέτρεψε τη «νομιμοποίηση» δυσμενέστερων συνθηκών εργασίας που προωθεί το νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Αποδεικνύοντας έτσι την αναγκαιότητα των σωματείων, τη δύναμη των ομαδικών διαπραγματεύσεων και των εργατικών διεκδικήσεων, κόντρα σε πολιτικές ατομικών συμβάσεων που διευκολύνουν εργοδοτικές αυθαιρεσίες και σε νομοθεσίες νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα που κανονικοποιούν τις συνθήκες εργασιακής εκμετάλλευσης.