Στο πολιτικό σκηνικό, όλοι πλέον μιλούν για προεκλογική περίοδο και προετοιμάζονται για τις εκλογές, προσπαθώντας αρχικά να λύσουν τον γρίφο της ημερομηνίας των εκλογών. Το μείζον, όμως, αυτής της συγκυρίας για την Αριστερά θα πρέπει να είναι η ευκαιρία της απλής αναλογικής. Ιστορικά η Αριστερά, πάντα έθετε τα ζητήματα των καλπονοθευτικών πλειοψηφικών εκλογικών συστημάτων και είχε ως πάγιο αίτημα την καθιέρωση της απλής κι ανόθευτης αναλογικής ως μόνιμο εκλογικό σύστημα. Σήμερα, λοιπόν, που η μητσοτακική ολιγαρχία έχει εγκαθιδρύσει ένα απολυταρχικό σύστημα εξουσίας που τείνει να ξεθεμελιώσει κάθε δημοκρατικό, κοινωνικό δικαίωμα, η μόνη ευκαιρία που μας έχει απομείνει είναι η απλή αναλογική, έστω και με το πλαφόν του 3%. Βέβαια, η Αριστερά έχει αποδείξει ότι είναι ικανή να κλωτσήσει ακόμη και τις καλύτερες ευκαιρίες που της έχουν δοθεί διαχρονικά. Θα το κάνει άραγε και τώρα;
Ο Μητσοτάκης έχει ως στρατηγική του την αυτοδυναμία της ΝΔ στις δεύτερες εκλογές, οι οποίες θα γίνουν με πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα. Η Αριστερά θα πρέπει να κάνει τα αδύνατα δυνατά να μην υπάρξουν δεύτερες εκλογές, να δημιουργηθεί κυβέρνηση απλής αναλογικής η οποία θα έχει ως άμεσο καθήκον τη διατήρηση του δικαιότερου εκλογικού συστήματος σε μονιμότερη βάση. Ας αφήσουμε στην άκρη τις προφάσεις και τα πολιτικά προσχήματα που δεν πείθουν κανένα κι ας δούμε τι πρέπει να κάνουν οι πολιτικές δυνάμεις που είναι απολύτως αναγκαίο να απαντήσουν σ’ αυτό το κρίσιμο ερώτημα: τι πρέπει να γίνει για να μην καεί το χαρτί της απλής αναλογικής:
• Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ένα τεράστιο λάθος διαμηνύοντας ότι δεν επιθυμεί μια κυβέρνηση ηττημένων κι ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν βγει πρώτο κόμμα θα πάμε σε δεύτερες εκλογές, δηλαδή καίμε την απλή αναλογική αν δεν είμαστε πρώτοι και προσχωρούμε στην ατζέντα Μητσοτάκη. Η απλή αναλογική δεν είναι σημαία ευκαιρίας μόνο για όποιον είναι πρώτος και πέραν τούτου ουδέν. Να το πάρει άμεσα πίσω, να αναδείξει ότι η απλή αναλογική προϋποθέτει ισότιμους συμμάχους, να αφήσει κατά μέρος τους ηγεμονισμούς και να αποδείξει στην πράξη ότι οι μεγαλύτερη δύναμη στην Αριστερά κρίνεται από την εμπιστοσύνη που θα κερδίσει και τα ανοίγματα που θα κάνει στις μικρότερες δυνάμεις. Επίσης, δεν αρκεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι το τρίτο μνημόνιο τού επιβλήθηκε και ως εκ τούτου έκανε πράγματα που δεν ήθελε. Πρέπει να δεσμευτεί ότι η κυβέρνηση συνεργασίας θα καταργήσει όλους τους άθλιους δικούς του μνημονιακούς νόμους κι όχι να τους υποστηρίζει ακροθιγώς ως ηπιότερους γιατί δεν μπορεί ποτέ να αποδεχθεί τα λάθη του.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να αποδείξει ότι είναι ένα αριστερό κόμμα που προτίθεται να κάνει τομές και ρήξεις κι όχι ένα κόμμα που διολισθαίνει συνεχώς προς την σοσιαλδημοκρατία, την συναίνεση και την συνδιαχείριση, όπως δυστυχώς αναδεικνύεται στην συνδικαλιστική του παρουσία. Σε πολλά σωματεία του δημοσίου και κυρίως στους εκπαιδευτικούς, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εκπροσωπείται από καρεκλοκένταυρους γραφειοκράτες που για την εξασφάλιση της αναπαραγωγής τους δεν διστάζουν να λειτουργούν σε αγαστή σύμπνοια με τους δεξιούς συνδικαλιστές, προσφέροντας τις καλύτερες υπηρεσίες στην ακροδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη.
• Το ΚΚΕ πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψει την αδιέξοδη μοναχική του αυθεντία. Αν υποστηρίζει πραγματικά την απλή αναλογική πρέπει να καταλάβει ότι αυτό το εκλογικό σύστημα για να λειτουργήσει χρειάζεται συμμαχίες με άλλες δυνάμεις, δεν αρκούν οι γενικολογίες περί ωρίμανσης των συνθηκών στο άδηλο μέλλον ούτε πλασματικές συμμαχίες με τον εαυτό του.
• Το ΜέΡΑ25 πρέπει να μπει στην βουλή. Είναι ένας δυνάμει σύμμαχος μέσα στην Αριστερά και στην παρούσα συγκυρία μπορεί να καταστεί απαραίτητος για την υπόθεση της απλής αναλογικής. Άλλωστε, τα προγραμματικά σημεία τα οποία έθεσε για την σύγκλιση των δυνάμεων της Αριστεράς μπορούν να αποτελέσουν μια καλή βάση συζήτησης.
• Είναι καιρός το ΠΑΣΟΚ να προσανατολιστεί συγκεκριμένα σε σχέση με την απλή αναλογική και την προοπτική των συμμαχιών, να εγκαταλείψει την αδιέξοδη τακτική των ίσων αποστάσεων και να ξεκαθαρίσει την θέση του απέναντι σε φανερά μητσοτακικά στελέχη του, όπως οι τιτάνες της πολιτικής σκηνής Λοβέρδος και Καϊλή, που εμμέσως πλην σαφώς υποστηρίζουν αυτόν που υπέκλεπτε τις συνομιλίες του αρχηγού του κόμματος.
Εν κατακλείδι, η ώρα της αλήθειας για την Αριστερά έχει φτάσει και οι προετοιμασίες έπρεπε να είχαν αρχίσει χτες. Όλοι θα πρέπει να μας πείσουν ότι θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε αυτή η μοναδική ευκαιρία, της απλής αναλογικής, να μην χαθεί. Και ν’ ανασκουμπωθούν να δημιουργήσουν γέφυρες, επαφές και ομάδες εργασίας που θα εκπονήσουν μια προγραμματική συμφωνία ειλικρινή και βιώσιμη που θα οδηγήσει σε κυβέρνηση συνεργασίας. Αν δεν το κάνουν, θα αποδειχτεί ότι η απλή αναλογική δεν είναι τίποτα παρά ένα ακόμα πρόσχημα, μια ανούσια σημαία ευκαιρίας για την Αριστερά…