Καμία κίνηση δεν προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση για να αποκλιμακωθούν οι εντάσεις στους καταυλισμούς των Ρομά, μετά τον θανάσιμο(;) πυροβολισμό του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη, στο πλαίσιο καταδίωξης για βενζίνη αξίας είκοσι ευρώ. Κάθε βράδυ στήνονται οδοφράγματα στα Μέγαρα, στο Ζευγολατιό Κορινθίας, στα Άνω Λιόσια, στη Θεσσαλονίκη, στον Ασπρόπυργο… Οι γονείς αλλά και όλη η κοινότητα των Ρομά βρίσκεται στο σκοτάδι για το αν ζει ο Κώστας Φραγκούλης, την ίδια ώρα που οι δημοσιογραφικές πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός. Άλλωστε, αυτή ήταν και η διαβίβαση των αστυνομικών προς το Κέντρο [Αστυνομικός: «Ο οδηγός του οχήματος έχει εγκλωβιστεί στο σημείο. Το άτομο δεν συνεργάζεται. Να το γνωρίζετε», Κέντρο: «Ελήφθη που ακριβώς είστε; Έχει ανταποκριθεί ο οδηγός στις εντολές σας; Ελέγχετε το άτομο;», Αστυνομικός «Είναι νεκρό το άτομο»].
Οι Ρομά με πανό «Και οι ζωές των Ρομά μετράνε», ένα χρόνο μετά την πανομοιότυπη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη, καταλαμβάνουν τις εθνικές οδούς, στήνουν οδοφράγματα, συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις (οι οποίες την ημέρα εκτελούν εντολές για εφόδους σε καταυλισμούς). Η κυβέρνηση δηλώνει τη στήριξή της στην οικογένεια του θύματος αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, χωρίς φυσικά να παίρνει καμία θέση για την αστυνομία (που ξαφνικά σαν να έχει ανοίξει πολλές φορές πυρ στις καταδιώξεις), αλλά και επιτιθέμενη στην αντιπολίτευση ότι ονειρεύεται Δεκέμβρη 2008. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν μια αυθόρμητη εξέγερση της νεολαίας και όχι υποκινούμενη από κάποιο κόμμα, η ορθή διαχείρισή της από την πολιτική ηγεσία (πάλι ΝΔ είχαμε τότε) ήταν που απέτρεψε άλλους νεκρούς. Τώρα ο Γ. Οικονόμου δηλώνει «δεν θα υπάρχει η παραμικρή ανοχή επιθετικών, παράνομων, βίαιων συμπεριφορών απέναντι στα όργανα της τάξης», χωρίς να έχει κανένα απολύτως σχέδιο η κυβέρνηση να συναντηθεί με την κοινότητα των Ρομά, να παρέμβει ώστε να ενημερωθούν οι συγγενείς για την κατάσταση υγείας του παιδιού, να επιδιώξει την κοινωνική ειρήνη. Αντίθετα, μάλλον με δική της παρέμβαση δεν μαθαίνουν καν οι γονείς αν ζει ή αν πέθανε το παιδί τους, υπό το φόβο ενός νέου Δεκέμβρη. Και αυτό είναι πολιτική επιλογή.