Έχουν περάσει πάνω από τρεις μήνες από την αρχή της εξέγερσης, με αφορμή τη δολοφονία της Μάχσα Αμινί στο αστυνομικό τμήμα και οι διαδηλώσεις στο Ιράν δεν έχουν σταματήσει. Οι νέοι και οι νέες εξακολουθούν να γεμίζουν τους δρόμους φωνάζοντας συνθήματα, όπως εξακολουθούν να απέχουν από τα μαθήματα στα λύκεια και στα πανεπιστήμια, αψηφώντας τις σφαίρες, το ξύλο, τα βασανιστήρια, τη φυλακή, το θάνατο. Εκατοντάδες έχουν δολοφονηθεί, πολλοί/ες έχουν εξαφανιστεί και οι οικογένειές τους δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται και αν είναι ζωντανοί/ες, άλλοι/ες έχουν καταδικαστεί σε θάνατο.
Εκτελέσεις διαδηλωτών
Την εκτέλεση του 23χρονου Μοχσέν Σεκαρί, ακολούθησε η εκτέλεση του επίσης 23χρονου Ματζίντ Ρεζά Ραχναβάρντ, με απαγχονισμό. Την αυγή της 12ης Δεκέμβρη, αστυνομικοί ξύπνησαν τη μητέρα του Ματζίντ, πληροφορώντας την ότι ο γιος της εκτελέστηκε και ότι βρίσκεται ήδη στο νεκροταφείο. Βίντεο και φωτογραφίες της εκτέλεσης δόθηκαν στη δημοσιότητα από τις αρχές, σαν τρομερή προειδοποίηση απέναντι σε όποιον τολμήσει να επιχειρήσει «πόλεμο ενάντια στον Θεό», όπως ονομάζουν οι μουλάδες την εξέγερση ενάντια στους ίδιους.
Τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ αναφέρουν μόνο τις δύο πρώτες εκτελέσεις, αλλά πληροφορίες από το εσωτερικό μιλάνε για τουλάχιστον 10 εκτελέσεις. Ανάμεσα στους καταδικασμένους σε θάνατο είναι και ο ράπερ Σαμάν Σεϊντί και ένας πρώην ποδοσφαιριστής, ο Αμίρ Νασρ Αζαντανί, επειδή συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες κατά του καθεστώτος.
Η 16χρονη κούρδισσα Σόνια Σαριφί, βρίσκεται στη φυλακή και κινδυνεύει επίσης να καταδικαστεί στη θανατική ποινή με την κατηγορία του «πολέμου ενάντια στον Θεό». Συνελήφθη στα μέσα Νοεμβρίου κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στο Αμπντανάν. Σύμφωνα με την οργάνωση Kurdistan Human Rights Network, στη φυλακή τής απέσπασαν την ομολογία ότι ετοίμαζε βόμβες μολότοφ και έγραφε συνθήματα κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Η πρακτική της απόσπασης ομολογιών με οποιοδήποτε μέσο, προκειμένου να καταδικαστεί κάποιος στην εσχάτη των ποινών, είναι συνήθης. Στόχος είναι η τρομοκράτηση των εξεγερμένων, που, όμως, δεν επιτυγχάνεται.
Το BBC Persia μεταδίδει την είδηση ότι στις 18 και 19 Δεκέμβρη πλήθος σκηνοθετών, ηθοποιών και άλλων καλλιτεχνών διαδήλωσε έξω από τη φοβερή φυλακή Εβίν, όπου το καθεστώς μεταφέρει τους εχθρούς του, για να ζητήσουν την απελευθέρωση της διάσημης ηθοποιού Ταρανέχ Αλιντούστι, η οποία συνελήφθη επειδή δημοσίευσε σχόλια υπέρ των διαδηλώσεων.
Πυροβολούν τις γυναίκες για να τις σημαδέψουν
Αλλά και οι τραυματίες κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων κινδυνεύουν να συλληφθούν αν βρεθούν στο νοσοκομείο και πολλοί είναι οι γιατροί που τους φροντίζουν κρυφά, διακινδυνεύοντας οι ίδιοι τη σύλληψη, αλλά και την ίδια τους τη ζωή. Σύμφωνα με αφηγήσεις γιατρών και νοσοκόμων στην εφημερίδα Guardian, τα όργανα του καθεστώτος δείχνουν ιδιαίτερο μένος κατά των γυναικών, επιφέροντας σε αυτές διαφορετικά πλήγματα από αυτά των ανδρών. Τις πυροβολούν από κοντινή απόσταση στο πρόσωπο, στα μάτια, στο στήθος και στα γεννητικά όργανα, ενώ τα τραύματα των ανδρών είναι στα πόδια ή στην πλάτη.
Ένας γιατρός από το Ισφαχάν δήλωσε ότι θεωρεί πως οι αρχές σημαδεύουν κατ’ αυτόν τον τρόπο τις γυναίκες επειδή «θέλουν να καταστρέψουν την ομορφιά τους». «Φρόντισα ένα κορίτσι 20 ετών», είπε, «το οποίο είχε δεχτεί δύο σφαίρες στα γεννητικά του όργανα, που η αφαίρεσή τους ήταν εξαιρετικά δύσκολη»..
Ο γιατρός δήλωσε επίσης ότι το περιστατικό αυτό τον έχει αναστατώσει: «Θα μπορούσε να είναι κόρη μου», καταλήγει.
Η Αΐντα Ροσταμί ήταν μια νέα ιρανή γιατρός, που με κίνδυνο της ζωής της θεράπευε τις πληγές των διαδηλωτών, μέχρι την εξαφάνισή της πριν από μερικές μέρες. Οι συγγενείς της την αναζητούσαν χωρίς αποτέλεσμα. Πρόσφατα οι αρχές την παρέδωσαν στην οικογένειά της νεκρή, με τον ισχυρισμό ότι είχε βρει τον θάνατο σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Όμως, το φρικτά βασανισμένο της κορμί, δεν άφηνε πολλές αμφιβολίες για τα μαρτύρια στα οποία την είχαν υποβάλει. Οι αφηγήσεις όσων είδαν το σώμα της μιλάνε για σπασμένα χέρια, το μισό της πρόσωπο τσακισμένο, το ένα μάτι με ράμματα, όλα αυτά λόγω χτυπήματος πάνω σε ένα «σκληρό αντικείμενο». Εκτός των άλλων, δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος/ κάποια όπως η Ροσταμί βρίσκει το ίδιο τέλος σε «αυτοκινητιστικό δυστύχημα».
Οι συγκρούσεις συνεχίζονται
Παρά την σκληρότατη καταστολή, οι συγκρούσεις με την αστυνομία και οι διαδηλώσεις συνεχίζονται. Σύμφωνα με ενημέρωση από το Εθνικό Συμβούλιο Αντίστασης του Ιράν οι φοιτήτριες και οι φοιτητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Σιράζ απείχαν από τα μαθήματά τους και διαδήλωσαν για δύο συνεχόμενες ημέρες (17-18 Δεκέμβρη), με αίτημα την απελευθέρωση των φυλακισμένων φοιτητών και όλων των πολιτικών κρατουμένων.
Συνεχίζονται και οι απεργίες των εργαζομένων των πετρελαϊκών εταιρειών, στο πλευρό της νεολαίας, ενάντια στις εκτελέσεις, την καταστολή, την εκμετάλλευση και την ακρίβεια. Στη φυλακή του Καράτζ, οι δυνάμεις καταστολής επιτέθηκαν στους κρατούμενους που διαμαρτύρονταν για τη μεταφορά κάποιων από αυτούς για εκτέλεση, δολοφονώντας έναν κρατούμενο με πυροβολισμό στο κεφάλι, ενώ δεκάδες είναι οι τραυματίες.
Τελευταία συνελήφθη και ο δικηγόρος των δημοσιογράφων Νιλουφάρ Χαμεντί και Ελαχέχ Μοχαμαντί, οι οποίες είχαν επίσης συλληφθεί με την κατηγορία της προπαγάνδας ενάντια στο σύστημα, έπειτα από τη δημοσίευση ρεπορτάζ για τον θάνατο της Μάχσα Αμινί.
«Υποσχόμαστε στους συντρόφους μας που έπεσαν ότι θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος», φωνάζει η ιρανική νεολαία. Ο τρόμος ως εργαλείο καταστολής δεν φαίνεται να αποδίδει..