Ως εισαγγελέας του Αρείου Πάγου προσκλήθηκε στη γενική συνέλευση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων ο κ. Ισίδωρος Ντογιάκος, πλην, όμως, για το ζήτημα των υποκλοπών και τη διασύνδεσή του με την ερευνητική δημοσιογραφία που το αποκάλυψε, φαίνεται να μίλησε ως Ισίδωρος Ντογιάκος.
Αυτό γιατί, κατά τον Οργανισμό των Δικαστηρίων, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, μεταξύ άλλων, γνωμοδοτεί και για γενικότερου ενδιαφέροντος ζητήματα και με την τήρηση του προβλεπόμενου τύπου. Έτσι είναι φανερό ότι ο λόγος του κ. Ντογιάκου στην Ε.Δ.Ε. δεν μπορεί να θεωρηθεί «γνωμοδότηση», αλλά ελεύθερη διατύπωση των απόψεών του.
Μόνο που μπορεί να ενέργησε εκτός πλαισίου του Οργανισμού των Δικαστηρίων, πλην όμως ο κ. Ντογιάκος ως Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, είτε γνωμοδοτώντας είτε όχι, είτε με τήβεννο είτε χωρίς αυτήν, γνωρίζει ότι ο λόγος του, όπως αυτός προς τα μέλη της Ε.Δ.Ε., μπορεί να εκληφθεί και σαν προειδοποιητικός ή εκφοβιστικός προς κάθε κατεύθυνση.
Το θέλησε αυτό ο κ. Ντογιάκος; Αναφέρομαι στην άποψη του ότι «δεν είναι άξιοι κάποιοι (sic) να φέρουν τον άλλοτε άκρως τιμητικό τίτλο και την ιδιότητα του εκδότη εφημερίδων και περιοδικών» και ότι «ένας εκτεταμένος φορολογικός έλεγχος σ’ αυτούς τους ολίγους (sic) θα αποκαλύψει πολλά και ενδιαφέροντα», ενώ γνωρίζει ότι:
α. Kατά το άρθρο 14 Σ. ο Τύπος στην πατρίδα μας είναι ελεύθερος, η λογοκρισία δε, όπως και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται, έτσι δε οι απόψεις του κ. Ντογιάκου μπορεί να μην διατυπώνονται με την τυπικότητα αμφισβήτησης αυτού, πλην, όμως, όντας ο ίδιος φορέας εξουσίας, μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτές δημιουργούν βαριά σκιά προληπτικού ελέγχου.
β. Άλλων οργάνων αρμοδιότητα είναι ο φορολογικός έλεγχος και με την τήρηση της θεσμοθετημένης διαδικασίας και όχι του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με την ευκαιριακή μάλιστα τοποθέτησή του εκτός του πλαισίου του Οργανισμού των Δικαστηρίων.
Ιδεολογικό - πολιτικό συμφραζόμενο
Πέραν αυτών, δεν πρέπει να διαφύγει από την προσοχή ότι η επιλογή του κ. Ντογιάκου να μιλήσει στη Γ.Σ. της Ε.Δ.Ε. «για κάποιους (sic) εκδότες» -ποιους ή ποιόν εννοεί;- είναι παράλληλη με την πολεμική του πρωθυπουργού να καταγγέλλει ως συμμορίτες τους δημοσιογράφους, που ερευνούσαν το πολυπλόκαμο σκάνδαλο Novartis, ενώ μάλιστα η ποινική υπόθεση σε βάρος τους κρινόταν σε βαθμό κακουργήματος στο στάδιο της ποινικής προδικασίας και οι οποίοι τελικά δεν κρίθηκαν υπαίτιοι με βούλευμα του αρμόδιου δικαστικού Συμβουλίου (άρθρου 86 Σ.).
Επιπλέον το θεσμικό - ιδεολογικό στίγμα των απόψεων του κ. Ντογιάκου φάνηκε και από την αρχική υποβάθμιση και εν συνεχεία τον χειρισμό της αποκάλυψης του αμέτρητου αριθμού παρακολουθήσεων από την Ε.Υ.Π. – Predator, που προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στην πολιτική ζωή της χώρας, αλγεινή εντύπωση στους πολίτες, εναντίωση νομικών επιστημόνων και δημοσιολόγων όλων των πολιτικών αναφορών, αλλά και ιδιαίτερο ενδιαφέρον των ξένων Μ.Μ.Ε.
Έτσι οι απόψεις του κ. Ντογιάκου για τις υποκλοπές αλλά και τη λειτουργία του Τύπου δεν συνιστούν τίποτε άλλο από ιδεολογικό - πολιτικό συμφραζόμενο του ιδεολογικού - πολιτικού πλαισίου της κυβέρνησης. Δικαίωμα αυτό του κ. Ντογιάκου βέβαια ως πολίτη, γι’ αυτό όμως και κρίνεται, όπως θα συνέβαινε για άλλους.
Δεν λησμονούμε βέβαια ότι η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και πριν ακόμη προαχθεί ο κ. Ντογιάκος, κάθε άλλο παρά έδειξε, ότι, στο πλαίσιο των κατά νόμο αρμοδιοτήτων της, έκανε τις αναγκαίες ενέργειες για την αποκάλυψη του συστήματος υποκλοπών μέσω Ε.Υ.Π. και Predator και την παραβίαση του δικαιώματος της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας των πολιτών, απόλυτο, κατά το άρθρο 19 Σ.
Ο έλεγχος της ΑΔΑΕ
Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι, ότι, ενώ η νομική κοινότητα ταυτίζεται στην άποψη ότι η ΑΔΑΕ προικοδοτείται από το Σύνταγμα με το δικαίωμα να ελέγχει, όχι μόνο τις ιδιωτικές επιχειρήσεις παρόχων τηλεπικοινωνιών, αλλά ακόμη και την Ε.Υ.Π., ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δήλωσε αρχικά ότι δεν ήταν νόμιμος ο έλεγχος της ΑΔΑΕ σε τηλεπικοινωνιακό πάροχο, δηλώνοντας ωστόσο εν συνεχεία ότι διατύπωσε απλή γνώμη.
Δεν αξιολόγησε, ωστόσο, ούτε το γεγονός ότι η κυβέρνηση, όταν αποκαλύφθηκε η παρακολούθηση του δημοσιογράφου Θ. Κουκάκη, έσπευσε να εισαγάγει και να ψηφιστεί από τη Βουλή ο Ν. 4790/2022, που απαγορεύει μεταξύ άλλων και στην ΑΔΑΕ να πληροφορείται ποιοι παρακολουθούνται κατά την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας.
Πέραν αυτών, θα μπορούσε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να διαχωρίσει τη θέση του από εκείνες τις «εισαγγελικές πηγές», που απειλούσαν ακόμη και την ΑΔΑΕ, ότι, αν γνωστοποιήσει πληροφοριακά στοιχεία, θα διαπράξει αδίκημα!
Ή να εξηγηθεί για ποιο λόγο καθυστέρησε -ήδη διεξάγεται- η έρευνα της Εισαγγελίας σε χώρους που συνδέονται με τις ελεγχόμενες εταιρείες Κρίκελ και Ιντελέκτα.
Ή για ποιο λόγο η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου δεν ελέγχει η ίδια την Ε.Υ.Π. ως προς την τήρηση ή μη της νομιμότητας, όταν μάλιστα Εισαγγελέας ήταν εκείνη που επέδειξε την υπεράνθρωπη δυνατότητά της να ελέγχει και να εγκρίνει ως «νόμιμες» 15.475 παρακολουθήσεις σ’ έναν χρόνο!
Σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε να αποδειχθεί αποτελεσματική η θητεία του κ. Ντογιάκου ως Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, εφόσον όμως, σε πλαίσιο ανεξαρτησίας, οι ενέργειές του τείνουν στην ενίσχυση της αξιοπιστίας των θεσμών και της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που βάλλονται πανταχόθεν και όχι στην αναπαλαίωση απόψεων άλλων εποχών και σε κοινοτοπίες, όπως ότι η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, ενώ αυτή είναι καθημερινά προς απόδειξη, την οποία κάθε άλλο παρά ενισχύουν οι απόψεις του κ. Ντογιάκου στη Γενική Συνέλευση της Ε.Δ.Ε.