Ένοχοι χωρίς ελαφρυντικά κρίθηκαν o 67χρονος πατέρας του Γιάννη και ο 68χρονος γείτονας για τους βιασμούς του ανήλικου ΑΜΕΑ κατ’ εξακολούθηση από το 2017 έως το 2021 σε μικρό χωριό της ενδοχώρας του Πλατανιά Χανίων. Η δίκη της αποτρόπαιης αυτής υπόθεσης στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ρεθύμνου ξεκίνησε στις 6 και ολοκληρώθηκε στις 23 Δεκεμβρίου μετά από οκτώ δικάσιμες ημέρες.
Μια δίκη που μας υπενθύμισε πως στην Ελλάδα τα θύματα βιασμού, μέσα στη δικαστική αίθουσα δικάζονται ξανά και ξανά, σε μια διαδικασία επώδυνη, ανέντιμη αλλά και στα όρια της δικηγορικής ηθικής, την οποία αν τύχαινε να παρακολουθήσει ο μεγάλος Λαρς Φον Τριερ, πιθανόν να έγραφε το… «Dogville 2».
Στον 68χρονο γείτονα τον οποίο το παιδί κατονομάζει ως «Λαλάκη» επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 15 ετών χωρίς αναστολή για τους κατ’ εξακολούθηση βιασμούς του Γιάννη σε ηλικία από 15 έως 19 ετών. Με «δόλωμα» cd και dvd, ο Λαλάκης οδηγούσε το παιδί στο σπίτι του όπου το κακοποιούσε, εν γνώσει του πατέρα.
Στον 67χρονο πατέρα επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 10 ετών για συνέργεια στους βιασμούς και έξι ετών για την παραμέληση και κακοποίηση του παιδιού και κατά συγχώνευση 14 ετών, επίσης χωρίς αναστολή. «Το παιδί ουσιαστικά βίωνε συνθήκες… “Κωσταλέξι”» ανέφερε χαρακτηριστικά στην πρότασή του ο Εισαγγελέας ενώ κατά την εξέταση μαρτύρων, προέκυψε πως το παιδί περιφερόταν ρακένδυτο και βρώμικο από σπίτι σε σπίτι και το φρόντιζαν οι γυναίκες του χωριού.
Στη διάρκεια μιας από αυτές τις επισκέψεις, το μαξιλαράκι της καρέκλας όπου καθόταν ο Γιάννης, βάφτηκε με αίμα, όπως κατέθεσε στο δικαστήριο η γυναίκα, στην οποία στη συνέχεια το παιδί εξομολογήθηκε τους βασανισμούς του.
Μέχρι την τελευταία στιγμή, ο 68χρονος συνέχισε να αρνείται τις κατηγορίες ενώ όπως ειπώθηκε λόγω κακών σχέσεων πλέον με τον πατέρα, ο πρώτος οδηγήθηκε στις φυλακές Γρεβενών και ο δεύτερος στην Τρίπολη.
Αθώοι λόγω αμφιβολιών
Ομόφωνα αθώοι λόγω αμφιβολιών κρίθηκαν οι υπόλοιποι τρεις κατηγορούμενοι δηλαδή οι δύο ιερείς (ένας 72χρονος θείος του Γιάννη και ένας 42χρονος της ίδιας ενορίας) και ο αδερφός του δεύτερου, τους οποίους το παιδί έχει κατονομάσει ως δράστες σε δύο ομαδικούς βιασμούς.
«Σε έναν βαθμό είμαστε ικανοποιημένοι» σημείωσε ο Νίκος Ντουντουλάκης, συνήγορος του 19χρονου Γιάννη, προσθέτοντας πως «από κει και πέρα υπάρχουν κάποιες ασάφειες ως προς την αθώωση των τριών κατηγορουμένων καθώς η θέση η δική μας είναι η θέση του παιδιού ότι ουδέποτε έπλασε μυθεύματα, ουδέποτε αναίρεσε όσα έχει καταθέσει».
Στο άκουσμα της απόφασης μέσα στην αίθουσα ακούστηκαν χειροκροτήματα ενώ οι δυο ιερείς ξέσπασαν σε δάκρυα χαράς, σηκώθηκαν να αγκαλιάσουν τις πρεσβυτέρες που ήταν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό τους.
Από την άλλη, στο φουαγιέ του δικαστικού μεγάρου, μέλη συλλογικοτήτων και αλληλέγγυοι φώναξαν συνθήματα αποδοκιμασίας κατά της απόφασης.
«Δεν τον προστάτεψαν»
Πάντως από το ξεκίνημα της δίκης, φορείς και συλλογικότητες της Κρήτης κατήγγειλαν πως η υπεράσπιση της κατηγορίας ήταν τουλάχιστον… χλιαρή, ενώ αίσθηση προκάλεσε η επιλογή της διοίκησης του παραρτήματος ΑΜΕΑ του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας, μόλις ανέλαβε τη δικαστική συμπαράσταση του Γιάννη, να απομακρύνει από την υπόθεση δύο γνωστούς δικηγόρους των Χανίων που αφιλοκερδώς είχαν σταθεί από την πρώτη στιγμή στο πλάι του αλλά και την κοινωνική λειτουργό του Δήμου Πλατανιά που μαζί με την ψυχολόγο, αποκάλυψαν την υπόθεση.
Στην κατάθεσή της σημείωσε πως «όλο το χωριό γνώριζε πως ο Γιάννης κακοποιούνταν»: «Μας έλεγαν ναι, αυτό συμβαίνει αλλά δεν μπορούμε να σας δώσουμε πληροφορίες (…) Ναι αλλά δεν μιλάμε γιατί αυτοί είναι επικίνδυνοι άνθρωποι. Είδαμε το κρεβάτι του, δεν είχε στρώμα, μόνο τάβλες. Οι τοίχοι βρώμικοι, σκουπίδια παντού». Και πρόσθεσε πως στη συνέχεια, αφού το παιδί τους εξομολογήθηκε το μαρτύριό του, εκείνες φρόντισαν ώστε να μπει στη δομή, να γραφτεί στο ειδικό σχολείο, να βγάλει ταυτότητα, να εμβολιαστεί, να γραφτεί στο μητρώο αρρένων κ.λπ.
Ωστόσο, η ίδια εξέφρασε έντονο παράπονο για τη στάση του ιδρύματος, όταν δεν την άφησαν να πλησιάσει το παιδί έξω από τη δικαστική αίθουσα.
Δικηγορικό bullying
Τόσο οι δύο εργαζόμενες, όσο και οι γειτόνισσες που βοήθησαν τον Γιάννη, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο «στόχαστρο» των δικηγόρων υπεράσπισης, οι οποίοι ανοιχτά τις κατηγόρησαν ότι υπέβαλαν στο παιδί το περιεχόμενο των καταθέσεων.
Χαρακτηριστικό όμως του πόσο ανισοβαρής ήταν η διαδικασία, είναι το γεγονός πως ένας νεαρός ΑΜΕΑ, με τέτοιο παρελθόν συστηματικής κακοποίησης, εξετάστηκε ως μάρτυρας, προφορικά σε απόσταση λίγων εκατοστών από τους βιαστές του, για πάνω από τέσσερις ώρες, καλούμενος να απαντήσει σε επίμονα, πιεστικά και επαναλαμβανόμενα ερωτήματα από τους έξι δικηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων!
«Λόγω της νοητικής του πάθησης είναι εντελώς αναξιόπιστος» σημείωσε μετά την εξέταση, η συνήγορος του 72χρονου ιερέα, Βάσω Πανταζή, ενώ στη διάρκεια της δίκης, τόσο εκείνη όσο και οι συνήγοροι του βασικού κατηγορούμενου, Χρήστος Μαρκογιαννάκης και Διονύσης Βέρρας, αναφέρονταν στο θύμα σαν έναν μυθομανές, φαντασιόπληκτο, αναξιόπιστο άτομο παρά την ιατροδικαστική έκθεση που πιστοποιεί τους βιασμούς τους, ξεπερνώντας κάθε δεοντολογικό φραγμό, στο όνομα της τεκμαιρόμενης αθωότητας του εντολέα του.
Φ.Νικ.