Άγριες μάχες γίνονται σε όλη τη γραμμή του πυρός που εκτείνεται σε μήκος περίπου 800 χιλιομέτρων, με επίκεντρο το Μπάχμουτ, το Κόκκινο Λιμάνι και την Αβντέεφκα. Η ρωσική πλευρά θεωρεί ότι οι περιοχές αυτές έχουν στρατηγική σημασία και επιδιώκει την πλήρη κατάληψή τους στο άμεσο χρονικό διάστημα, για να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του Ντονμπάς. Οι ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν με μεγάλη σφοδρότητα, αργά αλλά σταθερά και στη συνέχεια τοποθετούν ένοπλα τμήματα στα διάφορα σημεία των πόλεων που καταλαμβάνουν. Το Μπάχμουτ έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπος. Οι ουκρανικές δυνάμεις αμύνονται όσο μπορούν, καθυστερούν τη ρωσική προέλαση και προσπαθούν να διεισδύουν, με τη βοήθεια των δυτικών δορυφόρων σε τμήματα της γραμμής του μετώπου, όπου αποτελούν τους αδύναμους κρίκους της ρωσικής πλευράς.
Πριν τον πόλεμο, στο Μπάχμουτ κατοικούσαν 70 χιλιάδες κάτοικοι. Τώρα είναι δύσκολο να υπολογιστεί ο πληθυσμός της πόλης. Οι εναπομείναντες είναι κυρίως συνταξιούχοι, που δεν έχουν πού να πάνε. Δεν υπάρχουν τρόφιμα, ούτε φάρμακα. Κάποια λίγα τρόφιμα, που διανέμονται από ανθρωπιστικές οργανώσεις, δεν φτάνουν. Χρειάζεται να περιμένουν μέσα στο κρύο σε τεράστιες ουρές, ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά, αρκετές ώρες για να πάρουν μια φρατζόλα ψωμί. Ηλεκτρικό ρεύμα δεν υπάρχει από το Μάιο, ενώ τους τελευταίους τέσσερις μήνες δεν υπάρχει ούτε νερό. Αναγκάζονται να αντλούν και να πίνουν μη πόσιμο νερό από διάφορα πηγάδια. Η πόλη υδρευόταν από τον Βόρειο Ντονιέτσκ (παραπόταμο του Ντον), τώρα όμως τα νερά του ποταμού είναι γεμάτα πτώματα. Θέρμανση δεν υπάρχει. Με ξυλόσομπες και γεννήτριες δεν αντιμετωπίζεται το δριμύ ψύχος στα μισογκρεμισμένα σπίτια. Η πόλη έχει γεμίσει από άγρια σκυλιά που επιτίθενται στους κατοίκους, επειδή δεν έχουν τι να φάνε. Σε κάποιες περιπτώσεις τρέφονται από τα πτώματα των στρατιωτών που παραμένουν για μέρες άταφοι. Συνομιλώντας με κατοίκους αυτών των περιοχών καταλαβαίνεις πόσο φτωχή ήταν του Δάντη η φαντασία, όταν περιέγραφε την κόλαση.
Στον πόλεμο κύριο ρόλο έχει το πυροβολικό, που ενισχύεται από drones και τις δυνάμεις της αεροπορίας των δύο χωρών. Στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις μεγάλο ρόλο διαδραματίζουν τα τσετσενικά τάγματα και οι μισθοφόροι της ιδιωτικής πολεμικής εταιρείας «Βάνγκνερ». Στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας σοβαρό βάρος έχουν οι δυνάμεις του «Αζόφ» και μισθοφόροι της αμερικανικής πολεμικής εταιρείας «Μότσαρτ Γκρουπ». Οι τελευταίοι κατηγορούνται από τη Ρωσία, ότι προβαίνουν σε θηριωδίες και εκτελέσεις ομήρων. Βίντεο με μαζικές εκτελέσεις άοπλων ρώσων ομήρων έστειλε η Ρωσία σε διεθνείς οργανισμούς, όπως στον ΟΗΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης, τη Διεθνή Αμνηστία και το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό.
Τους τελευταίους δύο μήνες, οι κυβερνήσεις της Ρωσίας και της Ουκρανίας, όλο και συχνότερα μιλούν για τη δυνατότητα και τη θέλησή τους να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όμως η κάθε πλευρά επιθυμεί οι διαπραγματεύσεις να γίνουν με τους δικούς της όρους. Η Ρωσία απαιτεί να αναγνωριστεί ότι οι περιοχές της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας, που κατέλαβαν, αποτελούν ρωσικά εδάφη. Η Ουκρανία ζητάει να της επιστραφούν αυτές οι περιοχές, συμπεριλαμβανομένης και της Κριμαίας.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για συνομιλίες για πράγματα που μπορούν να γίνουν και με τους δικούς της όρους. Το Κίεβο πρόσφατα δήλωσε, ότι θα προτείνει τη σύγκλιση μιας «ειρηνευτικής συνόδου» με επιδιαιτητή το γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Η Ρωσία προς το παρόν δεν συμφωνεί με την ουκρανική πρόταση που τη θεωρεί άκρως προπαγανδιστική και μη ρεαλιστική και υποστηρίζει ότι η ουκρανική πλευρά κάνει ανόητες προτάσεις. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντιμιτρο Κουλέμπα, όταν ανακοίνωσε την πρόταση της χώρας του, έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα, δηλώνοντας ότι στην «ειρηνευτική σύνοδο» η Μόσχα θα μπορούσε να προσκληθεί μόνο μετά το Διεθνές Δικαστήριο. Ο Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε ότι συμφωνεί αρχικά στο ρόλο του διαιτητή, αρκεί να συμφωνούν όλες οι πλευρές.