ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΔΡΑΜΑΣ
Το παράλληλο πρόγραμμα είναι η μητέρα των μαχών
Υπάρχει ενδεχόμενο διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας; Ποιος είναι και ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του κόμματος; Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μέσα στην κοινωνία; Αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα απαντά Χρήστος Καραγιαννίδης. 
τη συνέντευξη πήρε η
Ιωάννα ΔρόσουΗ πολιτική συζήτηση, την περασμένη βδομάδα, περιορίστηκε στο ενδεχόμενο διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας ή ακόμα και οικουμενικής κυβέρνησης. Πιστεύεις πως υπάρχει βάση σε αυτά τα σενάρια; Θεωρώ άκαιρη μια τέτοια συζήτηση, ιδιαίτερα όταν οι εκλογές έγιναν πριν δύο μήνες. Επιπλέον είναι άτοπη, αφού στο κόμμα και τα συλλογικά του όργανα δεν έχει συζητηθεί αυτό το θέμα, ούτε υπάρχει απόφαση επ’ αυτού. Γι’ αυτό περιμένουμε τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το επόμενο σαββατοκύριακο, ώστε να τοποθετηθούμε όλα τα μέλη και οι βουλευτές πάνω στα συγκεκριμένα ζητήματα. Πάντως, σχετικές δηλώσεις από κυβερνητικά στελέχη θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικές, καθώς δημιουργούν εντυπώσεις εκεί που δεν θα έπρεπε.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων δήλωσε την πρόθεσή του να στηρίξει την κυβέρνηση, προσθέτοντας πως έχει δέκα «βόμβες» στις τάξεις της, από τις οποίες πρέπει να απαλλαγεί…Η παρουσία του κόμματος του κ. Λεβέντη στη βουλή είναι προσβολή για την πολιτική πραγματικότητα της χώρας. Δεν είναι η χειρότερη προσβολή βέβαια, έχουμε γνωρίσει αρκετές προσβολές στο παρελθόν, με προεξάρχουσα τη Χρυσή Αυγή, αλλά δεν θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να συνομιλούμε με έναν άνθρωπο που κινείται στα όρια της πολιτικής γραφικότητας ή που ανήκει στο χώρο της πολιτικής δεξιάς. Εξάλλου, ο πολιτικός προσανατολισμός αυτού το κόμματος είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Σε ποια βάση, λοιπόν, μπορεί να γίνει η κουβέντα;
Κρίσιμες μάχεςΠάντως, η κυβερνητική πλειοψηφία μετρά 153 μέλη, την ίδια στιγμή που έρχονται νέα νομοσχέδια με προαπαιτούμενα. Φαίνεται πως το ασφαλιστικό θα είναι η μητέρα των μαχών, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να τηρήσει τη δέσμευσή της να μην υπάρξουν περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Διακυβεύεται η κυβερνητική συνοχή; Όσα νομοσχέδια έχουν έρθει μέχρι στιγμής στη βουλή είναι προϊόν της συμφωνίας του Ιουλίου και ήταν γνωστά στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Το ασφαλιστικό είναι όντως μια κρίσιμη μάχη, θεωρώ όμως ότι εφόσον υπάρξει διάλογος και ενημέρωση και τηρηθεί η δέσμευση του κόμματος και της κυβέρνησης, δεν θα ανακύψουν ζητήματα αντιδράσεων ή αρνητικές ψήφοι. Όσο προχωράμε με τη λογική της συμφωνίας του Ιουλίου πιστεύω ότι όλα τα νομοσχέδια θα ψηφίζονται, εφόσον φυσικά τεθεί σε λειτουργία και το παράλληλο πρόγραμμα, το οποίο είναι η μητέρα των μαχών. Η δεύτερη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδείξει στην κοινωνία ότι όντως υπερασπίζεται τα δικαιώματα των αδύναμων, των ανθρώπων που έχουν καταστραφεί οικονομικά, κοινωνικά και επαγγελματικά. Το παράλληλο πρόγραμμα πρέπει να περάσει από τη διατύπωση σε μια σελίδα χαρτιού, στην πραγματική ζωή και να εφαρμοστεί.
Το παράλληλο πρόγραμμα είναι υπό επεξεργασία; Συζητείται. Μάλιστα, η ομιλία του πρωθυπουργού στην κοινοβουλευτική ομάδα ανέδειξε τα πρώτα του σημεία: το νομοσχέδιο για τη δημόσια διοίκηση, το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, το νομοσχέδιο για την ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων. Όμως, το κόμμα πρέπει να ανασυγκροτηθεί και να επαναλειτουργήσει με ζωντανούς όρους στο πλαίσιο της κοινωνίας. Αυτή τη στιγμή το κόμμα δεν είναι μέσα στην κοινωνία, δεν παρεμβαίνει στην καθημερινότητα, με αποτέλεσμα να μην απορροφά κραδασμούς και κριτικές, να μην συνομιλεί με την κοινωνία και τα κοινωνικά κινήματα. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα, για να μπορέσει να επεξεργαστεί το παράλληλο πρόγραμμα. Ας μην ξεχνάμε πως η σχέση του κόμματος με την κοινωνία ήταν που ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι εδώ.
Αίσθημα αναμονής και ελπίδαςΣυζητώντας με τον κόσμο, τι κλίμα εισπράττεις; Νομίζω πως υπάρχει ένα αίσθημα αναμονής. Σαφώς ασκείται πίεση για επιτάχυνση ορισμένων εκ των δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Το κυριότερο που εισπράττουμε οι βουλευτές της επαρχίας είναι η πίεση ώστε να δοθεί λύση σε προβλήματα καθημερινότητας που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Ο κόσμος έχει την ανάγκη να νιώσει πως τα βάρη της διεξόδου από την κρίση θα μετατοπιστούν στις κοινωνικές ομάδες, που δεν έχουν συνεισφέρει στο ελάχιστο. Από την άλλη, υπάρχει σαφώς απογοήτευση στον κόσμο, καθόλα κατανοητή, καθώς πολλά από όσα δεσμεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου δεν φαίνεται να είναι άμεσα υλοποιήσιμα. Βέβαια, υπάρχει και η ελπίδα πως η δεύτερη φορά κυβέρνηση της αριστεράς θα είναι διαφορετική από όσα έδειξε το πρώτο εξάμηνο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Είπες πως το κόμμα δεν λειτουργεί σε επίπεδο βάσης. Σε κοινοβουλευτικό επίπεδο βλέπουμε πως αρκετοί βουλευτές καταθέτουν ερωτήσεις προς την κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα η ερώτηση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού, ενώ σε κινηματικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί στις απεργιακές κινητοποιήσεις ή σε άλλες κινητοποιήσεις. Ωστόσο, ορισμένοι μέμφονται αυτές τις κινήσεις. Ποια η άποψή σου ως προς το διαχωρισμό του κόμματος από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Ως προς το πρώτο ζήτημα που έθεσες, να πω πως υπάρχει μια διαστρέβλωση για το δικαίωμα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέτουν ερωτήσεις προς την κυβέρνηση. Οι βουλευτές δεν είναι για να χειροκροτούν την κυβέρνηση 24 ώρες το 24ωρο, ούτε για να ψηφίζουν τα νομοσχέδια, χωρίς διαβούλευση. Οι βουλευτές οφείλουν να υπερασπίζονται τα δικαιώματα της κοινωνίας, και ιδίως των αδύναμων τάξεων, μέσω των οποίων εκλέχτηκαν. Προσωπικά έχω αποφασίσει πως δεν θα σταματήσω να κάνω αυτό που έκανα από το 2012, όταν εκλέχτηκα και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση. Ως προς το δεύτερο σημείο, ειλικρινά δεν αναγνωρίζω ιδιοκτησιακά δικαιώματα ενός κινήματος σε κανέναν άνθρωπο ή πολιτικό χώρο. Κανείς δεν μπορεί να κάνει τον πορτιέρη ενός κινήματος. Ο κάθε πολίτης ή πολιτικός χώρος έχει δικαίωμα συμμετοχής σε απεργίες ή κινητοποιήσεις. Κρίνω πολύ αρνητική την αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία της 17 Νοέμβρη. Και δεν αξίζει στον ηθικό κώδικα της αριστεράς αυτή η αντιμετώπιση και πρέπει κάποια στιγμή όλοι οι σύντροφοι και συντρόφισσες –είτε είναι νυν, είτε είναι πρώην- να συνειδητοποιήσουν ότι η αριστερά φαίνεται και αποδεικνύει την αριστεροσύνη της στην πραγματική ζωή και όχι σε δηλώσεις ή σε «επαναστατικές» πράξεις.
Ευρώπη του Διαφωτισμού ή του σκοταδισμού;
Η προσφυγική κρίση χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Μέχρι στιγμής στην ΕΕ αναγνωρίζουν το πρόβλημα, χωρίς να προβαίνουν στην επίλυσή του, και με ορισμένα κράτη-μέλη να θωρακίζουν τα σύνορά τους. Η ελληνική αντιπροσωπεία που συμμετείχε στη διακοινοβουλευτική ομάδας του ΝΑΤΟ για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, μέλος της οποίας ήσουν και εσύ, έθεσε εκ νέου το ζήτημα. Όμως, ακόμα έμπρακτη λύση δεν έχει δοθεί. Πώς το σχολιάζεις;
Η ΕΕ είναι δέσμια μιας ακροδεξιάς νεοφιλελεύθερης αντίληψης όσον αφορά τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Αρνείται να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες που θα δώσουν λύση, γιατί έτσι θα παραδεχτεί και τις δικές της ευθύνες στη δημιουργία αυτών των ζητημάτων. Η ΕΕ ή θα αποφασίσει να δώσει πολιτική λύση σε αυτά τα ζητήματα, συμβάλλοντας πολιτικά στον τερματισμό του πολέμου στη Συρία ή θα συνεχίσει να υψώνει φράχτες και ξέρουμε όλοι που θα οδηγήσει αυτό. Επειδή και πάλι ασκήθηκε κριτική από τα αριστερά γιατί συμμετείχαμε σε αυτή την επιτροπή, αναγκάζομαι να ξαναπώ πως ως κυβερνητικό κόμμα έχουμε υποχρέωση να συμμετέχουμε στις διεθνείς επιτροπές του κοινοβουλίου, ασχέτως αν διαφωνούμε με αυτούς τους οργανισμούς, και, από την άλλη, οφείλουμε να εκθέτουμε σε αυτές τη ζοφερή πραγματικότητα και να διατυπώνουμε τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι φρούριο, ούτε να καταπατά δικαιώματα. Τα ανοιχτά σύνορα είναι η μοναδική λύση. Η συνύπαρξη διαφορετικών πολιτισμών, θρησκειών και συνειδήσεων είναι ο στόχος μας, για να μπορέσουμε να φτάσουμε στην Ευρώπη του Διαφωτισμού και όχι στην Ευρώπη του σκοταδισμού.