Ο σχεδόν ξεχασμένος εξαιτίας διαφόρων προσωπικών και άλλων προβλημάτων Μπρένταν Φρέιζερ επανακάμπτει θριαμβευτικά, θέτοντας μάλιστα σοβαρή υποψηφιότητα για το Όσκαρ ανδρικής ερμηνείας, θεωρούμενος από πολλούς ως το φαβορί. Κι αυτό χάρη στον ρόλο που του προσέφερε στη νέα του ταινία «Η φάλαινα» (The whale) ο Ντάρεν Αρονόφσκι, βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Σάμιουελ Χάντερ, το οποίο διασκεύασε ο ίδιος για τον κινηματογράφο.
Ο Φρέιζερ ερμηνεύει τον Τσάρλι έναν μοναχικό και υπερβολικά παχύσαρκο καθηγητή αγγλικών ο οποίος εξαιτίας του προβλήματός του έχει καθηλωθεί σε αναπηρικό καροτσάκι. Εξασφαλίζει τα προς το ζην παραδίδοντας διαδικτυακά μαθήματα και το μόνο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την 17χρονη κόρη του Έλι, την οποία έχει να δει 8 χρόνια και είναι θυμωμένη με τον πατέρα της. Αρνείται δε κάθε ιατρική συνδρομή που θα τον βοηθήσει να χάσει κιλά και εξακολουθεί να τρώει με βουλιμία τις πίτσες που του φέρνει καθημερινά ένας πιτσαδόρος, ο Νταν, με τον οποίο δεν συναντιέται ποτέ. Οι προσπάθειές του να προσεγγίσει την Έλι γίνονται κρυφά από την πρώην σύζυγό του Μέρι, η οποία δεν έχει σχέσεις μαζί του. Κι αυτό επειδή ο παχύσαρκος καθηγητής την είχε παρατήσει για κάποιον άνδρα, τον Άλαν. Και τώρα ο Τσάρλι ζει μόνος και παρατημένος, να τον φροντίζει όπως μπορεί η Λιζ, αδελφή του εραστή του, ο οποίος εν τω μεταξύ έχει πεθάνει. Κάτι που κόστισε πολύ στον Τσάρλι ο οποίος παλεύει με τις ενοχές του και θαρρείς πως τώρα τιμωρεί τον εαυτό του. Επίσης αρνείται τη βοήθεια του Τόμας, ενός ιεροκήρυκα ο οποίος θέλει να τον φέρει κοντά στην Εκκλησία, ο ρόλος του οποίου δεν αρέσει στην Λιζ.
Ο Ντάρεν Αρονόφσκι αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου ο οποίος μετά την προσωπική του πτώση αναζητά εναγωνίως την εξιλέωση. Την οποία αποζητά μέσω της τιμωρίας που επιβάλλει στον εαυτό του ακολουθώντας τον δρόμο της αυτοκαταστροφής.
Ο σκηνοθέτης έχει δηλώσει για την ταινία: «Το σινεμά μπορεί να καταφέρει να μας φέρει πιο κοντά με έναν άλλον άνθρωπο, όσο διαφορετικός κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Τα άτομα με παχυσαρκία δέχονται συχνά κριτική, αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και προσδιορίζονται από αυτή τη συνθήκη. Όταν είδα το θεατρικό του Σαμ Χάντερ πριν από οκτώ χρόνια, έμεινα έκπληκτος από το βάθος των χαρακτήρων του, και ειδικότερα του Τσάρλι, έτσι και μου γεννήθηκε η επιθυμία να αξιοποιήσω τα εργαλεία του κινηματογράφου για να φέρω το κοινό στη θέση του Τσάρλι, στις βαθύτερες σκέψεις του, τις τύψεις και τις ελπίδες του».
Εκτός από τον Μπράνταν Φρέιζερ πολύ καλές είναι και οι ερμηνείες της Σαμάνθα Μόρτον (Μέρι), της Σέιντι Σινκ (Έλι), της Χονγκ Τσάου και του Τάι Σίμπκινς.
Επιμέλεια: Στράτος Κερσανίδης