«Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το μήνυμα που θέλουν να δώσουν σε όποιον του συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι αν κάποιος μιλήσει για βιασμούς θα περάσει αυτά που περνάει η οικογένειά μου. Ποιο παιδί θα τολμήσει και ποια οικογένεια θα πάει να καταγγείλει αν κάτι του συμβαίνει. Θα τον ξεφτιλίσουν και θα του διαλύσουν τη ζωή (…) Έχουν περάσει τέσσερις μήνες και δεν έχουν κάνει τίποτα για την υπόθεσή μας. Είναι σίγουρο ότι το μόνο που θέλουν είναι να συγκαλύψουν την υπόθεση και όσους εμπλέκονται, πολιτικοί, παπάδες, μπάτσοι, διάφορες προσωπικότητες και οι καλοί οικογενειάρχες που μπαίνουν στο ίντερνετ για να βρουν να βιάσουν παιδιά. Ποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό (…) Αυτό που θέλω είναι να μην τους αφήσουμε να μας διαλύσουν. Να μην ζήσει κανένα παιδί αυτά που ζούμε εμείς».
«Ότι θα ξεσπάσει αυτή η θύελλα, καλύτερα αυτός ο τυφώνας, όχι, αυτό δεν το περίμενα. Και θλίβομαι πολύ που ξέσπασε. Όχι διότι θα έχω περισσότερη δουλειά και ευθύνες. Αυτό είναι το καθήκον μου. Αλλά, διότι αυτή η κατάσταση είναι πολύ τοξική για τη δημόσια ζωή στη χώρα μας. Με ρωτούν πολλοί αν φοβάμαι. Σε αυτό απαντώ: τι ακριβώς να φοβηθώ; (…) Ούτε την εργαλειοποίηση τη φοβάμαι. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, ό,τι και να κάνεις, θα σου φορέσουν ετικέτα, θα σου δώσουν ένα πρόσημο και θα αμφισβητήσουν την εντιμότητα και αγαθότητα των κινήτρων σου. Ο πιο ασφαλής τρόπος, λοιπόν, για να μην σου φορέσουν ετικέτα, είναι να μην κάνεις τίποτα (…) Γνώμονάς μου είναι το Σύνταγμα και ο νόμος και η καθαρή συνείδηση (…) Πάντα θυμάμαι τον στίχο του Τάσου Λειβαδίτη: “Τον ρόλο μας τον διαλέξαμε οι ίδιοι εμείς την ημέρα που διστάσαμε να πάρουμε μια απόφαση”. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα ασύμβατο με τη δημοκρατία. Όπου υπάρχει φόβος, δεν υπάρχει δημοκρατία».
Απροστάτευτοι
Παραθέσαμε δύο εκτενή αποσπάσματα δημόσιων παρεμβάσεων, ανθρώπων από διαφορετική θέση, με διαφορετικά βιώματα και με διαφορετική οπτική γωνία, διότι μαζί περιγράφουν την κοινωνία που η κυβέρνηση έχει διαμορφώσει με απόλυτη πληρότητα. Το πρώτο απόσπασμα είναι του Κώστα, του 18χρονου αδερφού της 12χρονης από τον Κολωνό, η οποία σκυλεύτηκε από το κράτος, τις διωκτικές και αστυνομικές αρχές, τα μίντια. Το δεύτερο απόσπασμα είναι από συνέντευξη του προέδρου της ΑΔΑΕ, Χρήστου Ράμμου, στην «Καθημερινή». Ο κ. Ράμμος έχει στοχοποιηθεί από τα μίντια και την κυβέρνηση επειδή –ως εξαίρεση πολλών συναδέλφων του- δρα. Πρόκειται δε για έναν άνθρωπο σε θέση εξουσίας, ικανό να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τις αρχές και τις αξίες του, αλλά και πάλι μέχρι και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Οικονόμου δημόσια είπε «Θέση της κυβέρνησης είναι ότι οι ανεξάρτητες αρχές πρέπει να λειτουργούν σεβόμενες το Σύνταγμα, ούτε να το υπερβαίνουν, ούτε να γίνονται τιμητές του Συντάγματος». Όταν μέχρι και ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ ένας άνθρωπος σε θέση εξουσίας υποτιμάται με αυτό τον τρόπο, όταν είναι φανερό ότι οι δικαστικές και διωκτικές αρχές έχουν τα μάτια κλειστά και τα χέρια σηκωμένα, όταν η δικαιοσύνη είναι πράγματι τυφλή στα αδικήματα που κάνουν πολιτικοί, αστυνομικοί, επιφανείς πολίτες ή ακόμα και η κυβέρνηση, πώς να νιώσει κάποιος από εμάς τους πολίτες χωρίς εξουσία ασφαλής; Όταν ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ χαρακτηρίζει τυφώνα την κατάσταση που έχουμε περιέλθει, ποιο είναι το καταφύγιό μας; «Να μην τους αφήσουμε να μας διαλύσουν», όπως είπε ο Κώστας.
Ουκ ολίγοι
Κάθε εβδομάδα αποκαλύπτεται και ένα ακόμη μέλος ή στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος που ενεργεί παράνομα και δεν διώκεται για αυτό. Ο Θέμης Χειμάρας αναγκάστηκε να παραιτηθεί και δεν θα είναι στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, δύο εβδομάδες μετά τις αποκαλύψεις για απευθείας αναθέσεις από το δημόσιο εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, με την κυβέρνηση να μην παίρνει θέση για αυτό και να μην ελέγχεται ούτε ο κ. Χειμάρας γιατί ανέλαβε τα έργα, ούτε και η κυβέρνηση γιατί ανέθεσε απευθείας τα έργα. Και δεν είναι ο πρώτος και κάτι μας λέει ότι δεν θα είναι ο τελευταίος. Έχουν προηγηθεί η διαγραφή του κ. Πάτση και η αναστολή μέλους της κ. Σπυράκη. Για να μην αναφερθούμε στις αναστολές ή τις διαγραφές μελών που προηγήθηκαν, διότι η ΝΔ έπρεπε να προστατεύσει τη δημόσια εικόνα της. Ένας από αυτούς είναι ο 53χρονος ο οποίος κατηγορείται ότι βίαζε και εξέδιδε την 12χρονη στον Κολωνό.
Στην θητεία αυτής της κυβέρνησης αποπέμφθηκε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σπήλιος Λιβανός, επειδή δεν αντέδρασε όταν ο πρώην υπουργός και δήμαρχος Σπάρτης, Πέτρος Δούκας (διεγράφη επίσης από τη ΝΔ), δήλωσε ενώπιόν του πως στις φωτιές του 2007 «είχαμε κατέβει κάτω με τσάντες και αποζημιώναμε όλους (…) Κυριολεκτικά γυρίσαμε το παιχνίδι, εκεί που πέφταμε με 15% θα καταστρεφόμασταν». Εκτός κυβέρνησης έχει βρεθεί ο υφυπουργός Εξωτερικών Αντώνης Διαματάρης, γιατί δήλωσε ψευδώς ότι κατέχει μεταπτυχιακό στο Columbia. Από βουλευτής διεγράφη ο Κ. Μπογδάνος και από μέλη διαγράφηκαν ο Χ. Σκαλούμπακας, Δ. Καμπόσος και η Κ. Λατινοπούλου για λόγο μίσους και ρατσιστικό λόγο. Ο Θ. Ζαγοράκης διεγράφη όταν δημόσια απείλησε πως θα ανεξαρτητοποιηθεί εφόσον εφαρμοστεί η εισήγηση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού για υποβιβασμό του ΠΑΟΚ.
Επικοινωνιακός αέρας
Τώρα που οι εκλογές πλησιάζουν, η ΝΔ θα προσπαθήσει και πάλι να φτιασιδώσει την εικόνα της. Θα προσπαθήσει να δείξει ότι «κάνει ό,τι μπορεί» και ότι «αναλαμβάνει τις ευθύνες της» (έτσι πιστεύει ότι έκανε με την παραίτηση Δημητριάδη, αντί να παραιτηθεί ο προϊστάμενος της ΕΥΠ και πρωθυπουργός για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων) και ότι ξέρει να ζητάει «συγγνώμη». Επικοινωνιακός αέρας. Όπως τέτοιος ήταν η επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στο «Σπίτι του Παιδιού», από όπου δεν πέρασε η 12χρονη από τον Κολωνό και την τραυματίζουν ξανά και ξανά στην ΓΑΔΑ που την ανακρίνουν συνεχώς. «Έχουμε κάνει σημαντικό πρόοδο σε ζητήματα παιδικής Δικαιοσύνης» είπε χωρίς να παραθέσει κανένα απολύτως στοιχείο ο πρωθυπουργός. Άλλωστε οι πρωτοβουλίες που έχει πάρει η κυβέρνηση σε αυτή την κατεύθυνση και συνόδευσαν το δελτίο τύπου της επίσκεψης αποπνέουν το πώς εννοεί η κυβέρνηση τη «φιλική προς τα παιδιά Δικαιοσύνη»: με αυστηροποίηση στην αντιμετώπιση των θυτών και θωράκιση των εργαλείων καταστολής και καμία απολύτως πρωτοβουλία για τα θύματα και πώς θα προχωρήσουν τη ζωή τους. Τίποτα. Παραμένουν εγκλωβισμένα στα τραυματικά τους βιώματα. Αφού κράτος πρόνοιας δεν υπάρχει. Εδώ δεν υπάρχουν φάρμακα –διεθνές και αυτό το φαινόμενο- θα υπάρξουν κοινωνικές υπηρεσίες; Ποιος όμως δημοσιογράφος και ποιο Μέσο ευρείας απεύθυνσης θα θέσει αυτά τα ερωτήματα; Σχεδόν κανένα. Αναπαράγουν τις ειδήσεις, όπως τις παρουσιάζουν τα κυβερνητικά χείλη. Να μην τους αφήσουμε να μας διαλύσουν…