Τον τελευταίο καιρό έχει αναδειχθεί θέμα από κατοίκους της περιοχής του Σταυρού Ακρωτηρίου Χανίων, σχετικά με τη χωροθέτηση αντλιοστασίου του δικτύου αποχέτευσης της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Χανίων (ΔΕΥΑΧ).
Το αντλιοστάσιο αποτελεί συστατικό στοιχείο του υπό κατασκευή δικτύου αποχέτευσης, ενός σημαντικού και απαραίτητου έργου υποδομής για την ευρύτερη περιοχή, που μετά από πολλά χρόνια καθυστέρησης επιτέλους αρχίζει να υλοποιείται από τη δημοτική επιχείρηση. Οι κάτοικοι ανησυχούν επειδή το συγκεκριμένο αντλιοστάσιο τοποθετείται πολύ κοντά στην πολυσύχναστη παραλία της Παχιάς Άμμου και, ως είχαν κάθε δικαίωμα, ζήτησαν από την εταιρεία αλλά και από τη δημοτική αρχή, να τους δοθεί Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) που να αφορά τη χωροθέτηση του συγκεκριμένου αντλιοστασίου. Η ΔΕΥΑΧ απάντησε στο αίτημα τους δίνοντας τους την τυπική έγκριση των περιβαλλοντικών όρων μιας απαρχαιωμένης μελέτης αλλά όχι τη ζητούμενη ΜΠΕ. Η ΜΠΕ που δόθηκε αφορά την Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων, δηλαδή την κεντρική μονάδα του βιολογικού καθαρισμού που βρίσκεται στην περιοχή του Κουμπελή, περιοχή που βρίσκεται αρκετά χιλιόμετρα από τον Σταυρό, στην οποία καταλήγουν τα λύματα ολόκληρης της πόλης των Χανίων και των περιαστικών περιοχών. Η μεν ΔΕΥΑΧ ισχυρίζεται ότι δόθηκε στους κατοίκους αυτό που ζήτησαν, αλλά οι κάτοικοι επέμειναν ότι αυτό που πήραν ως απάντηση δεν έχει σχέση με ΜΠΕ, που να περιγράφει τις επιπτώσεις της δημιουργίας του αντλιοστασίου στη συγκεκριμένη περιοχή.
Στην ουσία δηλαδή, η ΔΕΥΑΧ βάφτισε το ψάρι κρέας, αφού ναι μεν υπάρχει συνοπτική έγκριση περιβαλλοντικών όρων και για την περιοχή του Σταυρού, με τη μορφή όμως της τροποποίησης της παλιάς μελέτης που αφορούσε ένα εντελώς διαφορετικό και σε διαφορετική περιοχή και εποχή έργο. Σύμφωνα με τη λογική της ΔΕΥΑΧ έχουμε δηλαδή έγκριση περιβαλλοντικών όρων για το αντλιοστάσιο, που σημαίνει ότι εγκρίνουμε τους όρους μιας ΜΠΕ η οποία ουσιαστικά δεν υπάρχει! Η μισή αλήθεια δημιουργεί πέρα από κοινωνική ένταση, εικόνα αδιαφορίας, αν όχι αλαζονικής άσκησης εξουσίας.
Πιθανώς το έργο να έχει νομική κάλυψη με βάση πρόσφατο νομοθέτημα της κυβέρνησης της ΝΔ, που λέει ότι μικρές τροποποιήσεις στο αρχικό έργο -κατά την κρίση του υπαλλήλου που ελέγχει- δεν απαιτούν ξεχωριστή ΜΠΕ. Προφανώς αξιολογώντας το θέμα μόνο με βάση τη νομοθεσία, δεν σημαίνει ότι το νόμιμο είναι και ηθικό. Πιο απλό και χρήσιμο, και σε κάθε περίπτωση ενδεικτικό της περιβαλλοντικής και δημοκρατικής ευαισθησίας της ΔΕΥΑΧ και του Δήμου Χανίων, θα ήταν για τα απαραίτητα και εξαιρετικά χρήσιμα έργα να προηγείτο σήμερα διαδικασία ουσιαστικής και διεξοδικής διαβούλευσης με τους κατοίκους της περιοχής και να μην θεωρούμε ότι αρκούν οι διαβουλεύσεις που έγιναν στον Καποδιστριακό τότε Δήμο του Ακρωτηρίου πριν από 12 περίπου χρόνια. Θα μπορούσαν να δοθούν πλήρεις και λεπτομερείς απαντήσεις για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του αντλιοστασίου, τον μηχανολογικό εξοπλισμό που θα φέρει, τις επιπτώσεις που θα έχει στο περιβάλλον η λειτουργία του εξοπλισμού αυτού (αέριοι ρύποι, θόρυβος, απόβλητα από τη λειτουργία κ.λπ.). Επίσης θα μπορούσαν να ενημερωθούν οι κάτοικοι για πολύ κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι οι δικλείδες ασφαλείας σε περιπτώσεις ζημιάς ή αστοχίας, καθώς και πού και πώς θα κατευθύνονται τα απόβλητα σε περίπτωση βλάβης. Είναι άλλο ζήτημα να αντιμάχεσαι το «μακριά από την αυλή μου κι όπου θέλει ας είναι» και άλλο έμπρακτα, και όχι μόνο στα λόγια, να δείχνεις την περιβαλλοντική και δημοκρατική σου ευαισθησία.