Αν ο Θεοδωράκης σχεδίαζε να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα για το κόμμα του μετά τις εκλογές, είναι βέβαιο πως δεν τα κατάφερε.
Του
Βασίλη ΡόγγαΤελικά το Ποτάμι τον Αύγουστο ψήφιζε για το 3ο Μνημόνιο ή για την παραμονή της χώρας στο ευρώ; Κάπως έτσι προσπάθησε να παρουσιάσει ο Σταύρος Θεοδωράκης την κατάσταση στη συνέντευξη που έδωσε στο Νίκο Χατζηνικολάου στον Ενικό προκαλώντας την έκρηξη του παρουσιαστή: «Ντροπή σας, ντροπή σας που λέτε πως λέω ψέματα. Αποδείξτε μου ότι υπήρξε ψηφοφορία στη Βουλή που αφορούσε το ευρώ. Ντρέπομαι που με αναγκάζετε να μιλήσω έτσι», απάντησε ο Χατζηνικολάου φανερά εκνευρισμένος και συνέχισε: «Υπήρξε ψηφοφορία για το ευρώ; Εγώ θυμάμαι ψηφοφορία για το τρίτο Μνημόνιο. Κρίμα είστε και δημοσιογράφος. Στριμωχτήκατε και στρέφεστε κατά των δημοσιογράφων».
Αν ο Θεοδωράκης σχεδίαζε να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα για το κόμμα του μετά τις εκλογές με αυτή τη συνέντευξη, είναι βέβαιο πως δεν τα κατάφερε. Παρόλα αυτά το κόμμα παρουσίασε την προηγούμενη εβδομάδα στο Ζάππειο την πρόταση του για τον εκλογικό νόμο. Σύμφωνα με το Ποτάμι, το νέο εκλογικό σύστημα δεν οδηγεί απλώς σε αλλαγή του τρόπου εκλογής των βουλευτών ή των όρων σχηματισμού κυβέρνησης, αλλά η υιοθέτησή του θα συνιστά τη μεγαλύτερη τομή που έχει γίνει στο πολιτικό σύστημα, μετά τη Μεταπολίτευση. Είναι όμως έτσι;
Το εκλογικό σύστημα που προτείνει το κόμμα του Κέντρου είναι μια προσαρμοσμένη επί το ελληνικότερο εκδοχή του γερμανικού εκλογικού συστήματος. Μειώνεται κατά 50 ο αριθμός των βουλευτών, καταργείται το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα (αλλά διατηρείται ποσοτικά μικρότερο με άλλους όρους), θεσμοθετείται η διπλή ψήφος, ενώ παραμένει το όριο του 3% για την είσοδο στη Βουλή. Μάλιστα στην τελευταία αυτή πρόταση ο αρχηγός του κόμματος μειοψήφησε, όπως χαρακτηριστικά τόνισε στην ομιλία του, μιας και ο ίδιος πρότεινε ως όριο το 5%, διάταξη που αν ίσχυε στις τελευταίες εκλογές θα άφηνε το κόμμα του εκτός Βουλής.
Επί των πολιτικών ζητημάτωνΠάντως, το Ποτάμι ξεκαθάρισε μετά το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών ότι δεν θα στηρίξει ούτε την κυβέρνηση, ούτε και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Εκτός αυτού, στο θέμα που ανέκυψε σε σχέση με την έξοδο της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σέγκεν, το Ποτάμι σχολίασε πως «προφανώς κάποιοι στην Ευρώπη ονειρεύονται ότι μπορούν να καταστήσουν την Ελλάδα ένα ατέλειωτο στρατόπεδο μεταναστών και προσφύγων. Όμως αυτό που δίνει τροφή σε αυτά τα σενάρια είναι η ανικανότητα της κυβέρνησης».
Το ζήτημα του ασφαλιστικού καθώς και η επικείμενη ψήφιση του προϋπολογισμού είναι οι θεματικές που συγκεντρώνουν και θα συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον του κόμματος. Ήδη αιχμή του δόρατος στο δεύτερο θέμα είναι οι ομιλίες του Χ. Θεοχάρη στις επιτροπές της Βουλής σε μια οιονεί κοινοβουλευτική δυαρχία στο Ποτάμι. Τα επιχειρήματα, βεβαίως, του πρώην γενικού γραμματέα εσόδων είναι αδύναμα και επικαλυπτόμενα από το ΠΑΣΟΚ. Για παράδειγμα, για τον Χ. Θεοχάρη η ανακεφαλαιοποίηση κατέστη απαραίτητη λόγω της πολιτικής που ακολούθησε η κυβέρνηση και όχι επειδή στις προηγούμενες δεν συμπεριλαμβάνονταν η ρύθμιση των κόκκινων δανείων.
Στο ασφαλιστικό ο Μάνος Ματσαγγάνης, μέλος της επιτροπής διαλόγου, έγραφε σε άρθρο του στην «Athens Voice» πως θεωρεί την μεταρρύθμιση Γιαννίτση «άτολμη», ενώ τόνιζε: «Τη μεταρρύθμιση των συντάξεων δεν πρόκειται να μας την επιβάλει το ΔΝΤ: δεν μπορεί να το κάνει, ακόμη και αν ήθελε. Καμιά μεταρρύθμιση δεν περνά εάν δεν είναι διατεθειμένος να αγωνιστεί σκληρά για αυτή ένας ευρύς συνασπισμός συμφερόντων».
Τα πάντα ρει...Το κόμμα βρίσκεται σε κατάσταση διαχείρισης της εκλογικής του ήττας χωρίς να έχει καταλάβει γιατί κόλλησε στο 4%. Η θεματοποίηση μιας νεοφιλελεύθερης ατζέντας που ανακυκλώνεται γύρω από 4-5 ζητήματα που δεν έχουν κοινωνική εμβέλεια, ο μη ηγεμονικός λόγος του ηγέτη, η κοινοβουλευτική δυαρχία, το κόμμα με ισχνό αριθμό μελών, η προσπάθεια υπηρέτησης μιας διπλής πολιτικής ταυτότητας (και νεοφιλελευθερισμός και κεντροαριστερά), οι σοβούσες εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και τελικά η παραγωγή ενός παλιού αντιπολιτευτικού λόγου είναι τα πολύ αρνητικά χαρακτηριστικά του κόμματος.
Η ροή του ποταμιού στερεύει…