Πέθανε στα 89 του χρόνια ο Νίκος Ξανθόπουλος. Ο ηθοποιός που σημάδεψε μια εποχή, την εποχή της αθωότητας του ελληνικού κινηματογράφου. Εκτός όμως από ηθοποιός και τραγουδιστής, ο Νίκος Ξανθόπουλος ήταν και ένα αξιοπρεπής, σκεπτόμενος και αριστερός άνθρωπος.
Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου 1934. Ήταν παιδί Πόντιων προσφύγων και μεγάλωσε φτωχικά μαζί με τη μητέρα του. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός, μεταξύ άλλων. Η μητέρα του τον μεγάλωσε μόνη της καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Εκτός από τον αθλητισμό, λάτρευε και το διάβασμα. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο, παρότι αρχικά τον γοήτευε η ιδέα να γίνει φιλόλογος. Ίνδαλμά του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Αν και ηθοποιός του θεάτρου από το 1957 έως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο.
Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο έγινε με τον θίασο Κατερίνας στην κομεντί «Βιργινία». Συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1958 στην ταινία «Το εισπρακτοράκι» του Φίλιππα Φυλακτού, στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου. Έπαιξε συνολικά σε 52 ταινίες με την τελευταία του εμφάνιση το 1995 στην ταινία «Με τον Ορφέα τον Αύγουστο» του Γιώργου Ζερβουλάκου και μετά από απουσία 24 χρόνων! Το 2005 εμφανίστηκε στο ντοκιμαντέρ «Για πέντε διαμερίσματα και ένα μαγαζί» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σκοπετέα. Επίσης ηχογράφησε 16 άλμπουμ και πάνω από 55 σινγκλ.
Θα τον θυμόμαστε με αγάπη…