Κάτοικοι της περιοχής και άνθρωποι που αγαπούν το άλσος της Ακαδημίας Πλάτωνα δεν σταματούν τις κινητοποιήσεις για την προστασία ενός από τα ελάχιστα πράσινα πάρκα της Αθήνας, ενάντια στα σχέδια ανάπλασης που δρομολογούνται. Με σύνθημα «οι δημόσιοι χώροι, το πράσινο, οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους», υποστηρίζουν ότι η Αθήνα έχει άμεση ανάγκη από φυτεύσεις και απαλλοτριώσεις, πράσινους και δημόσιους χώρους.
Το αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα βρίσκεται στην 4η Δημοτική Κοινότητα της πρωτεύουσας και αποτελεί τον πιο σημαντικό χώρο αναψυχής, πολιτισμού και άθλησης των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής και τον μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου για το δυτικό κομμάτι του δήμου.
Η διοίκηση Μπακογιάννη δείχνει και πάλι συνέπεια στην παγιωμένη αντικοινωνική και αντιπεριβαλλοντική της πολιτική. Στα επικείμενα έργα «ανάδειξης» που δρομολογεί ο δήμος Αθηναίων προβλέπεται η εκρίζωση 580 ώριμων δέντρων και η αποκοπή 60 στρεμμάτων ελεύθερης χρήσης από τα μόλις 100 στρέμματα συνολικής έκτασης του πάρκου. Η προγραμματιζόμενη διαμόρφωση των αρχαιολογικών σκαμμάτων προϋποθέτει εκτεταμένες αποχωματώσεις και κοπές δέντρων που θα στερήσουν πολύτιμη βλάστηση από ανθρώπους, ζώα και πουλιά, ενισχύοντας το φαινόμενο της θερμικής νησίδας. Επίσης, 30 στρέμματα πάρκου σχεδιάζεται να δοθούν για την ανέγερση του Μουσείου της Πόλης των Αθηνών, καταργώντας δύο γήπεδα και ζωτικό χώρο πρασίνου και ελεύθερης χρήσης. Αντίθετα, πάγιο αίτημα των κατοίκων είναι η χωροθέτηση του μουσείου στο γειτονικό πρώην οικόπεδο της Reds. Δυστυχώς, όμως, για ακόμα μία φορά δεν γίνεται καμία διαβούλευση της δημοτικής αρχής με τους ανθρώπους της περιοχής κι έτσι κανένα αντισταθμιστικό όφελος δεν προκύπτει γι' αυτούς και τους κατοίκους της Αθήνας εν γένει.
Η πρωτεύουσα θυσιάζεται στον βωμό της άκρατης τουριστικοποίησης, με αποτέλεσμα, αν και βρίσκεται σταθερά κάτω από το κατώτατο όριο τ.μ. πρασίνου/κάτοικο, η διοίκηση Μπακογιάννη να επιμένει στο χτίσιμο των ελάχιστων δημόσιων χώρων, αντί να προχωρά σε φυτεύσεις και απαλλοτριώσεις.
Η Πρωτοβουλία Αγώνα για το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα καταγγέλλει ότι από τον σχεδιασμό δεν προκύπτει καν ενιαίος αρχαιολογικός χώρος, ενώ δεν προτείνεται καμία κυκλοφοριακή και συγκοινωνιολογική μελέτη. Όπως αναφέρει, περιφερειακά του πάρκου επικρατεί εικόνα παρακμής. Το δυτικό τμήμα της περιοχής είναι εκτός σχεδίου πόλης, χωρίς ρυμοτομικό σχέδιο, χωρίς δίκτυο συλλογής ομβρίων υδάτων και αποχέτευσης, πλήττεται από παράνομες αποθέσεις μπάζων, νεκροταφεία αυτοκινήτων, συνεργεία και χώρους στάθμευσης των ΚΤΕΛ, μάντρες ανακύκλωσης μετάλλου και χαρτιού. Η Πρωτοβουλία Αγώνα θεωρεί ότι θα ήταν ωφέλιμος για τους κατοίκους της πρωτεύουσας ένας ανασχεδιασμός του ορίου του πάρκου με περιμετρική διαδρομή για τρέξιμο και ποδηλατόδρομο, πρόβλεψη για πολύζυγα και skatepark, ζωντανούς χώρους κοινωνικοποίησης και άθλησης, κατά τα πρότυπα της αρχαίας Ακαδημίας του Πλάτωνα και των σύγχρονων ευρωπαϊκών πόλεων.
Τονίζει, μάλιστα, ότι οι βασικές υποδομές χρειάζονται άμεσα αναβάθμιση. Στον αντίποδα των πρόχειρων, χωρίς συνολικό σχεδιασμό, ούτε επαφή με τις ανάγκες των κατοίκων, έργων που δρομολογεί ο δήμος Αθηναίων, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, η Πρωτοβουλία Αγώνα προτάσσει την αναγκαιότητα τόσο συνομιλίας με την κοινότητα, όσο και τη δημιουργία οράματος για τα έργα που αφορούν τους πράσινους και δημόσιους χώρους.
Στην Ακαδημία Πλάτωνα πεδίο επενδύσεων είναι η ΒΙΟΠΑ (πρώην βιομηχανικό πάρκο), μια πλήρως αναξιοποίητη, τεράστια έκταση με σκραπ, αποθήκες και παράνομες χωματερές που συνορεύει με το πάρκο και θα έπρεπε να απαλλοτριωθεί και να φυτευτεί, προκειμένου να αυξηθεί το λιγοστό αστικό πράσινο αυτής της πόλης.
Η Πρωτοβουλία Αγώνα για το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα ανακοίνωσε ότι ανοίγει τη συζήτηση για τη διάνοιξη τμήματος της κοίτης του Κηφισού ποταμού στον χώρο του ΒΙΟΠΑ, αναφέροντας ότι η αλληλεπίδραση ανθρώπων, φυτών και ζώων με το υδάτινο οικοσύστημα είναι αναγκαία για την ευζωία των κατοίκων της Αθήνας.
Επίσης, στην ανακοίνωσή της, τονίζει αναφορικά με την ανέγερση του Μουσείου της Πόλης των Αθηνών: «Αναρωτιόμαστε πόσο ρεαλιστική ιδέα είναι η υψηλή βλάστηση στη στέγη ενός μουσείου και πόσο ένα υπόσκαφο κτίσμα σε ένα σημείο που πλημμυρίζει συστηματικά; Μην ξεχνάμε τη γειτνίαση του πάρκου με τον εγκιβωτισμένο Κηφισό ποταμό, τη σημασία αυτού για την αρχαία Ακαδημία του Πλάτωνα, αλλά και για τους κατοίκους μιας πόλης που έχει εξοβελίσει κάθετι φυσικό. Σε μια Ευρώπη που συστηματοποιεί τις φυτεύσεις και τις αποκαλύψεις των κρυμμένων ποταμών της, στο πλαίσιο και της κλιματικής κρίσης, αυτές οι πολιτικές επιλογές είναι επικίνδυνες και παρωχημένες».