Η υποκλοπή των επικοινωνιών του Νίκου Ανδρουλάκη που ο ίδιος αποκάλυψε και κατήγγειλε το περασμένο καλοκαίρι, αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για την ανατροπή των ισορροπιών στο πολιτικό σκηνικό. Μέχρι τότε, το ΠΑΣΟΚ απολάμβανε μια δημοσκοπική ευφορία, την οποία διέκοψαν οι αναμενόμενες επιθέσεις της κυβέρνησης.
Μπορούσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να «καταπιεί» την παρακολούθησή του και να περιμένει υπομονετικά να συγκυβερνήσει με τον Μητσοτάκη; Όχι, δεν μπορούσε. Πρώτον, γιατί δεν ήξερε πώς θα χρησιμοποιούσε ο πρωθυπουργός τα «δελτία παρακολούθησής» του, προκειμένου να τον καταστήσει όμηρο, όπως είχε τότε δηλώσει ο ίδιος. Και, δεύτερον, γιατί διέκρινε μια στρατηγική ευκαιρία από την οποία ήλπιζε πως εκθέτοντας τον Μητσοτάκη, θα κέρδιζε ικανό ποσοστό και μεγαλύτερη πίτα της εξουσίας, επαναπατρίζοντας στελέχη και ψηφοφόρους που στήριξαν τη ΝΔ στις εκλογές του 2019. Ωστόσο, οι αποκαλύψεις που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, ανέδειξαν το μέγα σκάνδαλο των υποκλοπών στο οποίο ο Ν. Ανδρουλάκης δεν είναι πλέον το μόνο θύμα, αλλά ένα από τα θύματα. Η διαχείρισή του αποδείχτηκε δύσκολη άσκηση για το ΠΑΣΟΚ, καθώς υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τις καταγγελίες της ΝΔ και των φιλικών της ΜΜΕ για μονοθεματική αντιπολίτευση. Την ίδια ώρα η ΝΔ βουτούσε στο μεγαλύτερο σκάνδαλο της συγκάλυψης, καταγράφοντας σημαντική φθορά, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε τη σκυτάλη της σκληρής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση για την πρωτοφανή εκτροπή, εξασφαλίζοντας πλεονεκτική θέση στην αφετηρία της προεκλογικής περιόδου.
Τη δυσχερή πλέον θέση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ επέτεινε η σύλληψη της Εύας Καϊλή στις Βρυξέλλες, λίγες ημέρες πριν από την παρουσίαση των προγραμματικών θέσεων από τον Νίκο Χριστοδουλάκη, παρά το γεγονός ότι η ευρωβουλεύτρια του κόμματος «δούλευε» από καιρό για τον Κ. Μητσοτάκη.
Όταν οι δημοσιογραφικές αποκαλύψεις για τις υποκλοπές μετατράπηκαν σε χειροπιαστές αποδείξεις από την ΑΔΑΕ, ήταν φυσιολογικό να ακολουθήσει η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ δεν είχε περιθώριο να μην τη στηρίξει, ωστόσο κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση πως συσπείρωσε τη ΝΔ. Με την ίδια άνεση ασφαλώς θα την κατηγορούσε για αδυναμία –έως και συμπαιγνία με τη ΝΔ– εάν δεν είχε πάρει τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία.
Στην ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ, την περασμένη Κυριακή, ο πρόεδρός του μαζί με τον επικεφαλής της επιτροπής ψηφοδελτίων, Βαγγέλη Αργύρη, παρουσίασαν –πρώτοι απ’ όλα τα κόμματα– το 82% των υποψήφιων βουλευτών σε όλη τη χώρα. Σταμάτησαν, όπως είναι φυσικό, οι πολλοί διαγκωνισμοί για μια θέση στα ψηφοδέλτια, αλλά όχι και η υφέρπουσα δυσαρέσκεια είτε για την επιβολή υποψήφιων αρεστών στην ηγεσία, είτε για την προσπάθεια πλήρους ελέγχου του κομματικού μηχανισμού στη Χαριλάου Τρικούπη.
Πάντως, ο Νίκος Ανδρουλάκης στην εισήγησή του επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά τη στρατηγική της αυτονομίας, λέγοντας ότι «είναι η μεγάλη μας δύναμη. Είναι η μεγάλη ελπίδα για να οικοδομήσουμε μία νέα σχέση εμπιστοσύνης με όλον τον ελληνικό λαό». Υπογράμμισε επίσης ότι «δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις από Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ, γιατί βρισκόμαστε σε δυο διαφορετικές όχθες. Από τη μια, είναι η όχθη του καθήκοντος και από την άλλη, η όχθη του “όλα για την εξουσία”».
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για στρατηγική άμυνας απέναντι στις πλαγιοκοπήσεις που δέχεται, κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η διαφαινόμενη επιστράτευση του Γιώργου Καρατζαφέρη από τη ΝΔ απομακρύνει ακόμη περισσότερο το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας μαζί της. Σημειώνεται εδώ πως η γραμματική και το συντακτικό μιας δήλωσης της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για το εάν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μπορεί να αποτελεί αντικείμενο εκβιασμού, έδωσε την ευκαιρία στον Νίκο Ανδρουλάκη να ξεγλιστρήσει κάπως από τις πιέσεις του Αλέξη Τσίπρα. Ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ επικρίνει την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να απέχει από τις ψηφοφορίες στη Βουλή, προκειμένου να μη νομιμοποιεί «το καθεστώς Μητσοτάκη».
Ωστόσο, μια διατύπωση του Νίκου Ανδρουλάκη ότι την επομένη των εκλογών –από την πρώτη Κυριακή– θα επιδιώξει «βάσει του προγράμματός (του) έναν διάλογο για πεδίο συγκλίσεων και όχι ένα πεδίο συγκρούσεων και διχασμού. Χωρίς κανένα παζάρι εξουσίας», προκάλεσε νέο σενάριο για συνεργασία με τη ΝΔ. Ερωτηματικά προκάλεσε και η διατύπωση ότι «ένα ισχυρό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο δίνει λυσσαλέο αγώνα για να ανακόψει τη δυναμική και την πορεία της Δημοκρατικής Παράταξης με συνεχείς μεθοδευμένες επιθέσεις», καθώς ο πρόεδρος του κόμματος απέφυγε να γίνει πιο συγκεκριμένος.
Σε κάθε περίπτωση η προσπάθεια να προεξοφληθεί η στάση του ΠΑΣΟΚ στο ζήτημα των συνεργασιών είναι μάταιη. «Όλα θα εξαρτηθούν από το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών. Ήδη, δημοσκοπικά, αγκομαχά περί το 10%, μακράν του στόχου για 16%», επισημαίνει κορυφαίο στέλεχος του κόμματος και προσθέτει: «το ΠΑΣΟΚ είναι τρία κομμάτια. Δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει ούτε τη δεξιά, ούτε την αριστερή του πτέρυγα. Επιπλέον, ο Ανδρουλάκης ξέρει καλά ότι “τον περιμένουν στη γωνία”. Προσέξατε τον ήπιο και πειθήνιο Λοβέρδο στη συνέντευξή του στο kontra channel;».