«Ο θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου: Ο αρχαίος μύθος των Ατρειδών, το βουκολικό δράμα «Γκόλφω» και η ελληνική ιστορία μεταξύ 1939-1952 (μεταξική δικτατορία, πόλεμος 1940, Κατοχή, απελευθέρωση, Εμφύλιος, βρετανική και κατόπιν αμερικανική παρέμβαση στην Ελλάδα) συμπυκνώνονται στο διάρκειας 230 λεπτών αριστούργημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Δεν ξέρω τι θα μπορούσα να προσθέσω στα όσα έχουν γραφτεί τα προηγούμενα χρόνια για το συγκλονιστικό αυτό φιλμ, το οποίο δικαίως έχει ανθολογηθεί ανάμεσα στις κορυφαίες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Ένα μοναδικό έργο τέχνης το οποίο όσες φορές και να το δει κάποιος πάντοτε θα υπάρχει κάτι νέο να ανακαλύψει.
Ο Αγγελόπουλος σε μια δύσκολη εποχή -το 1975, λίγο μετά την πτώση της χούντας- τόλμησε να παρουσιάσει τα εγκλήματα του δεξιού κράτους και παρακράτους και των δυτικών «συμμάχων», να μιλήσει για τον εμφύλιο και τις διώξεις των κομουνιστών, με αποτέλεσμα «Ο θίασος» να αποσυρθεί κατόπιν παρεμβάσεως της ελληνικής κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το Φεστιβάλ των Κανών. Προβλήθηκε όμως στη Θεσσαλονίκη όπου, αφού αποθεώθηκε από το κοινό, κέρδισε και επτά βραβεία (α’ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, φωτογραφίας, α’ γυναικείου ρόλου, α’ ανδρικού ρόλου και βραβείο κοινού).
«Ταρ» (Τar) του Τοντ Φιλντ: Συγκλονιστική η Κέιτ Μπλάνσετ στον ρόλο της Λίντια Ταρ, μιας διάσημης συνθέτριας και διευθύντριας ορχήστρας η οποία έχει κερδίσει κάθε βραβείο που υπάρχει. Δυναμική, εγωκεντρική και προκλητική, η Ταρ ετοιμάζει μια εμφάνιση όπου θα διευθύνει την 5η Συμφωνία του Μάλερ η οποία θα ηχογραφηθεί ζωντανά. Την ίδια ώρα η αυτοβιογραφία της είναι έτοιμη να κυκλοφορήσει. Όταν δεν ταξιδεύει, ζει στο Βερολίνο με τη σύντροφό της και τη μικρή τους κόρη ενώ στα ταξίδια τη συνοδεύει η αφοσιωμένη βοηθός της που έχει κι εκείνη τις δικές της φιλοδοξίες. Ξαφνικά όμως μια σειρά από φήμες για απρεπή συμπεριφορά δημιουργηθούν ρωγμές στη φήμη της ενώ αρχίζει να την ενδιαφέρει μια νεαρή τσελίστρια.
«Τάρι και Λοκίτα» των Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν: Δύο ασυνόδευτα ανήλικα, φτάνουν στο Βέλγιο ταξιδεύοντας ολομόναχα από την Αφρική. Μοναδικό εφόδιό τους η ανεκτίμητη φιλία τους, η οποία θα δοκιμαστεί έντονα όταν μπουν στο νέο τόπο ζωής και τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες διαβίωσης. Ακόμη ένα κοινωνικό δράμα από τους αδελφούς Νταρντέν, ακόμη μια αιχμηρή ματιά στις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες.
«Μάτσικ Μάικ: Ο τελευταίος του χορός» (Magic Mike’s last dance) του Στίβεν Σόντερμπεργκ: Ο στρίπερ Μάτζικ Μάικ Λέι«Μάτσικ Μάικ: Ο τελευταίος του χορός» (Magic Mike’s last dance) του Στίβεν Σόντερμπεργκ: Ο στρίπερ Μάτζικ Μάικ Λέιν, αφού σταμάτησε τον χορό για δέκα χρόνια, αναγκάζεται να επιστρέψει. Έτσι ταξιδεύει στο Λονδίνο για χάρη μιας κοσμικής κυρίας που τον προσκάλεσε να χορέψει προσφέροντάς του ένα ποσό που δεν μπορούσε να αρνηθεί.ν, αφού σταμάτησε τον χορό για δέκα χρόνια, αναγκάζεται να επιστρέψει. Έτσι ταξιδεύει στο Λονδίνο για χάρη μιας κοσμικής κυρίας που τον προσκάλεσε να χορέψει προσφέροντάς του ένα ποσό που δεν μπορούσε να αρνηθεί.
«1341 καρέ έρωτα και πολέμου» (1341 frames of love and war) του Ραν Ταλ: Ο πιο διάσημος πολεμικός φωτογράφος του Ισραήλ, Μίχα Μπαρ-Αμ, μοιράζεται μια επιλογή από τα μισό εκατομμύριο καρέ της καριέρας του στην οθόνη, καταγράφοντας την ιστορία του ίδιου και της χώρας του. Το πορτρέτο ενός καλλιτέχνη και ένας στοχασμός για τη μνήμη, τη βία, την ταυτότητα. Είναι ένα σύνθετο γράμμα αγάπης για τη δύναμη, την ομορφιά και τον τρόμο των φωτογραφικών εικόνων. Ντοκιμαντέρ.
«Θόδωρος Αγγελόπουλος, Νίκος Παναγιωτόπουλος: Ο καθένας και η μουσική του» των Αντώνη Κόκκινου και Γιάννη Σολδάτου: Στα μέσα της δεκαετίας το ’80 οι εκδόσεις Αιγόκερως σχεδίαζαν ένα περιοδικό για τον κινηματογράφο και το θέατρο (το οποίο τελικά δεν ευδοκίμησε), όπου βασικό θέμα θα ήταν μια συζήτηση, με μορφή αμοιβαίας συνέντευξης, ανάμεσα σε δύο προσωπικότητες του αντίστοιχου χώρου. Για το πρώτο τεύχος επιλέχθηκαν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος. Μια αδημοσίευτη συζήτηση, ένα πολύτιμο ηχητικό ντοκουμέντο για τους ίδιους αλλά και για τον κινηματογράφο γενικότερα, γίνεται μια ταινία-θησαυρός.
«Τιτανικός» (Titanic) του Τζέιμς Κάμερον: Η ταινία των 11 Όσκαρ το 1997 σε επανέκδοση.