Η ομάδα του Καστέλ ντι Σάνγκρο τη σεζον 1996
Το καλοκαίρι του 1996, ο αμερικανός συγγραφέας Τζο ΜακΓκίνις αποχαιρέτησε τη γυναίκα του και μετακόμισε από τα δυτικά παράλια των ΗΠΑ στο απομακρυσμένο Καστέλ ντι Σάνγκρο, ένα ιταλικό χωριό 5.000 κατοίκων που η τοπική ποδοσφαιρική ομάδα την προηγούμενη χρονιά είχε κάνει την τεράστια έκπληξη, κερδίζοντας την άνοδο στη δεύτερη μεγαλύτερη κατηγορία της Ιταλίας. Ο ΜακΓκίνις είχε αποφασίσει να ζήσει από κοντά το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Πως έφτασε όμως σ’ αυτή την απόφαση ο 52χρονος (τότε) Αμερικανός;
Ο Τζο ΜακΓκίνις στα 26 του είχε γίνει ο νεότερος συγγραφέας που μπήκε στη λίστα των Best Seller των New York Times, ένα κατόρθωμα που οφείλει στο βιβλίο του ‘The Selling of the President’, το οποίο καταπιανόταν με τον υποψήφιο τότε για την προεδρία, Ρίτσαρντ Νίξον. Ακολούθησε μια επιτυχημένη καριέρα. Το γεγονός που άλλαξε τη… ζωή του είναι η διοργάνωση του παγκοσμίου κυπέλλου ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ το 1994. Ο ΜακΓκίνις πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι διαβάζοντας και παρακολουθώντας αγώνες, λάτρεψε το ποδόσφαιρο και προσάρμοσε την υπόλοιπη ζωή του γύρω από τη μπάλα. Έβαλε δορυφορική τηλεόραση στο σπίτι του, αγόραζε βιβλία με θέμα το ποδόσφαιρο, από τα κλασικά του Εδουάρδο Γκαλεάνο μέχρι βιβλία στατιστικών που κατέγραφαν την προϊστορία των ντέρμπι Στόουκ-Πορτ Βέιλ, ενώ ξενυχτούσε για να παρακολουθεί μεγάλα ευρωπαϊκά ματς και έστηνε ατελείωτες συζητήσεις με άλλους φίλους του ποδοσφαίρου. Περιγράφοντας εκείνες τις ημέρες ο Τζο ΜακΓκίνις λέει: «Θυμάμαι καθαρά πως ήταν η ζωή μου. Από πολλές απόψεις, υποθέτω ότι ζούσα καλύτερα. Τα παιδιά μου με σέβονταν. Με τη σύζυγο μου μοιραζόμασταν πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Είχα φίλους. Μου άρεσε η μουσική. Διάβαζα βιβλία. Ότι ξαφνικά θα ξυπνούσε μέσα μου το πάθος για το ποδόσφαιρο έμοιαζε τόσο απίθανο όσο το να γίνω αστροναύτης».
Όπως ήταν φυσικό η ξαφνική αγάπη του για το ποδόσφαιρο επηρέασε και τη συγγραφική δουλειά του. Το 1995 όταν όλη η Αμερική παρακολουθούσε τη δίκη του Ο. Τζ. Σίμπσον, ένας εκδότης τού πρόσφερε 1 εκατομμύριο δολάρια για να γράψει ένα βιβλίο γι’ αυτήν. Τότε, ο ΜακΓκίνις όχι μόνο απέρριψε την πρόταση, αλλά ανακοίνωσε πως το επόμενο βιβλίο του θα είχε ως θέμα το ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα μία μικρή ομάδα από ένα χωριό κοντά στην κεντρική Ιταλία, η οποία είχε μόλις ανέβει για πρώτη φορά στη Serie B! Το χωριό ήταν το Καστέλ ντι Σάνγκρο. Εκεί που μετακόμισε ο Τζο ΜακΓκίνις το 1996.
Η ζωή στο ιταλικό χωριό
Ο αμερικανός συγγραφέας έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους κατοίκους του μικρού ιταλικού χωριού. Του έδωσαν το ελεύθερο να κινείται σε όλους τους χώρους του γηπέδου, τον έπαιρναν στο λεωφορείο της ομάδας στα εκτός έδρας, ενώ για να γνωρίσει ακόμα καλύτερα τους παίκτες έτρωγε καθημερινά μαζί τους. Ο ΜακΓκίνις έζησε από μέσα όλη τη σεζόν και όπως ήταν φυσικό έγινε φανατικός οπαδός της ομάδας.
Τα όσα έζησε, ποδοσφαιρικά και μη, στο ιταλικό χωριό ο ΜακΓκίνις τα κατέγραψε στο βιβλίο «Τα δοκάρια του Καστέλ ντι Σάνγκρο»* (αυθεντικός τίτλος: The Miracle Of Castel Di Sangro). Στις σελίδες του βιβλίου ο αμερικανός συγγραφέας ουσιαστικά περιγράφει την ανακάλυψη ενός νέου κόσμου, γεμάτο μεσογειακές «ομορφιές», περίεργα σκηνικά και μυστήριους ανθρώπους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ΜακΓκίνις: «Στη Serie B δεν βαριέσαι ποτέ. Εκτός από τα 90 λεπτά των αγώνων». Η ομάδα του Καστέλ ντι Σάνγκρο, είχε μικρό μπάτζετ, ενώ τη μισή σεζόν έδινε σε ουδέτερο γήπεδο τα εντός έδρας ματς. Παρ όλα αυτά ήταν ανταγωνιστική και μαχητική για όλους τους αντιπάλους της μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Όπως περιγράφει στο βιβλίο του ο ΜακΓκίνις μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της ομάδας της Καστέλ ντι Σάνγκρο, ήταν η εκτός έδρας νίκη επί της Τζένοα στο Λουίτζι Φεράρις της Γένοβας.
Ο Τζο ΜακΓκίνις πέθανε το 2014 στις ΗΠΑ σε ηλικία 71 ετών. Οι περισσότεροι άνθρωποι που τον έμαθαν μέσα από το συγγραφικό του έργο πιστεύουν πως το μεγαλύτερο επίτευγμα του ήταν το βιβλίο για τον Νίξον και η πολύ πετυχημένη τριλογία των βιβλίων θρίλερ που έγραψε αργότερα. Το πιθανότερο ο ίδιος να θεωρούσε ότι η μεγαλύτερη επιτυχία στη ζωή του ήταν πως γνώρισε από κοντά τον Ρομπέρτο Μπάτζιο, τον παίκτη που «…πρόσθετε στο ποδόσφαιρο κομψότητα, χάρη και μια αύρα μαγείας που δεν είχα δει ποτέ μέχρι τώρα σε οποιοδήποτε άθλημα», όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο Αμερικανός συγγραφέας.
Το βιβλίο του (το οποίο ο συγγραφέας χαρακτήρισε ως το πιο αγαπημένο του) ψηφίστηκε ομόφωνα ως το Βιβλίο της Χρονιάς για το 1999 από την Επιτροπή Βραβείων William Hill στο Λονδίνο -το πρώτο αμερικάνικο βιβλίο που κέρδισε αυτό το βραβείο-, ενώ αναδείχθηκε επίσης ως το Καλύτερο Βιβλίο της Σεζόν 1999 από το κορυφαίο αγγλικό ποδοσφαιρικό περιοδικό FourFourTwo.
*Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2006 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο