Η κυβέρνηση στα τέσσερα χρόνια της θητείας της λίγες φορές ήρθε αντιμέτωπη με πλήθη. Πέρασε από τον σκόπελο της πανδημίας, βγήκε από τη λαίλαπα πυρκαγιών, πλημμυρών και χιονοπτώσεων και επιχειρεί τώρα να περάσει και από τις Συμπληγάδες της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης. Το γεγονός ότι όποτε έκανε κάποιο λάθος που προκαλούσε κοινωνική οργή (π.χ. ο ξυλοδαρμός νέων στην πλατεία της Νέας Σμύρνης ή ο αποκλεισμός ανθρώπων στην Εθνική οδό) μπόρεσε να το διαχειριστεί (με απώλειες και δυσαρέσκεια που καταγραφόταν, αλλά με την κυβέρνηση όρθια) γέννησε μια τρομακτική οίηση στους κυβερνώντες.
Πλέον βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο –άγνωστο πόσες βδομάδες μας χωρίζουν από τις εκλογές, καθώς ο πρωθυπουργός επιμένει να θεωρεί ότι είναι δική του η πρωτοβουλία, λες και πρόκειται για κάποια φιέστα και όχι για δημοκρατική διαδικασία- και οι περιοδείες και ομιλίες των κομμάτων πυκνώνουν. Τώρα, κοινωνικές κατηγορίες που έχουν πληγεί από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη βγαίνουν στους δρόμους και όσο και αν προσπαθεί το επιτελείο της ΝΔ να φερθεί σαν να μην υπάρχουν, τα πλήθη πάντα προκαλούν ένα ρεύμα, που μπορεί να αλλάξει τον «περίπατο» που έχει σχεδιάσει η ΝΔ να κάνει προς τις κάλπες.
Σε ελεγχόμενο περιβάλλον
Την τελευταία εβδομάδα, ο Κ. Μητσοτάκης ανέβηκε σε «προεκλογικό» βήμα τέσσερις φορές, σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Η μία ήταν στο Περιστέρι, σε συγκέντρωση της ΝΔ, η δεύτερη ήταν στο Μέγαρο Μουσικής σε κυβερνητική εκδήλωση απολογισμού για την παιδεία, η τρίτη ήταν στον Ευαγγελισμό σε «αποστειρωμένη» αίθουσα μιας και πήγε μέρα πανελλαδικής πανυγειονομικής απεργίας, η τέταρτη ήταν στη Βουλή, σε χαμηλής έντασης νομοσχέδιο. Από τη συγκέντρωση στο Περιστέρι μάς ενημέρωσε ότι «δεν θα πει πότε θα γίνουν ακριβώς οι εκλογές. Δεν θα αργήσουν και πολύ». Εκεί μας είπε ότι στόχος του είναι η Δυτική Αθήνα, μία λαϊκή περιοχή, που χάνει από τον ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες μεγάλες εκλογικές αναμετρήσεις. Επιχειρεί έτσι να δείξει κοινωνικό προφίλ. Το ίδιο έκανε και με την ομιλία του στη Βουλή, όπου είπε ότι «η στοχευμένη στήριξη των πιο αδυνάμων αποτελεί μόνιμη κυβερνητική προτεραιότητα». Εκεί προσπάθησε να αποδυναμώσει την όποια κριτική δέχεται για το market pass. «Επειδή μας κατηγορούσε η αντιπολίτευση ότι όλα αυτά είναι ψίχουλα, έχουν ήδη ξεπεράσει τις 700.000 αιτήσεις και εκτιμώ ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί πολύ περισσότερο», είπε χαρακτηριστικά χωρίς να καταφέρει να μετριάσει την απογοήτευση από την ενίσχυση της τάξης του 1,5 ευρώ τη μέρα, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Δεν μπορεί να αποτελεί επιχείρημα επιτυχίας το πόσες χιλιάδες κόσμου έχει ανάγκη την όποια –έστω και μηδαμινή- στήριξη. Θα χρειαστεί να απαντήσει με επιχειρήματα γιατί δεν παίρνει μέτρα που θα φέρουν αποτελέσματα.
Από την πίσω πόρτα
Αντίστοιχα, στην ομιλία στον Ευαγγελισμό, ο πρωθυπουργός ανακήρυξε την Υγεία ως προτεραιότητα της επόμενης τετραετίας. Σε αυτή την τετραετία, με τη μισή θητεία να είναι με πανδημική κρίση, όχι μόνο δεν κατάφερε να στηρίξει την Υγεία, αλλά η Ελλάδα αναδείχθηκε στο δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο κύμα πρωταθλήτρια σε θανάτους λόγω κορονοϊού. Το τελευταίο νομοσχέδιο που πέρασε εις βάρος της Υγείας ήταν τον Νοέμβριο του 2022, όταν επέτρεψε την ιδιωτική εργασία στο ΕΣΥ και στους εργαζόμενους του ΕΣΥ να αναζητούν επιπλέον εισόδημα στον ιδιωτικό τομέα. Τώρα που τα νοσοκομεία άνοιξαν και για άλλες ασθένειες, αυξάνονται ξανά οι νοσηλείες σε ράντζα (3,5 κλίνες ανά 100.000 κατοίκους έχουμε στην Ελλάδα, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 5,3 κλίνες). Τώρα βλέπουμε να αναζητούνται φάρμακα μέσω σόσιαλ μίντια, να μένει άκαρπος διαγωνισμός για δωρεά τριών νοσοκομείων στο δημόσιο και ο πρωθυπουργός αντί να συναντηθεί με τους απεργούς να πηγαίνει στο δικό τους χώρο, στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, από την πίσω πόρτα, για να δηλώσει ότι στηρίζει την Υγεία. Από τα παράθυρα οι ασθενείς χειροκροτούσαν τους απεργούς, που ήταν έξω από το νοσοκομείο.
Στη φιέστα που οργάνωσε η κυβέρνηση στο Μέγαρο Μουσικής (σε ένα χώρο με τεράστιο καλλιτεχνικό έργο, όταν τα κτίρια του Εθνικού θεάτρου τελούν υπό κατάληψη εδώ και δύο εβδομάδες και οι καλλιτέχνες είναι σε κινητοποιήσεις επί δύο μήνες), ο πρωθυπουργός πήγε να υποστηρίξει ότι έκανε «ουσιαστικό εκπαιδευτικό έργο». Κάποιοι που είχαν ξεγλιστρήσει του ελέγχου ξέσπασαν σε τρανταχτά γέλια (μία μέθοδος διαμαρτυρίας που έχει ξανασυναντήσει η χώρα…) με τον πρωθυπουργό να ροκανίζει αμήχανα το χρόνο, μέχρι να φύγουν οι νέοι «ταραξίες». Είχε προηγηθεί άγρια καταστολή έξω από το Μέγαρο Μουσικής κατά εκπαιδευτικών, οι οποίοι βρίσκονται σε κινητοποιήσεις κατά της αξιολόγησης, όπως και καλλιτεχνών. Με τις δυνάμεις καταστολής βρέθηκαν αντιμέτωποι και οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό, έξω από το υπουργείο Εργασίας, οι οποίοι διεκδικούν συλλογικές συμβάσεις με υποχρεωτική εφαρμογή και επίδομα ανεργίας για όλους τους άνεργους του κλάδου.
Οσμές και δυσωδίες
Και ενώ η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει τα πλήθη που ενώνονται, ανακύπτουν εμπόδια στο διάβα της, που δεν τη βοηθούν όταν έχει δώσει μάχη με νύχια και με δόντια να αποσιωπηθεί το σκάνδαλο των υποκλοπών. Από τη μία, η Σοφία Νικολάου πρώην γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής (έχει ανακοινωθεί η υποψηφιότητά της από τη ΝΔ) κατηγορείται από το ΣΔΟΕ για απευθείας αναθέσεις δύο εκατ. ευρώ, φέρνοντας μια δυσοσμία κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος, από την άλλη η ΡΑΕ καλείται στη βουλή για να καταθέσει τα πορίσματα της Αρχής για τα υπερκέρδη των εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας, αναδεικνύοντας για μια ακόμα φορά την ανεξέλεγκτη αισχροκέρδεια. Από τη μία ένα νέο «σκόιλ ελκίκου» εμφανίστηκε στην επιφάνεια, με αφορμή την επιμόρφωση εκπαιδευτικών, δείχνοντας ένα ακόμα σκάνδαλο ανέλεγκτων αναθέσεων, και από την άλλη η Κομισιόν απέστειλε αιτιολογημένη γνώμη για τη μη συμμόρφωση της Ελλάδας με την οδηγία για τους οικοτόπους κατά το σχεδιασμό έργων αιολικών πάρκων, δίνοντας δύο μήνες προθεσμία διαφορετικά παραπέμπεται η χώρα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, για «επενδύσεις» που καταστρέφουν το περιβάλλον.
Ο Κ. Μητσοτάκης ήλπιζε σε μία εύκολη προεκλογική περίοδο, που θα κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για όσα κακά συμβαίνουν, που θα απαντά στις κοινωνικές ανάγκες με επιδόματα και εφάπαξ ποσά ενίσχυσης με την καραμέλα «τόσο αντέχει η οικονομία», που θα στήνει συγκεντρώσεις απολυμασμένες από την πραγματικότητα. Μάλλον αυτή η προσδοκία διαψεύδεται. Μπορεί το επόμενο σχέδιο να είναι να ενισχυθεί η αποχή, όμως τα πλήθη είναι αυτά που θα παρακινήσουν και τους ψηφοφόρους και ίσως εκεί να βρεθεί το πολιτικό σύστημα σε ένα σταυροδρόμι.