«La Singla» της Παλόμα Θαπάτα
Με το ντοκιμαντέρ «La Singla» της Παλόμα Θαπάτα, ξεκίνησε την περασμένη Πέμπτη το 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, χωρίς την καθιερωμένη τελετή έναρξης λόγω εθνικού πένθους.
Πρόκειται για τη ζωή της Αντόνια Σίνγκλα, ενός θρύλου του χορού, που γεννήθηκε στα προάστια της Βαρκελόνης και έχασε την ακοή της λίγο μετά τη γέννησή της. Έτσι, έμαθε να χορεύει φλαμένκο χωρίς να ακούει τη μουσική. Σε ηλικία 17 ετών άλλαξε τα δεδομένα του κόσμου του φλαμένκο, όμως προτού να κλείσει τα 30 αποσύρθηκε οριστικά από τη χορευτική σκηνή. Πενήντα χρόνια αργότερα, μια νεαρή γυναίκα ανακαλύπτει υλικό αρχείου από τα πιο ένδοξα χρόνια της Αντόνια και μαγεύεται από τη μορφή της. Η μία και μοναδική «La Singla» έκρυβε στο βλέμμα της ένα τραγικό στοιχείο και ακτινοβολούσε ένα πάθος που ξεπερνά τον χορό. Γιατί δεν είχε ακούσει τίποτα για εκείνη ως τώρα; Αποφασίζει λοιπόν να διαλευκάνει το μυστήριο γύρω από αυτήν και ξεκινά ένα ταξίδι αναζήτησης, με σκοπό να ακούσει από την ίδια τη συγκινητική ιστορία της. Ένα ντοκιμαντέρ που δίνει τον πραγματικό ορισμό του «duende», καθώς επινοεί μια ξεχωριστή γλώσσα γεμάτη μυστήριο και μουσικότητα.
Αύριο θα προβληθεί ως ταινία λήξης το ντοκιμαντέρ «Εγώ και το κατοικίδιό μου» του ολλανδού Γιόχαν Κράμερ. Πρόκειται για ένα αξιολάτρευτο και συνάμα κωμικοτραγικό πορτρέτο μερικών πολύχρωμων ανθρώπων και των αγαπημένων τους κατοικίδιων. Μέσα από μια σειρά εκ βαθέων συζητήσεων που διατηρούν την αβάσταχτη ελαφρότητά τους, ο σκηνοθέτης διερευνά την έννοια της αγάπης ανάμεσα στους ανθρώπους και στα ζώα, αγγίζοντας απαλά θέματα όπως η μοναξιά, η άνεση και η απώλεια. Μέσα από μια τρυφερή σαν χάδι προσέγγιση, επιτρέπει την αναδίπλωση πολλών συγκινητικών και μερικές φορές παράλογων σκηνών.