Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι μιλούσαν για την παγκόσμια επισιτιστική κρίση, η οποία είχε κυρίως γεωπολιτικά και κλιματικά αίτια και εκφράστηκε με ελλείψεις και υψηλές τιμές στα σιτηρά και τα σπορέλαια. Η κατάσταση κάπως εξομαλύνθηκε, ιδίως μετά τον συμβιβασμό της Ρωσίας για την εξαγωγή των ουκρανικών σιτηρών, που ήταν αποκλεισμένα στα ουκρανικά λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, και τη συμφωνία, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, να μην περιληφθούν τα ρωσικά προϊόντα στις δυτικές κυρώσεις, αν και δυσκόλεψαν αρκετά η εξαγωγή και η πληρωμή τους από το διεθνές τραπεζικό σύστημα. Η κλιματική κρίση συνοδεύεται από πλημμύρες σε κάποια σημεία και εκτεταμένη ξηρασία σε άλλα σημεία του πλανήτη, με ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στην πρωτογενή παραγωγή.
Το κρεμμύδι βρίσκεται σε μεγάλη έλλειψη και η τιμή του αυξάνεται συνεχώς. Από το πρακτορείο Bloomberg αναφέρεται ότι τον τελευταίο μήνα στις Φιλιππίνες, η λιανική τιμή του κρεμμυδιού ήταν 12 δολάρια και τώρα είναι 13 δολάρια/κιλό. Σύμφωνα με στοιχεία από τη Μανίλα, εμφανίστηκαν μεγάλες ελλείψεις, αν και η παραγωγή κρεμμυδιού το 2022 έφθασε σε επίπεδα ρεκόρ 238,5 χιλιάδων τόνων, ποσότητα αρκετή για την κάλυψη της εσωτερικής ζήτησης, που είναι περίπου 20 χιλιάδες τόνοι/μήνα. Θεωρείται ότι ή έλλειψη ήταν τεχνητή και δημιουργήθηκε από κερδοσκόπους που αγοράζουν μεγάλες ποσότητες από τους παραγωγούς και τις αποθηκεύουν, για να αυξηθεί η ζήτηση και να πωλήσουν σε υψηλές τιμές. Το κρεμμύδι έγινε αντικείμενο μαύρης αγοράς και μεγάλης κερδοσκοπίας και έγινε ακριβότερο από το κρέας. Οι πιλότοι και οι αεροσυνοδοί «εισάγουν» σε βαλίτσες λαθραία κρεμμύδια από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) και άλλες χώρες στις οποίες εργάζονται. Οι χώρες της Μέσης Ανατολής δεν διακρίνονται για την υψηλή παραγωγικότητα της οικονομίας. Η τιμή του κρεμμυδιού στα ΗΑΕ είναι 5 δολάρια/κιλό. Το Καζακστάν απαγόρευσε τις εξαγωγές κρεμμυδιών για τρεις μήνες. Στα σύνορα μεταξύ Καζακστάν και Ρωσίας κατασχέθηκαν 23 φορτηγά που προσπάθησαν να εισάγουν λαθραία κρεμμύδια στη Ρωσία. Επίσης απαγόρευσαν τις εξαγωγές κρεμμυδιών το Ουζμπεκιστάν, η Κιργιζία και το Τατζικιστάν.
Οι πλημμύρες στο Πακιστάν το 2022 οδήγησαν στη μείωση της αγροτικής παραγωγής και από χώρα εξαγωγέας μετατράπηκε σε χώρα εισαγωγέα. Το 2021 κατείχε την έβδομη θέση μεταξύ των προμηθευτών κρεμμυδιών στη διεθνή αγορά. Οι πρόσφατοι σεισμοί στην Τουρκία κατέστρεψαν το οδικό δίκτυο, απ’ όπου γίνονταν οι εξαγωγές. Εν τω μεταξύ στις 23 Μαρτίου αρχίζει το Ραμαζάνι, όπου κατά τη διάρκειά του 1,6 δισ. μουσουλμάνοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες κρεμμυδιών.
Εκτός από τις πλημύρες στο Πακιστάν, υπήρξαν σοβαρά προβλήματα στην παραγωγή κρεμμυδιών σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ολλανδία, η Ισπανία και η Γαλλία, λόγω ξηρασίας. Το 2021 οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατείχαν το 30% των προμηθειών κρεμμυδιών στη διεθνή αγορά. Η μειωμένη παραγωγή κρεμμυδιών στην Ευρώπη το2022 ήταν αποτέλεσμα: α) της εκτεταμένης ξηρασίας. Το ζεστό κλίμα οδήγησε στη μείωση της παραγωγικότητας σε χώρες, όπως η Ολλανδία, όπου ο μέσος δείκτης τα τελευταία 10 χρόνια ήταν 57 τόνοι, ενώ το 2022 έπεσε στους 44 τόνους/10 στρέμματα. β) Της κρίσης των καυσίμων και της ενέργειας, που οδήγησαν στη μείωση της παραγωγής και την υπερβολική αύξηση των μεταφορικών εξόδων και γ) της ουκρανικής κρίσης. Η Ουκρανία αύξησε τις εξαγωγές του φθηνού δικού τους κρεμμυδιού στις ευρωπαϊκές χώρες που είχαν πληγεί από την ξηρασία και προχώρησε στην εισαγωγή ακριβού πολωνικού.
Η παραγωγή κρεμμυδιών στις ευρωπαϊκές χώρες (Ευρωπαϊκή Ένωση και Μεγάλη Βρετανία) το 2022 ήταν 6,3 εκατομμύρια τόνοι, ενώ στην Ουκρανία ήταν λίγο μεγαλύτερη από 700 χιλιάδες τόνους (από τα μέσα της δεκαετίας του 2010 μέχρι το 2021 ήταν περίπου 1 εκατομμύριο τόνους/χρόνο). Το 35% παραγόταν στην περιοχή της Χερσώνας. Τώρα η ανατολική πλευρά της περιοχής ελέγχεται από τα ρωσικά στρατεύματα και η δυτική είναι κατεστραμμένη. Η Ουκρανία που τα προηγούμενα χρόνια είχε μια σχετική επάρκεια, το 2022 προχώρησε σε εισαγωγή 54 χιλιάδων τόνων κρεμμυδιών, κυρίως από την Πολωνία. Το φθινόπωρο του 2022, όταν ξεκίνησαν οι διακοπές της ηλεκτρική ενέργειας, οι ουκρανοί παραγωγοί αντιμετώπισαν το εξής δίλλημα: ή να διατηρήσουν σταθερές τις θερμοκρασίες των ψυγείων με ντιζελογεννήτριες, αυξάνοντας το κόστος, ή να μη θέσουν σε λειτουργία τις εφεδρικές γεννήτριες, με αποτέλεσμα την αλλοίωση των προϊόντων. Ακόμη και αν επιτευχθεί ειρήνευση με κατάπαυση του πυρός, η κατάσταση δεν θα επανέλθει σύντομα στα προ του πολέμου επίπεδα. Μεγάλες αγροτικές εκτάσεις και από τις δύο πλευρές δεν θα μπορέσουν να καλλιεργηθούν, αφού προηγουμένως δεν αποναρκοθετηθούν.