Φωτογραφία: Νικόλας Κοκοβλής
Την προηγούμενη εβδομάδα εργαζόμενοι από τον τουρισμό και την εστίαση βρεθήκαμε έξω από το υπουργείο Εργασίας, διεκδικώντας μια σειρά αιτημάτων, όπως την αύξηση του επιδόματος ανεργίας στους εποχικά εργαζόμενους και την κήρυξη της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας του κλάδου που συνάφθηκε για το 2023-2024 σε γενικώς υποχρεωτική. Όμως, αντί να μιλήσουμε με τους αρμόδιους δεχθήκαμε χημικά από τις αστυνομικές δυνάμεις, ξύλο και προσαγωγές εις βάρος δύο συναδέλφων.
Δυστυχώς δεν πέσαμε από τα σύννεφα. Η κυβέρνηση έχει δείξει τη διάθεσή της απέναντι στους εργαζόμενους του κλάδου μας. Κατά την πανδημία ακολούθησε το μοντέλο των απανωτών lockdowns, που δημιούργησε αβεβαιότητα στους εργαζόμενους, έριξε ραγδαία τα εισοδήματά τους οδηγώντας τους στη φτωχοποίηση και έπειτα στην αναζήτηση άλλης δουλειάς, διαλύοντας ουσιαστικά τον κλάδο. Και τότε, αντί να σταθούν πάνω από το πρόβλημα, θυμόμαστε όλοι και όλες τον κ. Γεωργιάδη στα τηλεοπτικά πάνελ να μας κουνάει το δάχτυλο και να λέει πως είμαστε τεμπέληδες και μάθαμε στα επιδόματα.
Δεν ξεχνάμε την εκκωφαντική σιγή του υπουργείου Εργασίας όταν ουσιαστικά εξωθήθηκαν σε παραίτηση σχεδόν 300 εργαζόμενοι του ξενοδοχείου Hilton.
Δεν ξεχνάμε επίσης και την ωμή παρέμβαση της Γενικής Γραμματέως του Υπουργείου Εργασίας, Άννας Στρατινάκη, η οποία δίχως να έχει αρμοδιότητα, εξέδωσε μια εγκύκλιο με την οποία παρέμβαινε στους όρους της ΣΣΕ του επισιτισμού προσπαθώντας να καταργήσει την 5θημερη, 8ωρη εργασία με 2 ρεπό που προέβλεπε η σύμβαση!
Όλα αυτά, λοιπόν, μας έχουν δείξει εδώ και καιρό το με ποιους τάσσεται το Υπ. Εργασίας. Αυτό, όμως, δεν μας πτοεί.
Ο κλάδος του τουρισμού και της εστίασης αποτελεί τον δεύτερο μεγαλύτερο κλάδο μετά το ελληνικό δημόσιο. Η συμβολή του στο ΑΕΠ είναι ιδιαίτερα σημαντική. Κάθε φορά που οι κυβερνώντες χειροκροτούν και κομπάζουν για τα ρεκόρ στον τουρισμό θα πρέπει να γνωρίζουν πως αυτά τα ρεκόρ δεν έρχονται από τον ουρανό. Αν δεν υπήρχαν οι ανθρώπινοι πόροι, οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι δηλαδή, τίποτα από αυτά δεν θα υπήρχε. Κάθε φορά, λοιπόν, που μιλούν για τα ρεκόρ του τουρισμού, πρέπει να θυμούνται πως μιλούν για τους εργαζόμενους των ρεκόρ που τους υποδέχονται με χημικά, καταστολή και αδιαφορία.
Το τουριστικό προϊόν στη χώρα μας έχει αναβαθμιστεί. Αν συγκρίνουμε τα έσοδα του 2009 με αυτά του 2019 θα δούμε πως έχει υπάρξει διπλασιασμός. Με λίγα λόγια, οι ξενοδόχοι έχουν κατορθώσει να συσσωρεύσουν όλα αυτά τα έτη τρομακτικά έσοδα. Την ίδια στιγμή, οι αποδοχές των εργαζόμενων του κλάδου μετά βίας αγγίζουν τις αποδοχές του 2009. Χαρακτηριστικά, το 2024 οι ξενοδοχοϋπάλληλοι Α’ κατηγορίας θα λαμβάνουν 956,91 ευρώ, όταν το 2009 λάμβαναν 947,96 ευρώ! Άρα, παρατηρούμε πως ενώ οι εργοδότες κάθε χρόνο σπάνε ρεκόρ εσόδων, οι εργαζόμενοι απλώς προσπαθούν να επανέλθουν στα επίπεδα του 2009.
Παράλληλα, η διάλυση του ΣΕΠΕ έχει αφήσει την αγορά εργασίας ανεξέλεγκτη. Ως αποτέλεσμα, ακόμα και σήμερα συναντάμε συνθήκες γαλέρας, ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου και ξεκινάει η σεζόν. Αυτό το αναγνώρισε ακόμα και ο πρωθυπουργός (!) ο οποίος από το βήμα της τακτικής γενικής συνέλευσης του ΣΕΤΕ (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων) απλώς προέτρεψε τους ξενοδόχους να βελτιώσουν τους μισθούς των εργαζομένων και τις εργασιακές συνθήκες ώστε να είναι το τουριστικό προϊόν ελκυστικό!
Η σεζόν για πολλούς εργαζόμενους είναι ένα ρίσκο. Πολλοί αλλιώς τα συμφωνούν και αλλιώς τα βρίσκουν. Υπάρχουν εργαζόμενοι που μπορεί να τους χρωστούν ενός και δύο μηνών μισθούς, όσο βρίσκονται στη δουλειά τους στο νησί, βιώνοντας μια κατάσταση ομηρίας, καθώς δεν είναι εύκολο να φύγεις για να βρεις άλλη δουλειά στα μισά της περιόδου. Υπάρχουν εργαζόμενοι που πραγματικά πέφτουν κάτω από την εξάντληση. Ο ήλιος, οι υψηλές θερμοκρασίες, τα εξαντλητικά ωράρια (12 και 13 ώρες, σπαστά, χωρίς ρεπό), η ένταση της δουλειάς οδηγούν πολλούς εργαζόμενους στα νοσοκομεία. Αλλά και άλλοι γυρίζουν τον χειμώνα σακατεμένοι από τις ορθοστασίες, το κουβάλημα κ.ά. Φυσικά, τι να πούμε για τις συνθήκες διαμονής σε ακατάλληλα δωμάτια με 2 και 3 ή 4 άτομα;
Σε αυτό το πλαίσιο δεν μας αρκεί μια απλή σύσταση από την πλευρά της Πολιτείας. Φυσικά δεν βοηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση η καταστολή και η αδιαφορία. Τα γεγονότα που έγιναν έξω από το υπουργείο Εργασίας την προηγούμενη εβδομάδα ταξίδεψαν γρήγορα σε όλα τα ξενοδοχεία και σε όλους τους εργαζόμενους, οι οποίοι πείσμωσαν ακόμα περισσότερο γιατί έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Στο πλαίσιο αυτό την Τετάρτη 8 Μαρτίου, προκηρύχθηκε νέα 4ωρη στάση εργασίας 12.00-16.00 και συγκέντρωση ξανά έξω από το υπουργείο Εργασίας.