Η ανείπωτη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στον πολιτικό –και όχι μόνο– βίο του τόπου. Η ανάγνωσή του μόλις ξεκίνησε. Θα διαρκέσει. Και θα είναι επίπονη, κρίνοντας από τη δήλωση του πρωθυπουργού το απόγευμα της Τετάρτης, μετά την επιστροφή του από τον τόπο της τραγωδίας. Ένα μαγνητοφωνημένο διάγγελμα μόλις δύο λεπτών, αλλά όμως αποκαλυπτικό της μεθόδευσης που εξυφαίνει η κυβέρνησή του για να αποσείσει τις τεράστιες ευθύνες της.
Απέδωσε την τραγωδία σε ένα «ανθρώπινο λάθος» και σε κάποιες γενικές και αόριστες «διαχρονικές ευθύνες». Για το πρώτο, βρέθηκε εξιλαστήριο θύμα: ο σταθμάρχης. Όσο για το δεύτερο, τις «διαχρονικές ευθύνες», απέφυγε επιμελώς οποιαδήποτε αναφορά στα μοιραία, εγκληματικά κενά στους όρους ασφαλούς λειτουργίας των σιδηροδρόμων. Ούτε «έδειξε» συγκεκριμένο υποκείμενο καταλογισμού –εκτός αν, όπως υπονόησε, θέλουμε να οδηγήσουμε στο εδώλιο όλους τους αξιωματούχους όλων των κυβερνήσεων σε βάθος δεκαετιών. Αν αυτό θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, ας ετοιμάζεται για έναν καταιγισμό παραπλάνησης της κοινής γνώμης, παραχάραξης της πραγματικότητας, η οποία λέει ότι από την πρώτη μέρα της η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει στήσει ένα φαγοπότι εκατοντάδων εκατομμυρίων για τους εργολάβους και την ιδιωτικοποιημένη ΤΡΑΙΝΟΣΕ, εις βάρος της ασφάλειας, της ταχύτητας, της αξιόπιστης λειτουργίας του σιδηροδρομικού δικτύου.
Αυτό το μήνυμα εξέπεμψε προς την αξιωματική αντιπολίτευση ο πρωθυπουργός. Αρκεστείτε, υπονόησε, το ζήτημα «ανάληψη ευθυνών» να κλείσει με την παραίτηση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών. Ο Κώστας Αχιλλέως Καραμανλής «ανέλαβε την αντικειμενική πολιτική ευθύνη», πράξη που «τον τιμά, καθώς όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος», είπε. Και δεν ήταν αυτή η μόνη υποδήλωση για το πώς σκοπεύει να κινηθεί.
Ακολούθησε η απόφασή του να ορίσει μεταβατικό υπουργό τον υπουργό Επικρατείας, Γιώργο Γεραπετρίτη, με την εντολή να προχωρήσει η «σύσταση μιας ανεξάρτητης και υπερκομματικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων», που θα εξετάσει «πλήρως τα αίτια του δυστυχήματος», παράλληλα με την έρευνα για «τις διαχρονικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση των σιδηροδρομικών έργων». Αλλά ποιος ο λόγος για μια απροσδιόριστης σύνθεσης και αρμοδιοτήτων «επιτροπή εμπειρογνωμόνων», όταν υπάρχει, π.χ., η Επιτροπή Διερεύνησης Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων, η οποία συστάθηκε το 2014 ακριβώς με αυτό το αντικείμενο; Οσμίζεστε και εσείς κάτι σαν Ειδικό Δικαστήριο;
«Ενημερώνουμε τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Γεραπετρίτη πως ο ελεγχόμενος δεν μπορεί να ορίζει τον ελεγκτή του», ήταν το σχόλιο του τομεάρχη Υποδομών και Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Νίκου Παππά.
Αλλά, προς τι η τόση σπουδή της κυβέρνησης, όταν είναι περισσότερο από βέβαιο ότι ο εικαζόμενος χρόνος μέχρι τις εκλογές δεν επαρκεί για να αποδώσουν οι οποίες μεθοδεύσεις που θα απέληγαν στην αποκάθαρσή της από τις τεράστιες ευθύνες της για την τραγωδία; Υπάρχουν σκέψεις στο Μαξίμου για μετάθεση των εκλογών σε βάθος χρόνου ικανό να απομειώσει το πολιτικό κόστος που της επιφυλάσσει ο συγκλονισμός της κοινωνίας από το πολύνεκρο συμβάν; Ή πρόκειται απλώς για ένα πυροτέχνημα που αποσκοπεί να ρίξει την ένταση, να κατευνάσει όπως όπως την οργή, διαβεβαιώνοντας ότι δεν είναι στις προθέσεις της να κρυφτεί πίσω από έναν σταθμάρχη και να απενοχοποιηθεί απομακρύνοντας έναν υπουργό;
Έτσι ή αλλιώς, η κυβέρνηση υποτιμά έναν κρίσιμο παράγοντα. Το γεγονός ότι η πολύνεκρη τραγωδία έρχεται να προστεθεί πολλαπλασιαστικά στην καταδυνάστευση της κοινωνίας από την ακρίβεια, τη διεύρυνση των ανισοτήτων, την κατάλυση του κράτους δικαίου, τις υποκλοπές, την αναξιοκρατία, την έξαρση της εγκληματικότητας, το καθεστώς ανασφάλειας. Στη διάχυτη, καθημερινά εντεινόμενη αίσθηση εξαπάτησης, ταπείνωσης από μια ελίτ που αντιμετωπίζει τους πολλούς σαν επαίτες που διαγκωνίζονται μπροστά στο καλάθι του νοικοκυριού ή για τα ψίχουλα ενός επιδόματος.
Η τραγωδία στα Τέμπη άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο. Η κοινωνία πέρασε ακαριαία, βίαια, σε ένα άλλο επίπεδο συνειδητοποίησης. Εισέπραξε καταπρόσωπο την τραγική επιβεβαίωση ότι, «είμαστε αναλώσιμοι γι’ αυτούς, πιστεύουν ότι μπορούν να μας εξαπατούν επ’ άπειρο και να καγχάζουν πίσω από τις πλάτες μας».
Απόδειξη της έπαρσης των αρίστων, της υποτίμηση της νοημοσύνης των πολλών,:
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επισκεφθεί στις 12:00 [της Τετάρτης ] το Κέντρο τηλεδιοίκησης-σηματοδότησης σιδηροδρομικού δικτύου Βορείου Ελλάδος», ήταν η πληροφορία που, εκπορευόμενη από το Μαξίμου, κοινοποιήθηκε, υπό μορφή δελτίου Τύπου στα μέσα ενημέρωσης και ανάρτησης σε διάφορα site, την Τρίτη, μερικές ώρες πριν την τραγωδία στα Τέμπη. Συνοδευόμενη, η πληροφορία, από μια φωτογραφία με τις προετοιμασίες του χώρου υποδοχής. Προεκλογική φιέστα. Χωρίς πού και πώς. Χωρίς διεύθυνση. Διότι, απλούστατα, «Κέντρο τηλεδιοίκησης-σηματοδότησης σιδηροδρομικού δικτύου Βορείου Ελλάδος» δεν υπάρχει… Αν δεν είχε συμβεί το τραγικό δυστύχημα, όλη μέρα την Τετάρτη τα πρόθυμα κανάλια «θα εξυμνούσαν το έργο του πρωθυπουργού στους ασφαλείς ελληνικούς σιδηροδρόμους».
Κι όμως η Τρίτη είχε ξεκινήσει πολλά υποσχόμενη στον Κυρ. Μητσοτάκη. Το πρωί επισκέφθηκε τις Αχαρνές. Πρώτος σταθμός, ο ναός του Αγίου Βλασίου, όπου ενημερώθηκε από τον μητροπολίτη Αθηναγόρα για την πρόοδο των εργασιών εκεί. Στον περίπατο σε κεντρικούς δρόμους που ακολούθησε, συνομίλησε με κατοίκους, από τους οποίους δεν έκρυψε τη χαρά του «για τη μεγάλη χρηματοδότηση που εξασφαλίσαμε, τα 2 εκατομμύρια για να φτιαχτεί ο ναός του Αγίου Βλάση, ένα από τα σημαντικά κονδύλια που έχουμε διαθέσει σε αυτή την περιοχή», όπως είπε.
Και, οιστρηλατημένος προφανώς από τον πασίγνωστο αυτοθαυμασμό του, συνέχισε ακάθεκτος: «Θα εξακολουθούμε να στηρίζουμε τους πιο αδύναμους. Θα δημιουργήσουμε παραπάνω δουλειές. Θα φτιάξουμε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας στο οποίο ο πολίτης θα έχει πρόσβαση σε ποιοτικές φροντίδες υγείας. Θα εξακολουθούμε να στηρίζουμε τα σχολεία μας. Τα πανεπιστήμιά μας. Κάναμε την Ελλάδα από ουραγό, πρωταγωνιστή στην Ευρώπη. Η εκκλησία αυτή είναι ένα μικρό παράδειγμα…».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε άγιο. Μέχρι τα μεσάνυχτα της Τρίτης. Δύο εικοσιτετράωρα μετά, ανέλαβαν τα πρόθυμα κανάλια.