«Άντρες και γυναίκες της Ακτής Ελεφαντοστού, από το βορρά, το νότο, το κέντρο και τη δύση. Αποδείξαμε σήμερα ότι όλοι οι Ιβοριανοί μπορούμε να παίξουμε μαζί για ένα κοινό σκοπό, να προκριθούμε στο Μουντιάλ. Υποσχεθήκαμε ότι οι πανηγυρισμοί θα ενώσουν τον κόσμο. Σήμερα σας ικετεύουμε πέφτοντας στα γόνατα… Συγχωρέστε. Συγχωρέστε. Συγχωρέστε. Μια χώρα της Αφρικής με τόσο πλούτο δεν πρέπει να χαραμίζεται πολεμώντας. Σας παρακαλώ, αφήστε τα όπλα σας και κάντε εκλογές. Όλα θα είναι καλύτερα…». Είναι Οκτώβριος του 2005 και τα παραπάνω λόγια ανήκουν στο Ντιντιέ Ντρογκμπά. Τον φυσικό ηγέτη της εθνικής ομάδας της Ακτής Ελεφαντοστού. Την ώρα που η ομάδα του νικούσε 3-1 το Σουδάν και για πρώτη φορά στην ιστορία της έπαιρνε το εισιτήριο για το Παγκόσμιο Κύπελλο, η χώρα του βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου από το 2002, όταν οι αντάρτες κατέλαβαν το βόρειο μέρος της χώρας. Στα τρία χρόνια που ακολούθησαν εκατοντάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε ένοπλες συγκρούσεις σε διάφορα σημεία της χώρας. Οι δυο πλευρές αδυνατούσαν να βρουν μια συμβιβαστική λύση, οι εντάσεις συνεχίζονταν σε διάφορα σημεία της χώρας και οι εκλογές πήγαιναν από αναβολή σε αναβολή.
Ο Ντρογκμπά τόλμησε να μιλήσει. Γνωρίζει ότι οι συμπατριώτες του αγαπάνε το ποδόσφαιρο και λατρεύουν τον Ντρογκμπά, που εκτός από ηγέτης της εθνικής είναι ήδη και παγκόσμιος σούπερ σταρ, ως πρωταθλητής Αγγλίας με την Τσέλσι. Το πρόσωπο του Ντιντιέ βρίσκεται σχεδόν σε κάθε γειτονιά της χώρας. Η πιο δημοφιλής μπύρα της Ακτής Ελεφαντοστού, η μονολιτρη Bock, πλέον ζητείται ως Ντρογκμπά. Ένας από τους κεντρικότερους δρόμους στην Αμπιτζάν μετονομάζεται σε «Οδός Βασιλιά Ντιντιέ Ντρογκμπά». Μία και μόνο -αποκλειστική- ατάκα του Ντρογκμπά σε μια τοπική εφημερίδα αυξάνει την ημερησία κυκλοφορία της κατά 187%. Ο Ντρογκμπά είναι ο πιο αγαπητός και αποδεκτός άνθρωπος μιας χώρας 22 εκατομμυρίων κατοίκων που υποφέρει από διχόνοια και εμφύλιο μίσος.
“Όταν είδα τον Ντρογκμπά να βγάζει αυτόν τον λόγο στην τηλεόραση συγκινήθηκα” δήλωσε λίγα χρόνια μετά ο Κριστόφ Ντικέτ, ένα από τα ανώτατα στελέχη της ΠΟ της Ακτής. “Αυτό που έγινε δεν θα μπορούσε να γίνει από κανέναν άλλον. Μόνο από τον Ντρογκμπά. Είναι αυτός που ουσιαστικά μας θεράπευσε από τον πόλεμο”. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι δηλώσεις του εκπροσώπου του υπουργείου Αθλητισμού: “Εμείς οι πολιτικοί πήγαμε στα καλύτερα πανεπιστήμια και θεωρούμαστε οι μορφωμένοι, οι υποτιθέμενοι ηγέτες της χώρας. Κι όμως στο θέμα της επίτευξης ειρήνης αποτύχαμε. Μια ομάδα παικτών κατάφερε να μας ενώσει. Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά εμφανίστηκε από το πουθενά και έγινε ήρωας για όλους μας”.
Η χαρά της πρόκρισης, το μήνυμα του Ντρογκμπά και η εικόνα των αγκαλιασμένων παικτών της εθνικής που προέρχονταν από διαφορετικά σημεία της χώρας (κάποιοι εξ αυτών και από το βόρειο τμήμα που κατείχαν οι αντάρτες) οδήγησε τους ηγέτες των δυο αντιμαχόμενων πλευρών να αρχίσουν νέο κύκλο επαφών και διαβουλεύσεων για την ανεύρεση μιας ειρηνικής λύσης. Οι ένοπλες συγκρούσεις σταμάτησαν και για δυο χρόνια, ο εμφύλιος συνεχιζόταν κυρίως σε διπλωματικό επίπεδο. Τότε ο Ντρογκμπά βρήκε την ευκαιρία να βγει ξανά μπροστά. Έκανε μια εξίσου σημαντική και συμβολική επίσκεψη στο Μπουακέ, γιορτάζοντας την ανάδειξή του ως καλύτερου αφρικανού παίκτη της χρονιάς. “Ήρθα εδώ για να δείξω ότι αυτή η Χρυσή Μπάλα ανήκει σε όλη την Ακτή Ελεφαντοστού” ανέφερε στην ομιλία του πριν κάνει μια νέα έκκληση για ειρήνη, εν μέσω αποθέωσης από τους κατοίκους της πόλης που στο πρόσωπο του έβλεπαν έναν ουδέτερο που το μόνο που ήθελε ήταν να τα βρούνε οι δυο πλευρές. “
Τον Οκτώβριο του 2005 ο Ντρογκμπά ζήτησε από τους συμπατριώτες του, οι οποίοι για ακόμα μια φορά μαστίζονταν από έναν ακόμα εμφύλιο πόλεμο, να αφήσουν τα όπλα, τερματίζοντας την τετραετή αδελφοκτόνο διαμάχη, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές τον επόμενο χρόνο. Και τα κατάφερε. Ο εμφύλιος σπαραγμός σταμάτησε, οι εκλογές έγιναν κανονικά. Ο μαχητής (εντός και εκτός γηπέδων) Ντιντιε Ντρογκμπά σήμερα 11 Μαρτίου γίνεται 45 χρόνων.