Θυμάστε τους τύπους που διαδήλωναν υπέρ του ναι στο δημοψήφισμα του 2015 με τι καμάρι κρατούσαν τα κολονάτα ποτήρια τους με τα κοκτέιλ στην πλατεία Συντάγματος για να δείξουν την ταξική τους ανωτερότητα; Θυμάστε την ανησυχία για την "ευρωπαϊκή θέση της χώρας" και το "ευρωπαϊκό κεκτημένο" που δήθεν κινδύνευε από το αποτέλεσμα; Πολύ θα θέλαμε να βλέπαμε αυτούς τους κυρίους (και τις κυρίες προφανώς) την ώρα που η Σοφί Ιν'τ Φελντ εξαπέλυε μύδρους κατά της Ελλάδας και της "φιλελεύθερης" κυβέρνησής της για τον τρόπο που πολιτεύεται στα ζητήματα κράτους δικαίου και δικαιωμάτων.
Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς. Από την ανήκουστη ενέργεια της κυβέρνησης να μην δεχθεί κανένα μέλος της Επιτροπής, επικαλούμενη το πένθος για την τραγωδία των Τεμπών; Από το γεγονός ότι συντάχθηκε μαζί της και ο όπως πάντα πρόθυμος Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος κλείνοντας και αυτός την πόρτα στην Επιτροπή; Ή από το γεγονός ότι ο εκτελών χρέη υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Γιώργος Γεραπετρίτης προγραμμάτισε συνέντευξη Τύπου πάνω σ' αυτήν την κας Ιν' Φελντ αναγκάζοντάς την να μεταφέρει τη δική της περίπου δύο ώρες νωρίτερα; Ούτε παιδιά του νηπιαγωγείου καταφεύγουν σε τέτοια τερτίπια...
Σε κάθε περίπτωση, η ολλανδή ευρωβουλεύτρια (της ομάδας των Φιλελευθέρων, θυμίζουμε, όχι αριστερή) ήταν για μία ακόμη φορά καταπέλτης! Σημείωσε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν "πολύ σοβαροί κίνδυνοι για το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη δικαιώματα", υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά ότι "η διαδικασία λογοδοσίας, απαραίτητη για μια υγιή Δημοκρατία, βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση. Περιορίζεται η δυνατότητα κινήσεων ανεξάρτητων Αρχών και ελεύθερων ΜΜΕ, η Δικαιοσύνη είναι εξαιρετικά αργή και αναποτελεσματική, προκαλώντας την κουλτούρα της ατιμωρησίας".
Κατακεραύνωσε τις ελληνικές αρχές για την αναποτελεσματικότητά τους στις έρευνες για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ τονίζοντας ότι "η ασφάλεια των δημοσιογράφων δεν αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση" και συμπληρώνοντας ότι "οι δημοσιογράφοι είναι εκτεθειμένοι σε σειρά απειλών, τόσο λεκτικών όσο και για την σωματική τους ακεραιότητα, αλλά και σε παρακολουθήσεις με κακόβουλα λογισμικά και αγωγές SLAPP με υπέρογκες χρηματικές απαιτήσεις. Λίγοι ολιγάρχες κατέχουν την ιδιοκτησία των περισσότερων μεγάλων ομίλων ΜΜΕ, περιορίζοντας την ελευθερία και την πολυφωνία τους. Σε συγκεκριμένα θέματα, καταγράφεται δραματική μείωση της δημοσιοποίησης συγκεκριμένων θεμάτων της επικαιρότητας. Οι ανεξάρτητες Αρχές υποφέρουν από υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση, παρεμπόδιση στις αρμοδιότητες και δυνατότητές τους, όπως η ΑΔΑΕ, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων κ.ά".
Ξιφούλκησε κατά της "παρενόχλησης της πρώην Εισαγγελέα διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη" και δεν παρέλειψε να τονίσει ότι η συμπεριφορά του ελληνικού κράτους απέναντι στους πρόσφυγες "δημιουργεί πολύ μεγάλες ανησυχίες".
Μίλησε, τέλος, για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα επισημαίνοντας ότι "παρά το ισχυρό θεσμικό πλαίσιο της Ελλάδας για την ίση μεταχείριση, με την συγκρότηση νέας επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων να είναι προς την σωστή κατεύθυνση, οι πρακτικές είναι πολύ διαφορετικές για περιπτώσεις όπως η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, οι Ρομά ή οι γυναίκες".
Θα αναρωτηθεί κανείς "ωραία, καλά τα είπε η ευρωβουλεύτρια, το αυτί της κυβέρνησης ίδρωσε καθόλου;" Δεν είναι απλά τα πράγματα ούτε για την παρούσα κυβέρνηση ούτε για την επόμενη, όποια και αν είναι αυτή. Η Ελλάδα πια είναι ένα μαύρο πρόβατο στην ευρωπαϊκή οικογένεια, κατρακυλά σε επίπεδα Ουγγαρίας και Πολωνίας. Κατά το Μάϊο, σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, το ζήτημα της Ελλάδας θα έρθει στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ένα ψήφισμα εναντίον της χώρας με ισχυρή πλειοψηφία είναι πλέον πιθανό.
Η κυβέρνηση δείχνει να είναι σε αποδρομή. Οι δικές της πιέσεις έτσι ώστε να μην συνοδεύσει την επιτροπή LIBE στην Ελλάδα η αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος έπιασαν τόπο, ωστόσο όλοι οι υπόλοιποι ήταν εδώ και διαπίστωσαν από πρώτο χέρι τους φθηνούς αντιπερισπασμούς που επιχείρησε ο Γιώργος Γεραπετρίτης.
Η αξιοπιστία είναι κάτι που κατακτιέται δύσκολα και υπονομεύεται εύκολα. Στα σχεδόν τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης από την δήθεν φιλελεύθερη ομάδα του Μαξίμου, η Ελλάδα έχει κάνει ένα τεράστιο πισωγύρισμα στο κράτος δικαίου και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ας το έχουμε αυτό κατά νου όλοι μας όταν μπούμε στο παραβάν για να ψηφίσουμε στις προσεχείς εκλογές. διότι σε περίπτωση εκλογικής νίκης της αριστεράς και σχηματισμού προοδευτικής κυβέρνησης θα χρειαστεί δουλειά πολλή έτσι ώστε το όνομα της χώρας να αποκατασταθεί και να κατακτηθεί ξανά η εμπιστοσύνη των διεθνών θεσμών.
Όπως έγραψε και ο καθηγητής Δημήτρης Χριστόπουλος σε μία ανάρτησή του «έτσι πάντως, "Ευρώπη" δεν μένουμε. Μένουμε μάλλον ως επαρχιώτες που θίγονται όταν τους θυμίζεις την καταγωγή τους και πάντα νομίζουν ότι η "Ευρώπη" είναι καλή, με την εξαίρεση των περιπτώσεων που καμιά φορά τους νουθετεί».