Η συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Σταύρο Θεοδωράκη είναι η κορύφωση του θεσμικού τραγέλαφου που βιώνει η χώρα από τον Ιούλιο του 2019 – αν υποθέσουμε, πράγμα αμφίβολο, ότι ο πρωθυπουργός δεν επιφυλάσσει και νέα πλήγματα στη δημοκρατική ομαλότητα μέχρι τις εκλογές.

Εκλογές πριν από την ολοκλήρωση της τετραετίας από την εκάστοτε κυβέρνηση μπορούν να προκηρυχθούν, κατά το Σύνταγμα, μόνο με την επίκληση κρίσιμων εθνικών λόγων. Ανακοινώνοντας από τηλεοράσεως την απόφασή του οι εκλογές να γίνουν τον Μάιο, ο Κυρ. Μητσοτάκης διέπραξε το απαξιωτικό για την ίδια την Προεδρία της Δημοκρατίας θεσμικό ατόπημα να μην επισκεφθεί, όπως όφειλε, προηγουμένως την κυρία Σακελλαροπούλου για να της εξηγήσει τον λόγο της απόφασής του πριν αυτή ανακοινωθεί θεσμικά από την πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν το έπραξε. Προφανώς επειδή δεν θα μπορούσε –αλίμονο! – να επικαλεστεί ως «κρίσιμο εθνικό λόγο» την πολιτική διάσωσή του. Προφανέστατα επειδή είχε αλαζονικά προεξοφλήσει τη (μέχρι στιγμής τουλάχιστον…) αιδήμονα σιωπή της προέδρου της Δημοκρατίας.

Σύνταγμα. Δημοκρατία. Ψιλά γράμματα. Για τον Κυρ. Μητσοτάκη άλλα προέχουν, άλλα τον ανησυχούν. Και δεν είναι γράμματα, είναι αριθμοί. Είναι η πτώση κάτω από το δημοσκοπικό 3% της διαφοράς ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία μετά την τραγωδία των Τεμπών. Είναι ότι αυτό το 2,5% - 2,9% της διαφοράς κινείται στα όρια του στατιστικού λάθους, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την πρωτιά. Είναι ότι η αυτοδυναμία, έστω στις δεύτερες κάλπες, την οποία ο Μητσοτάκης προεξοφλούσε με έπαρση μέχρι πριν ένα μήνα, φαντάζει σήμερα ανέφικτη.

Αναζητά παρηγορία στη σκέψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν «πιάνει» δημοσκοπικό προβάδισμα, αλλά τον εγκαλούν οι αριθμοί. Τα ποσοστά της ΝΔ κυμαίνεται σε όλες τις μετρήσεις γύρω στο 28%. Για να αποτελέσουν οι πρώτες εκλογές εφαλτήριο για την επίτευξη αυτοδυναμίας στις δεύτερες, η ΝΔ χρειάζεται, με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, τουλάχιστον ένα 33%, ώστε να ελπίζει ότι στις δεύτερες κάλπες, σε συνθήκες απόλυτης πόλωσης, θα ξεπεράσει το 37%, φλερτάροντας οριακά με την αυτοδυναμία.

Διαφορετικά η ΝΔ θα πάει σε δεύτερες κάλπες –αν αυτές προκύψουν επειδή οι πρώτες δεν θα έχουν αναδείξει κυβέρνηση– σε ακόμη πιο βαρύ κλίμα, ειδικά αν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προσέλθει στην αναμέτρηση σημαντικά ενδυναμωμένος. Έτσι εξηγείται η σπουδή του Κυρ. Μητσοτάκη να αλλάξει γραμμή πλεύσης, εγκαταλείποντας το αφήγημα της αυτοδυναμίας για το σενάριο των κυβερνήσεων συνεργασίας.

Στη συνέντευξή του η αυτοδυναμία μεταβαπτίστηκε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι δεύτερες εκλογές, είπε, «εφόσον χρειαστεί –που το θεωρώ πάρα πολύ πιθανό(!)– θα μας υποδείξουν και “πώς” θα κυβερνηθεί η χώρα, από ποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία», ανοίγοντας έτσι ένα παράθυρο στις κυβερνήσεις συνεργασίας.

Αλλά συνεργασίας με ποιόν; Όλα δείχνουν ΠΑΣΟΚ, όμως ποιο ΠΑΣΟΚ, όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει προ πολλού δηλώσει ότι δεν θα στηρίξει κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη;

Δεν είναι τυχαίο που στη συνέντευξή του ο Κυρ. Μητσοτάκης ανέφερε ότι ο Ν. Ανδρουλάκης τον αποφεύγει. «Ζήτησα», είπε, «από τον κ. Ανδρουλάκη αφότου εκλέχτηκε να συναντηθούμε, να γνωριστούμε. Αρνήθηκε δύο φορές! Μπορείτε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας για το πόσο εύκολη ή δύσκολη μπορεί είναι η συνεννόηση με αυτούς τους όρους…».

Με αυτούς τους όρους, κατά κυριολεξία, ο Κυρ. Μητσοτάκης κατέθεσε –υποστηρικτικά της νέας γραμμής πλεύσης– το επιχείρημα ότι αυτοδύναμη ΝΔ δεν σημαίνει μονοκομματική κυβέρνηση. Προς επίρρωση, μάλιστα, υπενθύμισε –στην ουσία «κάνοντας στην άκρη» τον Ν. Ανδρουλάκη και απευθυνόμενος σε πρόσωπα εντός του ΠΑΣΟΚ πρόθυμα να συνεργαστούν– ότι στη σύνθεσή της η κυβέρνησή του περιλαμβάνει κεντρογενή στελέχη.

Θα το επαναλάβει, αν η διάσωσή του το επιβάλλει.

Είναι γνωστή στους παροικούντες η εκβιαστική πρόθεσή του να μην εγκαταλείψει την ηγεσία της ΝΔ, ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα. Ότι δεν θα αποσυρθεί ακόμη και αν νικητής στην κάλπη είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Ότι η εγχώρια επιχειρηματική ελίτ έχει ενημερωθεί σχετικώς. Ότι αφήνει ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο διάσπασης της ΝΔ. Ότι έχει από καιρό επιδοθεί στην προσπάθεια να προκύψει από τις εκλογές μια Κοινοβουλευτική Ομάδα υπό τον έλεγχό του.

Προκειμένου ο Κυρ. Μητσοτάκης να μην απειληθεί από επίδοξους μνηστήρες της ηγεσίας, στο Μαξίμου ετοιμάζονται για την επόμενη μέρα. Έχουν ήδη ξεκινήσει, και αναμένεται να ενταθούν, οι επιθέσεις εναντίον υπουργών που «φροντίζουν τη δημοτικότητά τους και δεν στηρίζουν την κυβέρνηση». Ο υπουργός Εξωτερικών είναι η πιο διακριτή περίπτωση. Ο Νίκος Δένδιας είναι το μόνο κυβερνητικό στέλεχος που φαίνεται να μπορεί να απειλήσει τον Κυρ. Μητσοτάκη την επόμενη μέρα.

Χωρίς να τον κατονομάσει, ο Άδωνις Γεωργιάδης άφησε σαφείς αιχμές εναντίον του, βάλλοντας γενικώς και αορίστως εναντίον δημοφιλών κυβερνητικών στελεχών που «δεν αξιοποιούν το πολιτικό τους κεφάλαιο για το συλλογικό καλό της παράταξης».

Ανάλογο και το μήνυμα της κυρίας Μπακογιάννη από το MEGA: «Ο νεοδημοκράτης ψηφοφόρος επιβραβεύει την αγωνιστικότητα των πολιτικών όταν αγωνίζονται συλλογικά για τη φανέλα. Και τιμωρεί όσους σε κρίσιμες στιγμές εξαφανίζονται και σκέφτονται μόνο τους εαυτούς τους».

Ο Ν. Δένδιας δεν έχει τοποθετηθεί δημοσίως για την τραγωδία των Τεμπών, όπως άλλωστε δεν είχε προσφέρει τη στήριξή του όταν, εξαιτίας του σκανδάλου των υποκλοπών, ο Κυρ. Μητσοτάκης εγκαλούνταν ακόμη και από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για παραβίαση βασικών δημοκρατικών κανόνων. 

Πολλοί στη ΝΔ, που βλέπουν την επιχειρούμενη λεηλασία, προσβλέπουν σε αυτόν, επειδή προεξοφλούν ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα θέσει ζήτημα ηγεσίας.

Προφανώς δεν είναι οι μόνοι που το προεξοφλούν. Η στοχοποίηση του υπουργού Εξωτερικών από το… τμήμα εσωτερικών υποθέσεων στο Μαξίμου απευθύνεται στο θυμικό του «νεοδημοκράτη ψηφοφόρου που επιβραβεύει την αγωνιστικότητα». Διαβλέπουν ότι θα αποδειχθεί κρίσιμο μέγεθος στην έριδα για την αρχηγία. Έριδα που προβλέπεται σκληρή, καθώς η αλλαγή πλεύσης φαίνεται να ναυαγεί.

 

ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet