Το κίνημα Οι Μητέρες της Πλατείας του Μαΐου (Asociación Madres de Plaza de Mayo) γεννήθηκε από την προσπάθεια που έκαναν αργεντινές μητέρες για να βρουν τα παιδιά τους που «εξαφανίστηκαν» στη διάρκεια του «βρώμικου πολέμου» της Αργεντινής (1976-1983), περίοδο κατά την οποία το στρατιωτικό καθεστώς απήγαγε, βασάνισε και σκότωσε χιλιάδες πολιτικούς αντιπάλους, κλέβοντας παιδιά που είχαν γονείς κρατουμένους και εξαφανίζοντας κάθε ίχνος των θυμάτων. Οι Μητέρες της Πλατείας του Μαΐου, ήταν εκείνες που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν την περίοδο που η δικτατορία βρισκόταν στην ακμή της και, μετά την πτώση του καθεστώτος, συνέβαλαν στην προσαγωγή σε δίκη των εμπλεκόμενων στρατιωτικών, εκατοντάδες εκ των οποίων καταδικάστηκαν.
Ακόμα και σήμερα, τα όσα έκανε η χούντα της Αργεντινής συνεχίζουν να επηρεάζουν τα πάντα στη χώρα. Περίπου 500 παιδιά απήχθησαν από τις οικογένειές τους στα οκτώ χρόνια δικτατορίας του Βιντέλα στην Αργεντινή και δόθηκαν σε οικογένειες άκληρων στρατιωτικών και άλλων χουντικών, με τους οποίους μεγάλωσαν ζώντας ένα ψέμα, με ψεύτικο όνομα και πλήρη άγνοια για τις πραγματικές τους οικογένειες.
Οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι, θεμελιώδες κομμάτι της κοινωνίας της Αργεντινής, δεν θα μπορούσαν να μην επηρεαστούν από την πιο αιματηρή χούντα της Λατινικής Αμερικής. Κάθε αγνοούμενο ή δολοφονημένο μέλος των συλλόγων ήταν ένας τρόπος να σκοτώσεις ένα κομμάτι των ομάδων. Αν οι σύλλογοι ανήκουν στα μέλη, τότε η απουσία ενός από αυτά αποτελεί ανοικτή πληγή για όλο το κλαμπ.
Για πολλά χρόνια η Μπόκα Τζούνιορς (μαζί με τη Ρίβερ Πλέιτ οι μεγαλύτερες ομάδες της Αργεντινής) παρέμεινε σιωπηλή. Όπως δυστυχώς και το μεγαλύτερο κομμάτι της ποδοσφαιρικής κοινότητας της Αργεντινής, η αναφορά για τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν ένα θέμα που παρέμενε στο σκοτάδι. Σαν να ζούσε το ποδόσφαιρο σε μια φούσκα. Μια μέρα, όμως, πολλές ομάδες άρχισαν να θυμούνται τα αγνοούμενα μέλη τους. Ξεκίνησαν αφιερώματα κι ενέργειες για τα θύματα της δικτατορίας. «Η δικτατορία μας χτύπησε όλους. Δεν έκανε ποτέ διακρίσεις με βάση την κοινωνική τάξη, τη θρησκεία, το επάγγελμα ή τις οπαδικές σου προτιμήσεις. Γι’ αυτούς σημασία είχε πώς σκεφτόσουν και αυτό ήταν αρκετό για να σε εξαφανίσουν. Γι' αυτό και θα πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τις όποιες αντιπαλότητες προέρχονται από τον αθλητισμό», ανέφερε η Μικαέλα, οπαδός της Ιντεπεντιέντε και ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ήταν να μην γίνει η αρχή. Το 2021 η Μπόκα αφαίρεσε τον τίτλο του «επίτιμου προέδρου» από τον άλλοτε πρόεδρο της Αργεντινής τον στρατηγό Αλεχάντρο Αγκουστίν Λανούσε και του «επίτιμου συνεργάτη» από τον Εμίλιο Εντουάρντο Μασέρα, ο οποίος για πολλούς ήταν ο ιθύνων νους πίσω από τον «βρώμικο πόλεμο» της χούντας του Βιντέλα. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε μια εκστρατεία σε συνεργασία με την αιώνιο αντίπαλο, Ρίβερ Πλέιτ, για την αναζήτηση και την ανάδειξη ιστοριών από τα αγνοούμενα μέλη των δύο συλλόγων. Η λέξη μνήμη άρχισε να εμφανίζεται σε ομιλίες και κοινωνικά δίκτυα. Το 2022 η Μπόκα τίμησε τους συγγενείς των εξαφανισμένων μελών του συλλόγου. «Πολλοί μιλάνε για την ιστορία των συλλόγων καθαρά με βάση τις αγωνιστικές διακρίσεις τους και τα τρόπαιά τους. Δεν είναι έτσι όμως. Στους συλλόγους υπήρχαν άνθρωποι που σκέφτονταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο και ενεργούσαν βάσει αυτού και η δικτατορία τους αφαίρεσε τα όνειρα, τις ιδέες ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Και εκτός από αυτό που πίστευαν ή ένιωθαν, είχαν ένα συγκεκριμένο πάθος για τους συλλόγους της χώρας μας. Γι’ αυτό και θα πρέπει πάντα να τους τιμάμε», πρόσθεσε η Μικαέλα στο περιθώριο της εκδήλωσης της Μπόκα με τις Γιαγιάδες της Plaza de Mayo. Τον περασμένο Ιανουάριο ο πρόεδρος της ομάδας Χόρχε Αμεάλ, τίμησε τις Εστέλα ντε Καρλότο και Μπουσκαρίτα Ρόα δύο από τις Γιαγιάδες, που ακόμα και τώρα δίνουν τον αγώνα για δικαιοσύνη. Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα βίντεο οπαδού της Μπόκα Τζούνιορς να συγχαίρει τις γιαγιάδες για τον αγώνα τους. «Πάντα λέγαμε ότι πρέπει να ανακτήσουμε την ταυτότητα χενέιζε. Τι είναι η ταυτότητα χενέιζε; Να ανοίξουμε τις πόρτες του συλλόγου, τις πόρτες της γειτονιάς. Είμαστε μια γειτονιά με πολλά προβλήματα, αλλά πρέπει να τους εξηγήσουμε πως η Μπόκα θα είναι δίπλα τους, πως η Μπόκα είναι ο σύλλογος όλων. Είστε παράδειγμα ζωής, όλοι θα θέλαμε να έχουμε τις γιαγιάδες που είστε. Σας ευχαριστούμε για όλα όσα κάνατε, σας αγαπάμε πολύ και η σημερινή βράβευση δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με όλα όσα έχετε κάνει», ανέφερε ο Αμεάλ, για να πει από τη πλευρά της η Εστέλα ντε Καρλότο. «Πολλές φορές μέσα στη νύχτα αναρωτιέμαι λέγοντας γιατί συνέβη σε μένα. Μετά όμως σκέφτομαι πως δεν ήμουν η μόνη που έχασε το παιδί της. Γι’ αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε, και οι νέες γενιές πρέπει να ξέρουν όσο οδυνηρό και να είναι».
Πηγή: BNSports.gr