Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος
Ποια είναι τα κλειδιά και οι τεχνικές για τη δόμηση και συστημική διερεύνηση ενός ρόλου; Πώς εφαρμόζονται στο μεταπολεμικό θέατρο; Ο σκηνοθέτης Θωμάς Μοσχόπουλος για δέκατη συνεχόμενη χρονιά τον Μάιο θα πραγματοποιήσει το καθιερωμένο του σεμινάριο υποκριτικής στο θέατρο Πόρτα.
«Παρόλο που η αστάθεια και αβεβαιότητα είναι αναμφίβολα πλέον κυρίαρχες διαθέσεις, και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο, στο Θέατρο Πόρτα συμβαίνει μια σταθερή συνάντηση που, ενώ ξεκίνησε σχεδόν αθόρυβα πριν από 10 (ήδη!) χρόνια, κατάφερε βήμα - βήμα να πάρει τη διάσταση ενός μικρού θεσμού. Πρόκειται για τους εαρινούς - θερινούς επιμορφωτικούς κύκλους μαθημάτων υποκριτικής που απευθύνονται σε επαγγελματίες ηθοποιούς και απόφοιτους δραματικών σχολών», αναφέρει στο σημείωμά του μεταξύ άλλων ο Θωμάς Μοσχόπουλος.
Το σεμινάριο χωρίζεται σε δύο κύκλους. Ο πρώτος κύκλος είναι εισαγωγικός, ενώ ο δεύτερος είναι ένα masterclass με τίτλο «Ο “πειραγμένος” ρεαλισμός του μεταπολεμικού εικοστού αιώνα», με προαπαιτούμενη τη συμμετοχή των ηθοποιών στον πρώτο κύκλο.
.jpg)
«Το αντικείμενο του σεμιναρίου έχει να κάνει με μια θεωρητική βάση και κυρίως την πρακτική δουλειά που έχω κάνει μέσα στα χρόνια, συστηματοποιώντας κάποια πράγματα, τα οποία τα χρησιμοποιώ και στη δουλειά μου. Επειδή ξεκίνησε στη βάση ότι πολλοί θέλουν να έρθουν σε επαφή με αυτή την εργαλειοθήκη, που σου εξορθολογίζει κάποιους κώδικες, ξεκινήσαμε και το βάλαμε σε εφαρμογή. Αυτό που ήταν πολύ καλό για εμένα προσωπικά, είναι ότι έχω βρει πολλούς συνεργάτες μέσα από τα σεμινάρια. Όταν έχεις δουλέψει με έναν άνθρωπο είναι τελείως διαφορετικό από το να τον γνωρίσεις σε μια ακρόαση. Δίνεις χρόνο και στον ίδιο και στον εαυτό σου για να συνδιαλλαγείτε σε μια πρακτική βάση. Ενδεικτικό είναι πως το σύνολο σχεδόν των ηθοποιών που συμμετείχαν στην παράσταση “Οικογένεια Νωε”, όπως και ένα σημαντικό ποσοστό των συμμετεχόντων στην Pomona μάς σύστησε τη δουλειά του στη διάρκεια των εν λόγω σεμιναρίων» σχολιάζει ο κ. Μοσχόπουλος στην Εποχή.
Ωστόσο, ποια είναι τα προσωπικά «κλειδιά» του Θωμά Μοσχόπουλου; «Τα δικά μου κλειδιά προσαρμόζονται ανάλογα με το έργο, τη συνθήκη, τον άνθρωπο που έχω μπροστά μου. Είναι περισσότερο μια γλώσσα επικοινωνίας παρά ένα λυσάρι για να πας παρακάτω. Είναι περισσότερο ένας κώδικας για να μπορούμε να συνεννοηθούμε, που για εμένα είναι το ήμισυ του παντός στο θέατρο», εξηγεί ο κ. Μοσχόπουλος.
Χρησιμοποιώντας τους κώδικες και τα εργαλεία του πρώτου κύκλου του σεμιναρίου, στον δεύτερο κύκλο οι συμμετέχοντες θα τους εφαρμόσουν σε έργα του μεταπολεμικού ρεαλισμού. «Τα χαρακτηριστικά του μεταπολεμικού ρεαλισμού που εντοπίζω είναι η ρεαλιστική γλώσσα, κυρίως στο αγγλοσαξωνικό θέατρο. Το σοκ του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και το πέρασμα στο θέατρο του παραλόγου, δημιουργεί μια νέα θεματική συνθήκη στα έργα, δηλαδή, η πραγματικότητα αμφισβητείται από έργα που την αποτυπώνουν. Ο ρεαλισμός υπάρχει όσον αφορά το ιδίωμα, αλλά η θεματική έχει αλλάξει. Γίνεται κάτι πιο αφηρημένο, πιο ποιητικό», υπογραμμίζει ο σκηνοθέτης.
Στόχος η επικοινωνία
Ο στόχος του σεμιναρίου είναι η επικοινωνία, θα μας πει ο κ. Μοσχόπουλος. «Στην τέχνη, δεν πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει μια έννοια “μυστικού”. Όλα τα συμπεράσματα που βγάζει κανείς από τη δουλειά του είναι κωδικοποιήσιμα και πρέπει να επικοινωνούνται, γιατί με κάποιο τρόπο έχουν μια πρακτική εφαρμογή. Έχει περάσει αυτή η αίσθηση του δασκάλου - μύστη, που δημιουργεί μια πολύ ιδιαίτερη συνθήκη, σχεδόν μαγική. Η δουλειά μας πρέπει να συνδεθεί με μια επιστημονική προσέγγιση. Για μένα δεν είναι επίδειξη της δουλειάς μου, αλλά μια μορφή επικοινωνίας, όπου κι εγώ δοκιμάζω καινούρια πράγματα μέσα από τα σεμινάρια, γιατί είναι μια πιο πειραματική βάση και γνωρίζω ανθρώπους και γενικότερα επικοινωνώ με ανθρώπους του χώρου μου».
Σταματά ποτέ η εκπαίδευση ενός ηθοποιού; «Σίγουρα όχι, αλλά δυστυχώς σταματά», απαντά ο κ. Μοσχόπουλος και συνεχίζει: «Πολλές φορές και η έλλειψη χρόνου και η έλλειψη δομών, δημιουργεί μια αίσθηση ότι “έφτασα, αυτό είμαι” και αυτό είναι η αρχή του τέλους. Αυτό είναι η δημιουργία της μανιέρας, με την οποία είσαι αναγνωρίσιμος και δεν μπορείς να μετακινηθείς και δυστυχώς συμβαίνει και από εξωτερικούς παράγοντες. Όταν κάποιος πρέπει να κάνει δύο και τρεις δουλειές για να τα βγάλει πέρα οικονομικά, δεν μπορεί να σκέφτεται εύκολα την επιμόρφωσή του. Οπότε, αυτό είναι ένα προσωπικό ζήτημα και, αν μας ενδιαφέρει το θέατρο, θα πρέπει να το δούμε».
Τα επόμενα θεατρικά σχέδια
Όσον αφορά τα επόμενα θεατρικά του σχέδια για τον χειμώνα ο κ. Μοσχόπουλος ετοιμάζει τη θεατρική παράσταση «Το νησί των θησαυρών» του Στίβενσον, που απευθύνεται σε παιδιά και ενήλικες, όπως τονίζει, «καθώς την παράσταση μπορεί να την παρακολουθήσει κι ένας ενήλικας μαζί με το παιδί το ίδιο αποτελεσματικά, έτσι ώστε να δημιουργείται ένας διάλογος μεταξύ παιδιού και ενήλικα».
Το έργο είχε ανέβει πριν δέκα χρόνια στο Μέγαρο Μουσικής και τώρα θα παρουσιαστεί σε νέα διασκευή. Όπως μας εξηγεί ο σκηνοθέτης, «ξαναδιαβάζοντας το έργο, βρίσκω ακόμα περισσότερο ότι η εποχή μας με τις ανακατατάξεις, τις αναταράξεις και τις αγωνίες που έχει, αντανακλάται σε αυτό το έργο που μιλά για “κακά παιδιά” και πειρατές. Επειδή, όλοι μας έχουμε μπερδευτεί για το τι είναι σωστό και τι λάθος, το έργο πραγματεύεται κάποια θέματα που εκτός από το να είναι διασκεδαστικά, θέτουν και έναν ενδιαφέροντα προβληματισμό. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου έργου είναι ότι έχει έντονο μουσικό χαρακτήρα. Συμπεριλαμβάνονται πολλά πειρατικά τραγούδια της εποχής των πειρατών, στα οποία έχουμε βάλει ελληνικούς στίχους. Τη μουσική επεξεργασία έχει αναλάβει ο Κορνήλιος Σελαμσής».
Οι ενδιαφερόμενοι, που επιθυμούν να παρακολουθήσουν τα σεμινάρια του κ. Μοσχόπουλου μπορούν να απευθυνθούν για πληροφορίες κι εγγραφές στο e-mail: porta-sem23@hotmail.com (Απαραίτητη η αποστολή βιογραφικού σημειώματος με φωτογραφία.)