Η «Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου και «Ο Επιτάφιος του Περικλή» του Θουκυδίδη παρουσιάζονται σε ενιαία παράσταση, σε σκηνοθεσία του Δήμου Αβδελιώδη, στο Θέατρο Μουσούρη, από τις 3 Μαΐου και για 5 μόνο παραστάσεις.
Ο διακεκριμένος σκηνοθέτης επιστρέφει στη διδασκαλία και τη σκηνοθεσία αυτών των σημαντικών κειμένων, δίνοντας στο κοινό την ευκαιρία να παρακολουθήσει μαζί τις δύο παραστάσεις που διακρίθηκαν και βραβεύτηκαν κατά τα προηγούμενα ανεβάσματά τους. Γράφει ο ίδιος για την Ελένη Ρίτσου: «Ο Γιάννης Ρίτσος, γράφοντας την Eλένη, το 1970 εξόριστος στη Σάμο, καταθέτει ένα επίκαιρο πολιτικό έργο. Με έναν ποιητικό ορυμαγδό εικόνων, που άλλοτε διαστέλλουν και άλλοτε συστέλλουν τον χρόνο και μαζί το τοπίο της ανθρώπινης περιπέτειας, ο ποιητής αναζητά το πραγματικό της νόημα. Ο Ρίτσος, με τη δραματική, αλληγορική αυτή ελεγεία των αιώνιων Τρώων και Αχαιών, καταθέτει ένα έργο εθνικής αυτογνωσίας που ξεπερνάει τα όρια του τόπου και της ιστορίας, επαναπροσδιορίζοντας το νόημα της ανθρώπινης περιπέτειας και του ανθρωπίνου σώματος, το οποίο υπομένει καρτερικά τη βάσανο, την ταπείνωση και τη φθορά μέσα στην τύρβη ενός αμείλικτου χρόνου, που ρέει αμετάκλητα σαν διαρκές παρόν.» Ενώ για τον Επιτάφιο, παράσταση που απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας ελληνικού έργου «Κάρολος Κουν» 2019, σημειώνει: «Ο Θουκυδίδης, καταγράφοντας τον φορτισμένο με αισθήματα λόγο που εκφώνησε ο Περικλής κατά την ταφή των πρώτων νεκρών του Πελοποννησιακού πολέμου, κατέθεσε ένα ποιητικό έργο, εφόσον η έννοια της ποίησης ταυτίζεται με τη συνειδητοποίηση και τη λύτρωση, μέσα από την αποκάλυψη μιας σπουδαίας, χρήσιμης αλήθειας για τις ζωές των ανθρώπων. Η ουμανιστική πολιτική σκέψη του Περικλή δημιουργεί εμπράγματη ποίηση επανακαθορίζοντας ριζικά τον απώτερο σκοπό της Δημοκρατίας. Δεν αρκείται στα δεδομένα της ελευθερίας, της ισονομίας, της δικαιοσύνης και των άλλων θεσμών, αλλά αναζητά για ποιον λόγο έχουν επινοηθεί και θεσπιστεί όλα αυτά από τους αθηναίους πολιτικούς και πολίτες. Προτάσσει πως το νόημα της Δημοκρατίας είναι οι υπέρτατες αξίες της ειρηνικής, αρμονικής συνύπαρξης και της ευημερίας των πολιτών. Η καλλιέργεια των κοινών αξιών μέσα από τη συγκίνηση των καλών και ωραίων έργων όλων των τεχνών. Ταυτίζει τον σκοπό της Ζωής με τον σκοπό της Τέχνης και προσδίδει στην ανθρώπινη ύπαρξη τον πραγματικό της νόημα.»
Την Ελένη ερμηνεύει η Βερόνικα Αργέντζη, στον Επιτάφιο η Ηωάννα Σπανού.
Για 5 μόνο παραστάσες, 3, 4, 5, 6 και 7 Μαΐου στις 9μμ και την Κυριακή στις 8μμ, στο Θέατρο Μουσούρη (Πλατεία Καρύτση, τηλ. 2103310936).