Μουσικές προτάσεις

Μυστήριο 83 Spe Meliore Moriendi

Στο προσκήνιο το εφήμερo της ανθρώπινης ύπαρξης, ένα εικαστικό, μουσικό και θεατρικό δρώμενο στην Ελευσίνα

Αντλώντας έμπνευση από την πλούσια ιστορία της πόλης, η 2023 Ελευσίς διαμορφώνει ένα ολοκληρωμένο καλλιτεχνικό, ερευνητικό και εκπαιδευτικό πρόγραμμα, με γενικό τίτλο «Μυστήρια μετάβασης», που κινείται σε τρεις κεντρικούς θεματικούς άξονες: Άνθρωπος - Κοινωνία, Περιβάλλον και Εργασία. Ο πρώτος άξονας διατρέχει το νήμα της εξέλιξης της κοινωνίας από την αρχαιότητα ως σήμερα, προκειμένου να συνδέσει το αλλότριο με το οικείο, να ανακαλύψει κρυμμένες πτυχές, μνήμες και στοιχεία πολιτισμικής ποικιλομορφίας.

Ο εικαστικός καλλιτέχνης Μάριος Φούρναρης παρουσιάζει το διαθεματικό έργο-δράση με τίτλο «Μυστήριο 92 Spe Meliore Moriendi». Πρόκειται για μία διακαλλιτεχνική συνέργεια εικαστικής τέχνης, θεατρικού δρώμενου και μουσικής σε συνεργασία με τους μουσικούς Γεωργία Μπαλαμπίνη και Mislav Režić.

Το έργο θέτει στο προσκήνιο το εφήμερo της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από την αντίστιξη συμβολικών αναπαραστάσεων του μυθικού κόσμου και της Αναγέννησης. Η καλλιτεχνική πρόταση συμπεριλαμβάνει τρία μέρη: το γλυπτικό περιβάλλον, την περφόρμανς και τη μουσική.

Οι γλυπτικές εγκαταστάσεις του Μάριου Φούρναρη, οι οποίες παραπέμπουν στη φύση και τις συνθετικές δομές κατοικίας του προγλωσσικού κόσμου, συνθέτουν νοηματικά το πλαίσιο μιας μετάβασης στη διαπολιτισμική και διανθρώπινη αξία του Μύθου, μέσω του στοιχείου του Άλλου του Μη Δυτικού. Το αισθητικό αποτέλεσμα των γλυπτικών συνθέσεων εμφανίζεται ως αντιπαραβολή στο νοηματικό περιεχόμενο του πλαισίου της αγγλικής αναγεννησιακής και μπαρόκ μουσικής, που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα της συναυλίας.

Η Γεωργία Μπαλαμπίνη και ο Mislav Režić παρουσιάζουν ένα μουσικό έργο, που ξεπερνά τα όρια της κλασικής σύνθεσης συνδυάζοντας φωνή και ηλεκτρική κιθάρα, ένα όργανο πιο γνωστό από τη ροκ ή την τζαζ μουσική. Το μουσικό πρόγραμμα, που αποτελείται από έργα των John Dowland (1563 – 1626) και Henry Purcell (1659 – 1695), παρουσιάζεται σε ένα νέο σύγχρονο φως με τη χρήση διαφόρων ηχητικών εφέ κιθάρας, βρόχους και αυτοσχεδιασμούς φωνής και κιθάρας, που τρέχουν σύμφωνα με το πρόγραμμα, διασυνδέοντας τα εκτελούμενα κομμάτια σε μια συνεχή δομή.

Ανάμεσα στο εικαστικό και το μουσικό σκέλος του έργου, με βάση το λιμπρέτο της μπαρόκ όπερας του Henry Purcell «Διδώ και Αινείας» (1689) (απόδοση κειμένου στα ελληνικά από τον Παναγιώτη Αδάμ), ο Μανώλης Μαμαλάκης (σκηνοθεσία), η Δανάη Γιαννουλάκη (ενδυματολογία και μάσκες) μαζί με τους συμμετέχοντες στη δράση, δημιουργούν ένα αυτοσχεδιαστικό θεατρικό δρώμενο με ενδεχομενικό χαρακτήρα. Τα διλήμματα που τίθενται στην πλοκή του έργου, ανάμεσα στην αγάπη και την προδοσία, την πρόοδο και την παράδοση, την καταστροφή του «παλαιού κόσμου» και τη δημιουργία της Νέας Τροίας, μεταφέρονται στο φυσικό τρίπτυχο κύκλο, δημιουργίας – καταστροφής – αναγέννησης της τέλεσης των Μυστηρίων, με σκοπό την αφύπνιση μιας νέας συνείδησης για τη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του, τη φύση και την κοινωνία

Συντελεστές: σύλληψη ιδέας έργου, δράσης, εκτέλεση εικαστικού έργου: Μάριος Φούρναρης, εικαστικός καλλιτέχνης. Διαμόρφωση - εκτέλεση μουσικού έργου: Γεωργία Μπαλαμπίνη, υψίφωνος φωνή, Mislav Režić, μουσικός κιθάρα. Εκτέλεση περφόρμανς - σύλληψη ιδέας: Μάριος Φούρναρης, Γεωργία Μπαλαμπίνη. Σκηνοθετική επιμέλεια: Μανώλης Μαμαλάκης.
Ενδυματολογία και μάσκες: Δανάη Γιαννουλάκη. Συμμετέχοντες: Καλλιόπη Αναγνωστοπούλου, Ευαγγελία Ανερούση, Μαίρη Δετοράκη, Άννα Κανάκη, Αθανασία Παναγοπούλου, Αναστασία Πετροπούλου, Κατερίνα Ρώτα, Φωτεινή Στεργίου, Θωμαή Τσιρώνα, Αναστασία Χατζάκη.

Την Κυριακή 30 Απριλίου, στον κήπο του Παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού Ελευσίνας (Αγαθού 42, Ελευσίνα). Στις 8μμ το θεατρικό δρώμενο, στις 8.30μμ η συναυλία με είσοδο ελεύθερη.

Πώς να πάτε στην Ελευσίνα: Με αυτοκίνητο ή μηχανή μέσω της Αττικής Οδού ή από τη Λεωφόρο Αθηνών, σε μόλις 25 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας. Με λεωφορείο (γραμμές 845 και 871 από Πειραιά, 876 από τον σταθμό «Αγ. Μαρίνα» του μετρό και 878 από Αχαρνές). Με προαστιακό (στάση «Μαγούλα» και στη συνέχεια, με το λεωφορείο 863). Με ΚΤΕΛ (γραμμή Μέγαρα – Νέα Πέραμος – Ελευσίνα, με αφετηρία την πλατεία Ασωμάτων στο Θησείο).

Tριάντα χρόνια εκκλησιαστικό όργανο

Το εκκλησιαστικό όργανο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών άρχισε να κατασκευάζεται το 1990 από τον γερμανικό οίκο Johannes Klais Orgelbau, όταν τοποθετήθηκαν το ξύλινο κάλυμμα και οι μεταλλικοί αυλοί. Ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1993. Ήχησε για πρώτη φορά στην αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης (τότε αίθουσα Φίλων της Μουσικής) στις 23 Δεκεμβρίου 1993, δίνοντας τη δυνατότητα στους φιλόμουσους να απολαύσουν ζωντανά τον πληθωρικό, μεγαλοπρεπή αλλά και ευαίσθητο ήχο του, σηματοδοτώντας παράλληλα τη γέννηση ενός ολόκληρου τομέα μουσικής δημιουργίας: συναυλίες, φεστιβάλ, μετακλήσεις ξένων καλλιτεχνών, και φυσικά εκπαίδευση των πρώτων μαθητών στη χώρα μας, που σήμερα ως σολίστ την εκπροσωπούν διεθνώς.

Με το αφιέρωμα «Μεγάλοι οργανίστες» γιορτάζει το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τα τριάντα χρόνια από την κατασκευή και τα εγκαίνια του εκκλησιαστικού οργάνου της αίθουσας Χρήστος Λαμπράκης, στην οποία έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς φημισμένοι δεξιοτέχνες, όπως πρόσφατα ο Ισπανός Juan de la Rubia [Χουάν ντε λα Ρούμπια], οργανίστας του περίφημου καθεδρικού της Sagrada Familia [Σαγράδα Φαμίλια] της Βαρκελόνης. Ο νέος επετειακός κύκλος εκδηλώσεων ανοίγει με την εμφάνιση του βιρτουόζου οργανίστα Olivier Latry [Ολιβιέ Λατρί] που έχει συνδέσει το όνομά του με τον ιστορικό καθεδρικό ναό Νοτρ-Νταμ στο Παρίσι. Ο σπουδαίος γάλλος μουσικός έχει καταξιωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους πρεσβευτές του εκκλησιαστικού οργάνου διεθνώς, αλλά και ως ένας βιρτουόζος παγκόσμιας ακτινοβολίας, ο οποίος εξερευνά και διευρύνει διαρκώς τους ορίζοντες της μουσικής που έχει γραφτεί για το συγκεκριμένο όργανο. Στο πρόγραμμά του, ο Olivier Latry έχει συνδυάσει συγκλονιστικά πρωτότυπα έργα και εκπληκτικής ακρίβειας μεταγραφές γνωστών συνθέσεων.

Την Τρίτη 2 Μαΐου, στις 8.30μμ, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης.

Ταξίδι στο κέντρο της μουσικής

Τι κοινό έχουν οι μουσικές στα αρχαία και σύγχρονα πανηγύρια με τις παραστάσεις των Λουδοβίκων και τις απανταχού μοντέρνες γαμήλιες δεξιώσεις; Τη Σουίτα. Γιατί μια έξυπνα φτιαγμένη ακολουθία (= Suite) από μουσικές πάντα μας απογειώνει!

Από τις υπαίθριες γιορτές, στις αίθουσες συναυλιών, η πιο εύπεπτη και λαϊκή συμφωνική δημιουργία, η Σουίτα, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα «διασκεδαστικής» μουσικής της κάθε εποχής. Άλλοτε ζωηρές ή μελαγχολικές, οι Συμφωνικές Σουίτες μας χορεύουν λάτιν ρυθμούς και μπαλέτα, μας αφηγούνται ιστορίες και κινηματογραφικές ταινίες, μας ταξιδεύουν σε πίνακες, οράματα, παραμύθια, δημιουργώντας κάθε φορά μέσα σε λίγη ώρα ένα μπουκέτο από αρώματα και ένα μενού μουσικών γεύσεων που θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς. Ένα μουσικό-ιστορικό ταξίδι στη «χαλαρή» πλευρά της ζωής!

Μια σειρά διαδραστικών συναυλιών με σκοπό να φωτίσει όσα συνδέουν τον σύγχρονο ακροατή με τη διαχρονική συμφωνική μουσική, φέρνοντάς την εγγύτερα τόσο στους μη γνωρίζοντες όσο και τους ήδη φανατικούς της φίλους. Βίντεο, ομιλίες και μουσικές, συνδιαλέγονται δραματοποιώντας κάθε φορά το πορτρέτο ενός διαφορετικού συμφωνικού μουσικού είδους. Γνωστά και άγνωστα ιστορικά στοιχεία, προσωπικές ιστορίες, κρυφοί συμβολισμοί και μοτίβα και η μαγεία της δομής των έργων, παρουσιάζονται με τρόπο ψυχαγωγικό.

Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός. Συμμετέχοντες: Μαρία Ευθυμίου, παρουσίαση, Χρίστος Παπαγεωργίου, σολίστ, Κατερίνα Ευαγγελάκου, σκηνοθεσία.

Το Σάββατο 6 Μαΐου, στις 6μμ, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης.