ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΒΟΥΤΣΗ
Θετικά βήματα, αλλά οι κάβοι είναι μπροστά μαςΟ πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, συνομιλεί μαζί μας για την υλοποίηση του παράλληλου προγράμματος, την πορεία της διαπραγμάτευσης και το πολιτικό πεδίο που διαμορφώνεται υπό αυτούς τους όρους. Παράλληλα, τονίζει την ανάγκη οργανωτικών πρωτοβουλιών του κόμματος που πρέπει να τεθούν σε συζήτηση στο επικείμενο συνέδριο.
Τη συνέντευξη πήραν οι
Τζέλα Αλιπράντη, Παύλος ΚλαυδιανόςΠώς κρίνεις τις εξελίξεις από την ως τώρα διαπραγμάτευση; Υπάρχει ικανή ύλη;Γίνεται μια πολύ καλή δουλειά από μεριάς της κεντρικής διαπραγματευτικής ομάδας, από τους υπουργούς, που η ύλη του υπουργείου τους έχει άμεση σχέση με τους δανειστές, και τον Δημήτρη Παπαγιαννάκο, που είναι γραμματέας συντονισμού και συμμετέχει ενεργά στη διαπραγμάτευση. Αν σε κάτι πέσαμε έξω προεκλογικά είναι που θεωρούσαμε ότι το παράλληλο πρόγραμμα είναι ένα εύκολο ζήτημα και ότι θα έμπαινε κατευθείαν σε εφαρμογή. Από την άλλη, παρότι υπήρχαν αμφιβολίες για όσα είχαμε αφήσει στην άκρη, τα «παρκαρισμένα» που είπε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, τελικά δώσαμε και εκεί νικηφόρες μάχες. Για παράδειγμα, το 23% στην εκπαίδευση δεν πέρασε, διατηρήθηκε ο δημόσιος χαρακτήρας της ΑΔΜΗΕ και απ’ ότι φαίνεται θα έχουμε θετική εξέλιξη και στα εργασιακά. Βέβαια, υπάρχει πάντα η μάχη του ασφαλιστικού, που είναι κοινωνικά ένα μείζον θέμα και για το οποίο, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας δεσμεύτηκε να μην περάσουν οριζόντιες περικοπές. Οι κάβοι, παρόλα αυτά, είναι μπροστά μας.
Ενώ διαμορφώνεται μια θετικότερη, τελικά, εικόνα απ' ό,τι αναμενόταν για τη διαπραγμάτευση, ταυτόχρονα υπάρχει αποθάρρυνση από την απουσία παράλληλου προγράμματος. Αυτό, όμως, ως επαγγελία προεκλογικά, δημιούργησε ισχυρές προσδοκίες.Πρέπει να δούμε τα σημεία της παράλληλης διακυβέρνησης. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία θέματα επεξεργασμένα για να ψηφιστούν στη Βουλή. Πρώτον, το σύμφωνο συμβίωσης, που εμπεριέχει και διατάξεις που αφορούν δικαιώματα ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, το οποίο θα ψηφιστεί μέχρι τη Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου. Το δεύτερο νομοσχέδιο αφορά στη ψήφιση κάποιων θετικών προαπαιτούμενων και αναμένεται και αυτό να κατατεθεί μέσα στη βδομάδα. Συγκεκριμένα, θα περιλαμβάνει μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου με διατάξεις, όπως η ηλεκτρονική συλλογή στοιχείων για τα προνοιακά επιδόματα, η διεύρυνση των κοινωνικών τιμολογίων σε ευπαθείς ομάδες, η παράταση του προγράμματος της ανθρωπιστικής κρίσης και για το επόμενο έτος και άλλα που επιλύουν προβλήματα των πιο αδύναμων, υγειονομική κάλυψη των ανασφάλιστων κτλ. Τέλος, στις 22 έρχεται ο πρόεδρος της Παλαιστίνης, Μαχμούντ Αμπάς, όπου θα γίνει το ψήφισμα για την αναγνώριση της Παλαιστίνης. Ο κόσμος αποθαρρύνεται από την αντίφαση που θέτει και η ερώτησή σας, αλλά χειραγωγείται και εν μέρει από τα μίντια. Από το πρωί μέχρι το βράδυ παράγουν ειδήσεις κατάθλιψης. Υπάρχουν, εν τω μεταξύ, αναρτημένα νομοσχέδια, τα οποία δεν έχουν προχωρήσει για διάφορους λόγους...
Νομοσχέδια σε αναμονήΠράγματι, ακούμε για έτοιμα νομοσχέδια, γιατί όμως καθυστερεί η ψήφισή τους;Δεν είναι έτοιμα να μπουν στις επιτροπές, είτε γιατί έχουν σταματήσει στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είτε γιατί βρίσκονται στη φάση της δημόσιας διαβούλευσης. Αυτό αφορά τουλάχιστον τέσσερα υπουργεία. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, στο υπουργείο Εσωτερικών υπάρχει νομοσχέδιο από τον Ιούνιο για κατάργηση του οικονομικού παρατηρητηρίου για τους δήμους, που ήταν βασική προεκλογική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ και της αυτοδιοίκησης, το οποίο θα αντικαταστούσαμε με μια άλλη αρχή πιο αντικειμενική, αλλά το σταμάτησε το ΓΛΚ. Επίσης, από τον Ιούνιο ήταν αναρτημένος ο διαγωνισμός, για πρώτη φορά, για τους γενικούς γραμματείς των εφτά αποκεντρωμένων διοικήσεων, που δεν θα είναι κομματικά στελέχη, αλλά θα επιλέγονται μέσω ΑΣΕΠ. Και αυτό το μπλόκαρε. Το ίδιο ισχύει και για άλλα υπουργεία.
Υπήρχε, λοιπόν, πράγματι ένα επεξεργασμένο πρόγραμμα;Πράγματι, ο βαθμός επεξεργασίας του εναλλακτικού προγράμματος όταν αναλάβαμε την κυβέρνηση ήταν μικρός και αποτελούσε στην ουσία γενικές κατευθύνσεις. Από την άλλη, οι προτάσεις που διαμόρφωναν τότε το πρόγραμμά μας ήταν σε βάση μη μνημονιακών δεσμεύσεων. Δεν περιμέναμε τότε, για παράδειγμα, ότι οι τράπεζες θα χρειάζονταν ανακεφαλαιοποίηση.
Eίναι αναγκαίες και αναπόφευκτες οι συγκρούσεις για να κερδίσουμε κάποια πράγματα, τηρώντας όμως άλλες δεσμεύσεις. Θα γίνονται, δυστυχώς, υποχωρήσεις σε βασικά θέματα, π.χ. με τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις για άλλα.
Υπάρχει και το ζήτημα, όμως, ότι πολλοί υπουργοί παρέκαμψαν την ύλη που είχε παραχθεί από τις αρμόδιες κομματικές επιτροπές και ξεκίνησαν από την αρχή.Θεωρώ πως η ίδια η ζωή έθεσε άλλες προτεραιότητες. Για παράδειγμα, το μεταναστευτικό που εξελίχθηκε σε προσφυγικό και εκτιμούσαμε πως θα υπήρχε μια κορύφωση τον Αύγουστο με 80.000 αφίξεις και όχι τις 300.000 που έφθασε τελικά. Ή στην περίπτωση της ανθρωπιστικής κρίσης, παρότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως η Φωτίου έκανε μια εξαιρετική και πολύ γρήγορη δουλειά, κάποια πράγματα δεν προχώρησαν λόγω αλλαγών στον προϋπολογισμό. Γενικώς, σε κάθε τομέα υπήρχαν αλλαγές, προκειμένου να τηρηθεί η συμφωνία του Ιουλίου.
Αναγκαίες συγκρούσειςΤο κουαρτέτο, όμως, είδαμε να επεμβαίνει και σε αποφάσεις της κυβέρνησης που δεν αφορούν τη συμφωνία, πχ στους διορισμούς στην εκπαίδευση. Πώς θα υλοποιηθεί, λοιπόν, το παράλληλο πρόγραμμα;Με συγκρούσεις. Το είπε και ο ίδιος ο Τσίπρας την Πέμπτη στους βουλευτές, τονίζοντας πως είναι αναγκαίες και αναπόφευκτες οι συγκρούσεις για να κερδίσουμε κάποια πράγματα, τηρώντας όμως άλλες δεσμεύσεις. Θα γίνονται, δυστυχώς, υποχωρήσεις σε βασικά θέματα, π.χ. με τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις για άλλα.
Υπάρχουν και τα ζητήματα καθημερινότητας που απασχολούν το λαό, από τις παιδικές χαρές μέχρι τις ουρές στις δημόσιες υπηρεσίες κτλ. Τι θα γίνει με αυτά;Αυτό είναι και θέμα νοοτροπίας, η οποία δεν είναι μεροληπτική ενάντια των λαϊκών συμφερόντων, αλλά οφείλεται στην πίεση που δέχονται άνθρωποι που κυβερνούν για πρώτη φορά λόγω των καταστάσεων και των προτεραιοτήτων. Κυνηγούν τα μεγάλα κεντρικά ζητήματα. Υπάρχει πάντα βέβαια και το πρόβλημα της γραφειοκρατίας. Ένα μεγάλο ζήτημα, για παράδειγμα, που θα πρέπει να επιλυθεί, γιατί θα αποδώσει πολλά κέρδη, είναι η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, κτιρίων, μαγαζιών κτλ. Για αυτά αγωνιζόμαστε επί μήνες προκειμένου να συντονίσουμε τη δράση όλων των αρμόδιων φορέων, προκειμένου να το φτιάξουμε.
Η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα ξεκίνησε μια επιλογή συνεννόησης με την αντιπολίτευση και κατέληξε τελικά σε σύγκρουση. Αυτό δίνει την εικόνα μιας ανεπεξέργαστης πολιτικής, παρά αλλαγής πλεύσης στην πορεία.Εδώ υπάρχει μια ανομολόγητη αντίφαση που διατρέχει την αντιπολίτευση και που διαβιβάζει τον ιό αυτό και στην κυβερνητική πλειοψηφία. Για παράδειγμα, το θέμα της μη μείωσης των συντάξεων, η μη βιωσιμότητα του χρέους, το προσφυγικό και η ανάκτηση των συλλογικών συμβάσεων, είναι ζητήματα πάνω στα οποία θα μπορούσε να διαμορφωθεί ένα μέτωπο συναίνεσης ή ανοχής. Ενώ το καταλαβαίνουν αυτό και θα μπορούσαν να περάσουν μέσα από την ανάλυσή τους, κανείς δεν υποστηρίζει να μειωθούν οι συντάξεις, δεν δίνουν κανενός είδους συναίνεση λόγω αντιδικίας με τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια πολιτική, δηλαδή, σύγκρουση. Και εκτίθενται ακόμα περισσότερο όταν έλεγαν τους προηγούμενες μήνες πως έξω πρέπει να είμαστε ενωμένοι για το καλό του χώρας και τελικά, όπως φάνηκε και στο Συμβούλιο Αρχηγών, όπου ο Αλέξης Τσίπρας τους έφερε προ των ευθυνών τους, ενδιαφέρονται μονάχα να ευχαριστήσουν το δικό τους ακροατήριο, ακόμα και εις βάρος του ελληνικού λαού.
Τι συντελείται τώρα στη Νέα Δημοκρατία;Κάτω από ορισμένες συνθήκες όσα ζούμε τώρα μπορεί να αποδειχθούν σαν πρελούδιο διάσπασης. Φυσικά, δεν πρέπει να υποτιμούμε την ανάγκη που έχει η αστική τάξη για ένα κόμμα που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντά της. Αλλά αυτό το κόμμα, το θέλει επίσης να είναι ταυτόχρονα και νικηφόρο. Αυτό είναι το πρόβλημα με τη Νέα Δημοκρατία.
Στο συνέδριο λοιπόν, πρέπει να ασχοληθούμε πέρα από τα ιδεολογικά και πολιτικά θέματα και με ζητήματα οργανωτικά. Στρατηγική για ανάπτυξη σχέσεων με τους κοινωνικούς φορείς και δεύτερον μαζικοποίηση του κόμματος.
Είναι αντικειμενικό να ελπίζουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει παρένθεση;Αν σκεφτούμε με όρους του αντιπάλου, αν υπάρξουν τραγικές εξελίξεις, για παράδειγμα στο προσφυγικό να κλείσουν όλες οι γύρω χώρες τα σύνορα και οι άνθρωποι να εγκλωβιστούν εδώ, με το νόμο για τα κανάλια να μην έχει υλοποιηθεί, όπως φαίνεται να αποσκοπεί η Νέα Δημοκρατία, θα υπάρξει πίεση για τη δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης. Κάποιο σενάριο, όμως, στο οποίο να μην υπάρχει μέσα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφαίνεται, τουλάχιστον για την επόμενη τριετία. Γι’ αυτό, όμως, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, προσεχτικοί και έτοιμοι να εφαρμόσουμε το παράλληλο πρόγραμμα για την κοινωνία.
Συμμαχία με κοινωνικούς φορείςΤο επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα έχει να συζητήσει και να αποφασίσει μεγάλο εύρος θεμάτων, που συνδέονται με τον εξαναγκασμό υπογραφής μνημονιακής συμφωνίας, τη διάσπαση, την πορεία της διαπραγμάτευσης και της πολιτικής που εφαρμόζεται. Πώς θα τα καταφέρει και τι θα πρότεινες εσύ;Θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι θα συζητήσει παραγωγικά και συνθετικά όλα αυτά τα θέματα, αλλά πρέπει να δούμε από κοινού όλοι τα βήματα που αυτό το συναίσθημα αισιοδοξίας μπορεί να εκφραστεί με ρεαλιστικούς στόχους. Εγώ εντοπίζω ως ένα μεγάλο πρόβλημα το γεγονός ότι δεν έχουμε επιρροή στους επίσημους, και σε ένα βαθμό χρεωκοπημένους, κοινωνικούς φορείς. Δεν είναι δυνατόν να μη διεκδικήσεις μια ευρύτερη συμμαχία με τη ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, τα εργατικά κέντρα, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους δήμους και τις περιφέρειες. Αυτό έπρεπε να το κάνουμε από το 2010. Αυτό σήμερα συνιστά αναπηρία, γιατί έχεις συνομιλητές ή μπορείς να βρεις πιο εύκολα στο αμεσοδημοκρατικό κίνημα, αλλά στους φορείς τα πράγματα είναι πιο δύσκολα και θα πρέπει να κάνεις συμβιβασμούς, αλλά και ταυτόχρονα να είσαι και σκληρός σε άλλα ζητήματα. Στο συνέδριο λοιπόν, πρέπει να ασχοληθούμε πέρα από τα ιδεολογικά και πολιτικά θέματα και με ζητήματα οργανωτικά. Στρατηγική για ανάπτυξη σχέσεων με τους κοινωνικούς φορείς και δεύτερον μαζικοποίηση του κόμματος. Είναι λάθος η λογική απαξίωσης αυτών των θεμάτων. Όπως θα είναι λάθος να γυρίσουμε την πλάτη σε όσους πίστεψαν στον ΣΥΡΙΖΑ και απογοητεύτηκαν μετά το δημοψήφισμα. Αυτούς, πρέπει να τους προσεγγίσουμε, να τους ακούσουμε και να συζητήσουμε μαζί τους. Γιατί ο κόσμος είναι αυτός που ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ και με όλο τον κόσμο πρέπει να τον ξαναχτίσουμε.