Φωτογραφία: Νικόλας Κοκοβλής
Η ήττα της ΔΑΠ για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, μετά την πολύχρονη πρωτοκαθεδρία της, δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός, αλλά είναι μια συνειδητή ψήφος της νέας γενιάς απέναντι στη Δεξιά και την Νέα Δημοκρατία. Επί θητείας Νίκης Κεραμέως, οι φοιτητές είδαν τα πανεπιστήμιά τους να υποβαθμίζονται και να απαξιώνονται, καθώς σε μόλις 4 χρόνια κατάφεραν να διαλύσουν τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου, ενώ η εξίσωση των πτυχίων των ΑΕΙ με των ΤΕΙ, η υποστελέχωση των τμημάτων σε μέλη ΔΕΠ, η υποχρηματοδότηση, η προσπάθεια εγκαθίδρυσης της πανεπιστημιακής αστυνομίας (ΟΠΠΙ) μέσα στα πανεπιστήμια συνέβαλαν στην ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας.
Ήταν άλλη μια νίκη απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, μια νίκη που δίνει και τον παλμό της κάλπης της 21ης Μάϊου, καθώς η νέα γενιά αναζητά εναλλακτική και πολιτική αλλαγή.
Με ποσοστό 32,16% η ΠΚΣ αναδεικνύεται πρώτη δύναμη πανελλαδικά. Ακολουθεί η ΔΑΠ με 27,8%, η ΠΑΣΠ με 9,43% , και τα ΕΑΑΚ (ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ-ΕΑΑΚ-ΑΑΣΣ-ΕΑΑΚ) συνολικά 15,17% ενώ ο νέος συνδικαλιστικός φορέας τον οποίο στηρίζει η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, το «Δίκτυο Προοδευτικών και Αριστερών Φοιτητών», συγκέντρωσε 4,54%.
Ο προηγούμενος χρόνος
Πέρσι 18 Μάϊου, η Πανσπουδαστική βγαίνει πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια ξεπερνώντας την ΔΑΠ, με αποτέλεσμα να επικρατήσει αρχικά η αίσθηση ότι με την αριστερά να ηγεμονεύει θα σημάνει μια νέα αρχή για τον φοιτητικό συνδικαλισμό και τα ελληνικά πανεπιστήμια. Ωστόσο, μια παραδοχή που γίνεται στον φοιτητικό κόσμο, είναι ότι η ΠΚΣ δεν κατάφερε το προηγούμενο να φέρει κάποια αλλαγή στα πανεπιστήμια, καθώς δεν υπήρξε κάποια διαφορά ως προς τα χαρακτηριστικά του φοιτητικού συνδικαλισμού. Για παράδειγμα πάγιο αίτημα των αριστερών δυνάμεων είναι η επανασύσταση της ΕΦΕΕ και έχουν γίνει κινήσεις συντονισμού των δυνάμεων προς αυτή την κατεύθυνση, ωστόσο αν και δεύτερη χρονιά η Πανσπουδαστική δεν καταφέρει να επανοηματοδοτησει τη παρέμβαση στο πανεπιστήμιο και να συνδιαμορφώσει με τις υπόλοιπες δυνάμεις, τότε χρειάζονται πιο δομικές αλλαγές.
Το δίκτυο προοδευτικών και αριστερών φοιτητών
Ένας νέος φορέας ιδρύθηκε στα πανεπιστήμια το περασμένο διάστημα, στον οποίο εισχώρησε και η πρώην συνδικαλιστική παράταξη της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ το bloco, ο οποίος στις φετινές εκλογές συγκέντρωσε ένα καλύτερο ποσοστό από πέρσι (4,54%) και έρχεται να καθιερώσει τη θέση του στα πανεπιστήμια. Κατέβηκε σε 110 συλλόγους και πήρε 1.532 ψήφους πανελλαδικά σημειώνοντας μια αρκετά σημαντική πρώτη καταγραφή. Μέσα από τη διεκδίκηση ενός δημοσίου δωρεάν και δημοκρατικού πανεπιστήμιου, το δίκτυο κατάφερε σε έναν χρόνο από την ίδρυση του να συσπειρώσει φοιτητές που θέλουν να συμπορευτούν στον αγώνα αυτό.
Φοιτητικό κίνημα και πολιτική εκπροσώπηση
Σημαντικό επίσης είναι ότι σε αρκετές σχολές αυξήθηκαν οι ψηφίσαντες, κάτι το οποίο είναι αρκετά ελπιδοφόρο. Η νεολαία κατηγορείται διαρκώς πως προτιμά τον ατομικό από τον συλλογικό δρόμο, ωστόσο η αυξημένη προσέλευση των φοιτητών στις κάλπες σε συνδυασμό με την πτώση της ΔΑΠ δείχνει ότι οι νέοι σιγά σιγά αντιλαμβάνονται ότι ο συλλογικός δρόμος μέσα από την ενεργό συμμετοχή στα πεδία παρέμβασής τους μπορεί να φέρει κάποια αλλαγή για αυτό και το στοίχημα των εκλογών της 21ης Μάϊου είναι οι νέοι να πάνε στη κάλπη. Παρά το γεγονός ότι το φοιτητικό κίνημα ήταν αποδυναμωμένο το προηγούμενο διάστημα, η μαζική προσέλευση στις κάλπες δείχνει ότι η νέα γενιά έχει κουραστεί με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και το σύστημα που αυτή εκπροσωπεί, γεγονός που αποτυπώθηκε και στον δρόμο στις μαζικές πορείες και συγκεντρώσεις για το εγκληματικό δυστύχημα στα Τέμπη το οποίο κόστισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι ήταν νέοι και νέες. Εκεί αποτυπώθηκε η οργή της νεολαίας απέναντι σε ένα πολιτικό σχέδιο συνολικά, και ήταν συσσωρευμένη η αγανάκτησή τους.
Η ακρίβεια, το ρεύμα, η στεγαστική κρίση, η ανεργία, η επισφαλής εργασία και άλλα πολλά είναι αυτά που απασχολούν τη κοινωνία και ακόμη παραπάνω τη νεολαία, καθώς κανένας νέος/α δεν μπορεί λχ. να συντηρήσει ένα σπίτι μόνος του με αποτέλεσμα να μένει στο παιδικό του δωμάτια μέχρι τα 30, χωρίς να μπορεί να κάνει μια νέα αρχή.
Για αυτό η νέα γενιά θέλει πολιτική αλλαγή, θέλει ένα καλύτερο αύριο με περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες για όλους. Για αυτό η νεολαία στη κάλπη της 21ης Μαϊου θα αναδείξει μια κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας η οποία θα δώσει ανάσα στη νέα γενιά.