Τι θα μπορούσε κανείς να πρωτοπεί για τα έργα και τις ημέρες της ιταλικής κυβέρνησης; Να μιλήσει για τις επιθέσεις στον κόσμο της εργασίας και ενάντια στους φτωχούς, για τις επιθέσεις στα δικαιώματα, για την προσπάθεια αλλαγής του Συντάγματος, για τις επιθέσεις ενάντια στην παιδεία και ενάντια στους μη ευθυγραμμισμένους διανοούμενους, για την ακρίβεια που μειώνει το εισόδημα των υποτελών τάξεων ή για τη φιλοπόλεμη εξωτερική πολιτική;
Η κατάσταση πολιτικής αστάθειας είναι σχεδόν ενδημική στην Ιταλία εδώ και πολλά χρόνια. Όμως, παρόλα αυτά, υπήρξαν κατακτήσεις και προοδευτικές μεταρρυθμίσεις από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και έπειτα. Με την έλευση της σημερινής κυβέρνησης, όμως, η επισφάλεια και η αβεβαιότητα δεν έχουν όρια.
Η κυβέρνηση Μελόνι δεν αφήνει αμφιβολίες για τους στόχους της υπέρ των πλουσίων, τη φορολογία των οποίων φροντίζει να μειώσει, ενώ ταυτόχρονα αφαιρεί τα επιδόματα από το μεγαλύτερο μέρος των φτωχών, με τη δικαιολογία ότι είναι «απασχολήσιμοι». Οι υπόλοιποι θα λαμβάνουν το κουτσουρεμένο επίδομα (από 500 σε 375 ευρώ) εφόσον στην οικογένεια υπάρχουν άτομα άνω των 60 ετών, ανάπηροι ή ανήλικοι. Στην πρώτη άρνηση αποδοχής εργασίας, ανεξάρτητα από περιοχή και μισθό, το επίδομα εκπίπτει.
Νομοθέτηση υπέρ εργοδοτών
Την 1η του Μάη επέλεξε η ιταλική κυβέρνηση, ενώ σε όλο τον κόσμο οι εργαζόμενοι διαδήλωναν για τα δικαιώματά τους, για να επεκτείνει την επισφάλεια, με ένα διάταγμα που δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες να προσλαμβάνουν με σύμβαση ορισμένου χρόνου έως 12 και 24 μήνες. Ακόμη και η Financial Times, τονίζει σε δημοσίευμά της ότι «η δεξιά κυβέρνηση διευκολύνει τις προσλήψεις ορισμένου χρόνου, γιατί με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζει τα παράπονα των εργοδοτών για τις δυσκολίες και τα κόστη εξεύρεσης εργατικών χεριών». Τα ιταλικά συνδικάτα δεν αποδέχονται τις αρνητικές αλλαγές κατά των εργαζομένων και διαδηλώνουν για την προστασία της εργασίας, ενώ εκδηλώνεται ανησυχία και από την πλευρά του καθολικού κόσμου, ιδιαίτερα από τον καθολικό εθελοντισμό, τόσο για τη μείωση των επιδομάτων, όσο και για την επέκταση της επισφάλειας.
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με το Ιταλικό Ινστιτούτο Στατιστικής (ISTAT)ο πληθωρισμός σε ετήσια βάση αυξάνεται κατά 8,2%, έναντι 7,6% του μήνα Μαρτίου, κυρίως λόγω της αύξησης των τιμών της ενέργειας από 18,9% σε 26,6%.
Οι ιταλοί φοιτητές διαμαρτύρονται για την τεράστια αύξηση των ενοικίων, γιατί οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων έχουν στραφεί στη βραχυχρόνια μίσθωση και τα δυσεύρετα πλέον, έστω και πολύ μικρά, διαμερίσματα είναι απλησίαστα. Οι κυριότερες ιταλικές πόλεις όπου υπάρχουν πανεπιστημιακά ιδρύματα έχουν γεμίσει από σκηνές που έχουν στήσει οι φοιτητές μπροστά από τις πρυτανείες. H κυβέρνηση, αφού παρουσίασε μια τροπολογία που περιελάμβανε 660 εκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, εν συνεχεία την απέσυρε για να την παρουσιάσει και πάλι σε άλλο διάταγμα, προκαλώντας την αγανάκτηση των φοιτητών και της αντιπολίτευσης.
Με τη φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων να γιγαντώνεται, η Τζόρτζια Μελόνι επιλέγει να ασχοληθεί με τη μεταρρύθμιση του Συντάγματος, προτείνοντας την άμεση εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας ή του πρωθυπουργού (δεν έχει ακόμη αποφασίσει ποια από τις δύο λύσεις προτιμά).
Αυταρχισμός παντού
Οι αυταρχικές πρακτικές της κυβέρνησης Μελόνι δεν περιορίζονται μόνο σε όλα προαναφέραμε. Στο πάλκο της μεγάλης συναυλίας της Πρωτομαγιάς, ο διεθνώς γνωστός φυσικός Κάρλο Ροβέλι μίλησε υπέρ της ειρήνης και επιτέθηκε στον υπουργό Άμυνας Γκουίντο Κροζέτο, πρώην στέλεχος της βιομηχανίας όπλων Leonardo, και τον κατηγόρησε για προφανή σύγκρουση συμφερόντων. Έπειτα από την κριτική που άσκησε στον υπουργό, ο Ροβέλι ειδοποιήθηκε με μια επιστολή του Ρικάρντο Λέβι, επιτρόπου της Ιταλίας για την Έκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης, στα εγκαίνια της οποίας ο Ροβέλι πρόκειται να μιλήσει, ότι αποσύρεται η συμμετοχή του. Η κατακραυγή που ακολούθησε, ανάγκασε τον Ρικάρντο Λέβι να επαναφέρει την πρόσκληση συμμετοχής του Ροβέλι στην Έκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης.
Ο πέλεκυς της κυβέρνησης έπεσε και πάνω στους διοικητές οργανισμών πριν λήξει η θητεία τους, στην ιταλική ραδιοτηλεόραση RAI, με τον διευθύνοντα σύμβουλο να υποβάλλει την παραίτησή του, στον πρόεδρο του INAIL (Εθνικό Ίδρυμα Ασφάλισης κατά των Εργατικών Ατυχημάτων), καθώς και στον πρόεδρο του Ιδρύματος Κοινωνικής Ασφάλισης INPS, όπου απομακρύνεται ολόκληρο το διοικητικό συμβούλιο, ένα χρόνο πριν τη λήξη της θητείας του. Οι δικαιολογίες των διαφόρων δημοσιογράφων φίλα προσκείμενων προς την κυβέρνηση είναι ότι δεν ήταν δυνατό να διατηρήσει σε παρόμοιες θέσεις άτομα αντίθετα με την πολιτική της.
Δημοσκοπική πρωτιά που προβληματίζει
Είναι φυσικό, έπειτα από όλα αυτά, να αναρωτηθούμε αν η κυβέρνηση χαίρει ακόμη της εμπιστοσύνης των πολιτών που την ψήφισαν. Η απάντηση είναι ναι, ο μήνας του μέλιτος με την κυβέρνηση συνεχίζεται. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της εταιρείας SWG, οι Αδελφοί της Ιταλίας είναι στο 29,9% στην πρόθεση ψήφου, με το Δημοκρατικό Κόμμα στο 21,1% και το Κίνημα 5 Αστέρων στο 15,6%.
Αυτό φάνηκε και στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές σε 595 δήμους, με 13 πρωτεύουσες νομών, από τις οποίες 4 πηγαίνουν στη Δεξιά και 2 στην Κεντροαριστερά. 7 πρωτεύουσες νομών θα έχουν δεύτερο γύρο στις 28 και 29 Μαΐου. Η Μπρέσια, με την πρώτη γυναίκα δήμαρχο, το Τέραμο, όπου κερδίζει για δεύτερη φορά ο υποψήφιος ΔΚ-5 Αστέρων, ανήκουν στην Κεντροαριστερά, ενώ η Δεξιά κατακτά το Τρεβίζο, την Ιμπέρια, τη Λατίνα και το Σόντριο.
Η συμμετοχή μειώνεται κατά δύο μονάδες από την προηγούμενη φορά και φθάνει το 59,3%.
Από όλα αυτά συμπεραίνεται ότι η ιταλική Δεξιά εμφανίζεται διατεθειμένη να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της. Ποιες δυνάμεις θα ανακόψουν την πορεία της; Ιδού το κρίσιμο ερώτημα.