Φωτογραφία: Νικόλας Κοκοβλής
Σε απόσταση αναπνοής από την κάλπη οι λέξεις αποκτούν άλλο βάρος. Την επόμενη μέρα θα είναι πολλαπλάσιο. Και θα χρεωθεί αναλόγως.
Ακούμε κι εμείς, με άλλους πολλούς, με προσοχή και με σεβασμό.
Διαβάζουμε:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση εφάρμοσε σκληρές μνημονιακές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ως αντιπολίτευση, στήριξε πολλά αντικοινωνικά μέτρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Έχει υπογράψει και υιοθετεί τα ίδια πλαίσια μνημονιακής πολιτικής με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ».1
«Η συμφωνία με τους δανειστές, το 2018, πήρε τον τίτλο της ‘‘εξόδου από τα μνημόνια’’. Σε ένα βαθμό, όριζε τη χαλάρωση της θηλιάς για τους καπιταλιστές και το ελληνικό κράτος, κυρίως ως προς τη διαχείριση του χρέους και τις δυνατότητες δανεισμού από τις διεθνείς αγορές. Σε αντιστάθμισμα, όμως, όριζε με αυστηρότητα την παράταση των βασικών μνημονιακών περικοπών που αφορούν τις εργατικές και λαϊκές μάζες μέχρι το 2060».2
Και θυμόμαστε:
Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που συμφώνησε με τους δανειστές η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2018, προέβλεπε μείωση του πλεονάσματος του δημοσίου κατά 1% και διοχέτευσή του το 2020 κατά τα 3/4 σε φοροελαφρύνσεις και κατά το 1/3 σε κοινωνικά προγράμματα ενισχυτικά της ζήτησης αγαθών πρώτης ανάγκης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν διεκδίκησε καμιά μείωση.
Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Νομοθετημένη μείωση του ΕΝΦΙΑ για τις μικρές και πολύ μικρές περιουσίες στο 50%, μεσοσταθμικά στο 30%. Κυβέρνηση ΝΔ: Πλήρης εξουδετέρωση της μείωσης, μέσω της αύξησης των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.
ΣΥΡΙΖΑ: Μείωση προκαταβολής φόρου για φυσικά πρόσωπα, προσωπικές επιχειρήσεις και νομικά πρόσωπα. ΝΔ: Ακύρωση.
ΣΥΡΙΖΑ: Κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα έως 20.000 ευρώ. ΝΔ: Ακύρωση.
ΣΥΡΙΖΑ: Μείωση ΦΠΑ από 13% σε 11%, μείωση φόρου συνεταιρισμένων αγροτών, μείωση κόστους πετρελαίου θέρμανσης για ορεινές περιοχές, μείωση φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ σε μόνιμους κατοίκους νησιών με μικρό πληθυσμό. ΝΔ: Ακύρωση.
Κυβέρνηση Μητσοτάκη: Ένας στους τέσσερις Έλληνες, 2.722.000 πολίτες (το 26,3% του πληθυσμού) αντιμέτωποι με τον άμεσο κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού –έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για το 2022.
Κυβέρνηση Μητσοτάκη: Τα φτωχότερα στρώματα, με εισόδημα κάτω από το κατώφλι της φτώχειας μόλις 6.000 ευρώ τον χρόνο, αν ζουν μόνοι, ή 12.000 ευρώ για οικογένεια με δυο παιδιά, στα όρια της ασφυξίας.
Κυβέρνηση Μητσοτάκη: Η ανεργία των νέων κάτω των 25 ετών στο 29,7%, σύμφωνα με την Eurostat.
Κυβέρνηση Μητσοτάκη: Σε συνθήκες ακραίας φτώχειας 1.106.341 συνταξιούχοι (το 44,86% του συνολικού 2.465.985) με κύρια σύνταξη έως 658 ευρώ καθαρά. Και:
-Το 66,8% των ηλικιών άνω των 16 ετών που χρειάστηκαν ιατρική βοήθεια, δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να την λάβουν.
-Το 77,2% όσων έχουν ανάγκη οδοντιατρικής φροντίδας αδυνατούν για τον ίδιο λόγο να επισκεφθούν οδοντίατρο –το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί την τελευταία πενταετία.
-Η δημόσια Υγεία νοσεί σοβαρά. Τα νοσοκομεία, υπό κατάρρευση. Τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό. Τα Κέντρα Υγείας, υποστελεχωμένα, αποδυναμωμένα, αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ανθρώπων του μόχθου, των ανέργων, των φτωχοποιημένων.
Η υγεία της Δημοκρατίας έχει επίσης κλονιστεί σοβαρά:
«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αφήνει πίσω της μια Δημοκρατία που, κατά το Ινστιτούτο V-Dem του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, είναι σε ολισθηρό δρόμο. Από το ίδιο Ινστιτούτο η ελληνική Δημοκρατία υποβαθμίστηκε από “φιλελεύθερη” σε απλώς “εκλογική δημοκρατία” και από τη θέση 34 το 2018 υποχώρησε στη θέση 49 το 2022. Οι υποκλοπές, η αδιαφάνεια, η έλλειψη λογοδοσίας, η λειτουργία των μέσων ενημέρωσης είναι μεταξύ των υπευθύνων γι’ αυτή τη διολίσθηση…».3
Ακούω την ειλικρινή αγωνία αυτών που «ποτέ δεν συμφώνησαν με τη θεωρία της χαμένης ψήφου», όσων λένε, «δεν μου άρεσε όταν μου έλεγαν να ψηφίσω ΠΑΣΟΚ για να μη βγει η ΝΔ. Και τώρα δεν θα πω σε αριστερούς/ές που διαφωνούν με τον ΣΥΡΙΖΑ να τον ψηφίσουν για να μην ξαναβγεί ο Μητσοτάκης –παρότι θα είναι καταστροφικό αν ξαναβγεί…». Και κρατώ την προτροπή: «Ψυχή βαθιά. Την Κυριακή ψηφίζουμε το ‘‘κόμμα που μας έλαχε’’ (πασίγνωστη φράση του αείμνηστου Άγγελου Ελεφάντη). Ας θυμηθούμε τώρα, έστω την τελευταία στιγμή, τα όσα (σημαντικά) μας ενώνουν...».4
Ακούω με προσοχή το επιχείρημα ότι «ένα χρήσιμο ερώτημα στην επερχόμενη κάλπη είναι η ‘‘θερμομέτρηση’’ των αγωνιστικών διαθέσεων τμημάτων του κόσμου μας, που παρουσιάστηκαν στο δρόμο μετά το έγκλημα στα Τέμπη και που θα κληθούν να αναλάβουν την επόμενη ημέρα τα καθήκοντα της κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης». Και κρατώ τη φράση που λέει ότι, «αυτό το μέγεθος θα μετρηθεί, κατά τη γνώμη μου, κυρίως στη δύναμη των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ, του ΜέΡΑ25 και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Που γι’ αυτό αξίζουν την εκλογική-πολιτική (κριτική) υποστήριξη»5.
Ακούω τον ευθύ λόγο ενός παλιού συναγωνιστή, ενός πάντα νέου συντρόφου:
«Σε σχετικά ομαλές συνθήκες διακυβεύονται σοβαρά πράγματα για την επόμενη μέρα των εκλογών, παρά την σταλινική εθελοτυφλία της ελληνικής Αριστεράς του ‘‘εκτός από ’μένα, όλοι οι άλλοι είναι ίδιοι’’, ή ‘‘καλύτερα η ΝΔ παρά ο ΣΥΡΙΖΑ’’.
Επειδή δεν είναι όλοι ίδιοι, η αίσθηση στο συνειδητό εργατικό και λαϊκό κίνημα θα είναι εντελώς διαφορετική την επομένη των εκλογών, στη μια ή στην άλλη περίπτωση. Αλλά το πιο σημαντικό είναι στην περίπτωση του Μητσοτάκη, που πρέπει οπωσδήποτε να ολοκληρώσει το έργο του θεσμοποιώντας τη δυναστεία του και ισοπεδώνοντας ό,τι δημόσιο, όποιο δικαίωμα και όποια κατάκτηση έχει απομείνει. Μετά την αλλαγή του εκλογικού νόμου, που οι δικές του ψήφοι θα μετράνε επί δέκα, εκτός από ιδιοκτήτης της ΕΥΠ, θα είναι ιδιοκτήτης και της δικαιοσύνης, της παιδείας κ.λπ.
Δεν είναι ‘‘αμαρτία’’, αλλά χρέος απέναντι στην κοινωνία που υπηρετούμε, το κριτήριό μας να είναι η επόμενη μέρα. Μπορούμε να λέμε τι απαιτούμε να κάνουν οι ρεφορμιστές στην κυβέρνηση, να προειδοποιούμε για τα όριά τους, και, χωρίς αυταπάτες, να τους στηρίξουμε με την ψήφο μας απέναντι στον πιο επικίνδυνο αντίπαλο, τον πιο νεοφιλελεύθερο και αυταρχικό. Όπως κάνουν άπαντες οι σύντροφοί μας Γάλλοι, από αναρχικούς μέχρι ρεφορμιστές, εδώ και χρόνια, ψηφίζοντας να μην βγει ο φασίστας Λεπέν και η κόρη του».6
Κάθε λέξη μετράει. Την επόμενη μέρα θα απαιτεί την απάντησή μας.
Σημειώσεις:
1. Δημ. Στρατούλης, «Η εκλογική ενίσχυση του ΜέΡΑ25-Συμμαχία…», Tvxs.gr - 15 Μάιος 2023.
2. Αντ. Νταβανέλος, «Η ζαριά για τις εκλογές έχει ήδη φύγει. Και μετά;», Η Εποχή 13/5/2023.
3. Γιάννης Δραγασάκης, «Κληρονομιά και ευθύνη», Το Βήμα - 02.04.2023,18:08.
4. Κύρκος Δοξιάδης, «Το κόμμα που μας έλαχε», Εφημερίδα των Συντακτών, 16.05.2023.
5. Αντώνης Νταβανέλος, ό.π..
6. Γιάννης Φελέκης, «Η σκοπιμότητα παρέμβασης στις εκλογές», Δελτίο Θυέλλης, αρ.63, Μάρτης 2023 & περιοδικό Τέσσερα, τεύχος 10, Μάης 2023.