Χάος επικρατεί στα νησιά, καθώς ιδιοκτήτες διώχνουν εκπαιδευτικούς από τα σπίτια τους για να τα διαθέσουν ως Airbnb κατά τη διάρκεια της τουριστικής σεζόν. Πιο αναλυτικά, δάσκαλοι και καθηγητές στα νησιά, ιδιαίτερα στις Κυκλάδες, μένουν άστεγοι έναν μήνα πριν τη λήξη της σχολικής χρονιάς, προκειμένου να διατεθούν τα σπίτια τους προς τουριστική εκμετάλλευση το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα οι ίδιοι να θυσιάζονται στον βωμό της τουριστικής περιόδου και του πλούτου.
Η στεγαστική κρίση και η κερδοσκοπία έκαναν άθλιες τις συνθήκες διαβίωσης για τους εργαζόμενους σε τουριστικές περιοχές. Τα υψηλά ενοίκια στο νησί, σε συνδυασμό με τους πενιχρούς μισθούς των νέων καθηγητών, έχουν δημιουργήσει άγονο έδαφος για όσους θέλουν να διοριστούν στα νησιά και δεν διαθέτουν δικό τους σπίτι εκεί. Αποτέλεσμα είναι τα παιδιά των ελληνικών νησιών και χωριών να μην παρακολουθούν μαθήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω αδυναμίας πλήρωσης της θέσης, καθώς η εκπαιδευτική διαδικασία παρεμποδίζεται από την αδυναμία μετάθεσής.
Το πρόβλημα της στεγαστικής κρίσης έχει πλήξει κατά πολύ τα νησιά των Κυκλάδων, όπως συγκεκριμένα τη Μύκονο, η οποία τα τελευταία χρόνια τέτοια εποχή έρχεται αντιμέτωπη με το πρόβλημα του Airbnb.
Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας, την Τετάρτη 10 Μάιου, στο δημαρχείο Μυκόνου κάλεσαν τα πρωτοβάθμια σωματεία εκπαιδευτικών Α’ ΕΛΜΕ Κυκλάδων και ΣΕΠΕ Σύρου–Τήνου– Μυκόνου, ενώ προκήρυξαν και δίωρη στάση εργασίας την ίδια μέρα, καθώς εκπαιδευτικοί στη Μύκονο εξωθούνται από τα σπίτια τους εν όψει τουριστικής σεζόν. Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση τους, αρχές Ιουνίου 25 καθηγητές στη Μύκονο καλούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, γιατί οι ιδιοκτήτες θέλουν να τα διαθέσουν είτε ως airbnb, είτε ως κατοικία για τους εργαζόμενους που θα έρθουν να δουλέψουν στα νησιά κατά τη διάρκεια της τουριστικής σεζόν.
Όπως δήλωσε καθηγήτρια σε γενικό Λύκειο της περιοχής, η Μύκονος και η Σαντορίνη είναι από τα τελευταία νησιά των Κυκλάδων που καλύπτονται οι θέσεις των εκπαιδευτικών, καθώς οι καθηγητές αποφεύγουν να τα δηλώσουν λόγω της αδυναμίας εύρεσης στέγης, με αποτέλεσμα οι θέσεις να καλύπτονται εν τέλει τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο. Οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα τεράστια νοίκια των νησιών (λόγου χάρη στη Μύκονο ο μέσος όρος ενοικίων κυμαίνεται στα 1.300 με 1.400 ευρώ τον μήνα), με αποτέλεσμα να αποφεύγουν να δηλώνουν τα νησιά και να καθυστερεί στις περιοχές αυτές η εκπαιδευτική διαδικασία. Έτσι συχνά οι δάσκαλοι και οι καθηγητές προωθούνται σε συγκατοίκηση σε μικρά σπίτια, κάτω από άβολες και δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Το γεγονός ότι στα νησιά η κερδοσκοπία αλωνίζει, δεν επηρεάζει μόνο τον εκπαιδευτικό κλάδο, αλλά και τους αστυνομικούς και τους γιατρούς που διορίζονται ή μετατίθενται στις περιοχές αυτές και η εύρεση σπιτιού είναι σχεδόν αδύνατη. Μάλιστα, οι ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν φτάσει στο σημείο να διώχνουν ακόμη και φοιτητές από τα σπίτια τους, όπως για παράδειγμα στη Σύρο που μητέρα καταγγέλλει ότι διώχνουν το παιδί της από το σπίτι που μένει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, καθώς και αυτός ο ιδιοκτήτης θα το διαθέσει σαν Airbnb. Φοιτητές μένουν χωρίς σπίτι και αμφιβάλλουν αν θα καταφέρουν να τελειώσουν τις σπουδές τους κάτω από αυτές τις συνθήκες, καθώς το κόστος παραμονής είναι ήδη τεράστιο για μία οικογένεια.
Η ίδια εικόνα επικρατεί και στον κλάδο των γιατρών, που το φως της δημοσιότητας έχουν δει δεκάδες περιπτώσεις διορισθέντων που αδυνατούν να βρουν σπίτι, με αποτέλεσμα πολλά νησιά να μένουν χωρίς γιατρό και οι πολίτες να χρειάζεται να μεταβούν σε μεγαλύτερα με δικό τους κόστος. Για παράδειγμα, το περασμένο καλοκαίρι στη Μήλο, πνευμονολόγος καθυστέρησε να μεταβεί στον χώρο εργασία της μετά τον διορισμό της γιατί δεν είχε που να μείνει!
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αφήνει την αγορά να «αυτορυθμιστεί», καθώς αρνείται να επέμβει στο Airbnb και να δώσει λύσεις στη στεγαστική κρίση. Όσο η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα, παιδιά καθυστερούν να ξεκινήσουν τα μαθήματα τους, νέες και νέοι καθηγητές εξαναγκάζονται σε άθλιες και πενιχρές συνθήκες διαβίωσης και πολίτες μένουν χωρίς ιατρική περίθαλψη. Όμως το Airbnb και τα κέρδη από τη τουριστική σεζόν καλά κρατούν. Για να μπορέσει, όμως, η κοινωνία να ανταπεξέλθει στη στεγαστική κρίση χρειάζονται άμεσα μέτρα ελάφρυνσης, τα οποία με κοινωνικό πρόσημο θα στοχεύουν τόσο στην ανακούφιση του λαού, όσο και στην πάταξη της κερδοσκοπίας και του Airbnb.