Ο δεξιός άνεμος που παρέσυρε την ισπανική κεντροαριστερά στις δημοτικές εκλογές, φυσάει και στην Ιταλία. Ο μήνας του μέλιτος με την ιταλική ακροδεξιά στην κυβέρνηση δεν έχει τελειώσει. Αντίθετα, στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών, κατακτά πέντε πρωτεύουσες νομών στις επτά: την Ανκόνα, το Μπρίντιζι, τη Μάσα, τη Σιένα και την Πίζα, ενώ έχει επιτύχει την εκλογή του υποψηφίου της στον πρώτο γύρο στην Κατάνια και στη Ραγκούζα. Η Μελόνι ενθουσιασμένη δηλώνει ότι «Δεν υπάρχουν πλέον προπύργια». Είναι, μάλιστα, βέβαιη ότι αυτή η ψήφος θα δώσει «μια περαιτέρω ώθηση στο πρόγραμμα των οικονομικών, κοινωνικών και θεσμικών αλλαγών για το οποίο αποκτήσαμε την εμπιστοσύνη των Ιταλών».
Το Δημοκρατικό Κόμμα, που κάποτε το αποκαλούσαν «Κόμμα των Δημάρχων», τελικά, θα έχει μόνο τον δήμαρχο της Βιτσέντσα, όπου επιτεύχθηκε συμφωνία με τον κεντρώο Τρίτο Πόλο και με το Κίνημα 5 Αστέρων. Η πιο επώδυνη ήττα, όμως, για το Δημοκρατικό Κόμμα, ήταν στην Ανκόνα, τη μοναδική πρωτεύουσα περιφέρειας σε αυτές τις εκλογές, όπου νίκησε μετά από τριάντα χρόνια κεντροαριστερής κυριαρχίας ο υποψήφιος της Forza Italia Ντανιέλε Σιλβέτι. Το ίδιο συνέβη στο Μπρίντιζι, όπου το ΔΚ αποδέχτηκε τον υποψήφιο του Κινήματος 5 Αστέρων, ο οποίος ηττήθηκε, παρά την κοινή προεκλογική εμφάνιση της Έλι Σλάιν και του Τζουζέπε Κόντε.
Στην άλλοτε «κόκκινη» Τοσκάνη η κεντροαριστερά έχασε την Πίζα, τη Σιένα και τη Μάσα. Χαίρεται ο Σαλβίνι και αποδίδει τη νίκη της δεξιάς στην πολιτική της Έλι Σλάιν, η οποία «φέρνει το ΔΚ σε εξτρεμιστικές και περιθωριακές θέσεις».
Δεν είναι, όμως, μόνο η δεξιά που επιτίθεται στην Έλι Σλάιν. Η ήττα είναι μια καλή ευκαιρία για τους γραφειοκράτες των αντίπαλων ρευμάτων εντός του κόμματος, οι οποίοι δεν είδαν εξαρχής με καλό μάτι τις αριστερότερες θέσεις της Σλάιν, για να την αποδομήσουν. Η ίδια δήλωσε ότι «οι δημοτικές εκλογές ασφαλώς ήταν μια ήττα, αλλά πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα προς τις ευρωεκλογές όπου θα δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας». Δεν ξεκίνησε ακόμη μια εφ’ όλης της ύλης επίθεση εναντίον της Σλάιν και των μελών της ηγεσίας που την στηρίζουν, αλλά μια προσπάθεια επαναφοράς του κόμματος σε μια «μετριοπαθέστερη» στάση. Δεν είναι λίγοι εκείνοι, όπως ο Λορέντσο Γκουερίνι, που ασπάζονται τον γνωστό και στα μέρη μας ισχυρισμό ότι «η μετατόπιση στα αριστερά χαρίζει το κέντρο στη δεξιά».
Επίσης, η Σλάιν πρότεινε στους ευρωβουλευτές, σχετικά με την ευρωπαϊκή απόφαση να χρηματοδοτηθούν τα όπλα προς την Ουκρανία με τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και του Ταμείου Συνοχής, να στηρίξουν τις τροπολογίες που απορρίπτουν αυτές τις πηγές χρηματοδότησης. Άλλοι ευρωβουλευτές ήταν υπέρ της πρότασης, άλλοι αντίθετοι, και το πιθανότερο είναι να υπάρξει διαφορετική στάση έναντι της ευρωπαϊκής απόφασης, με την πλειοψηφία του κόμματος να την αποδέχεται.
Ένα άλλο αγκάθι για τη Σλάιν είναι η αποδοχή από την ίδια της παρένθετης μητρότητας, που συναντά μεγάλη αντίδραση εντός του κόμματος, και όχι μόνο από την πτέρυγα των καθολικών. Πάνω από 500 υπογραφές έχουν συγκεντρωθεί σε ένα κείμενο για την απαγόρευση αυτής της πρακτικής και τον περιορισμό της σε διεθνές επίπεδο. Ανάμεσα στους υπογράφοντες/υπογράφουσες είναι πολλοί από τους «μεταρρυθμιστές» του ΔΚ, πρώην υπουργοί, όπως η πρώην υπουργός Παιδείας Βαλέρια Φεντέλι, πρώην βουλευτές, δήμαρχοι και δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι.
«Μόνοι δεν μπορούμε να νικήσουμε», λέει η Σλάιν, και είναι αλήθεια. Όμως, ο Τζουζέπε Κόντε απαντά ότι «η Μελόνι δεν θα ηττηθεί με μεγάλους συνασπισμούς», και, κατά τα φαινόμενα, η αντιπαλότητα θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές. Στις 30 Ιουνίου, η Βουλή θα ψηφίσει για τον Μηχανισμό Σταθερότητας, με το ΔΚ υπέρ και το Κίνημα 5 Αστέρων κατά. Στις 17 Ιουνίου το Κίνημα καλεί σε διαδήλωση κατά της κυβέρνησης, «όπου θα δοθεί φωνή στην κοινωνική δυσφορία, σε εκείνους που δεν μπορούν να πληρώσουν το στεγαστικό δάνειο, να φθάσουν στο τέλος του μήνα, να έχουν ένα σταθερό μισθό». «Εμείς θα είμαστε στο δρόμο και περιμένουμε τους άλλους», λέει ο Κόντε.
Αυτή τη στιγμή το Κίνημα έχει επικεντρωθεί στην αναπλήρωση του κενού που βλέπει διψήφιο αριθμό στις εθνικές εκλογές και μονοψήφιο στις περιφερειακές και στις δημοτικές, γιατί, ακόμη και στις περιοχές όπου το Κίνημα είναι πιο δυνατό, οι επιδόσεις του στην αυτοδιοίκηση είναι απογοητευτικές. 5,6% στην Κατάνια, 5,2% στη Ραγκούζα, 4,1% στο Τράπανι, 4% στις Συρακούσες. Οι 5 Αστέρες χάρηκαν μόνο στο Κάμπι Μπιζέντσιο, στην Τοσκάνη, όπου, μαζί με την αριστερά, νίκησαν τον υποψήφιο του ΔΚ. Άρα, πρωταρχικός στόχος του Κινήματος είναι η προσπάθεια να ριζώσει στις τοπικές κοινωνίες. «Δεν αποφεύγουμε το διάλογο με άλλες δυνάμεις», λέει ο Κόντε, «αλλά είμαστε βέβαιοι ότι είναι αναγκαίο να οικοδομήσουμε πολιτικά σχέδια, γιατί δεν αρκεί να εμφανιζόμαστε μαζί μόνο στις εκλογές σε μια εξέδρα για λίγη ώρα».
Ο δεξιός άνεμος που φυσάει δυνατά σε όλη την Ευρώπη, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στη Φινλανδία, στην Ελλάδα, όπου είδαμε πρόσφατα τα αποτελέσματά του, αυξάνει τις ευθύνες εκείνων που αντιστέκονται, που με ειλικρινή σε βάθος διάλογο οικοδομούν συμμαχίες, που δεν αφήνουν να τους παρασύρει το ρεύμα, αλλά ούτε προσπαθούν κάπως να του μοιάσουν, ελπίζοντας να προσελκύσουν ψηφοφόρους. Είναι γνωστό πλέον ότι οι ψηφοφόροι προτιμούν τους γνήσιους εκφραστές και όχι τις απομιμήσεις.