Εκτός από όσα ειπώθηκαν, η Τζίνα Πολίτη μας συντρόφευσε για πολλά χρόνια στην Οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Παγκράτι. Τις προηγούμενες μέρες, με την ανακοίνωση του θανάτου της, κάποιος σύντροφος μας θυμήθηκε την πρώτη του εικόνα από τη Τζίνα –έτσι ήθελε να της απευθυνόμαστε και να κολλάμε απαραιτήτως τη λέξη «συντρόφισσα» μπροστά, ακριβώς όπως έκανε πάντα και κείνη με καμάρι.
Νέος ακόμα στις διαδικασίες ο σύντροφος και κάπως επιφυλακτικός, αφού δεν γνώριζε κανέναν, παρακολουθούσε σε μια συνέλευση τη Τζίνα να αγορεύει, συνοδεύοντας ό,τι έλεγε με τις χαρακτηριστικές της κινήσεις των χεριών. Καθώς ολοκληρώνει, γυρίζει και τον ρωτάει: «Εσύ, ως καινούργιος σύντροφε, τι λες για όλ’ αυτά;». «Συγγνώμη», απαντάει ξαφνιασμένος, «προσπαθώ να καταλάβω όσα ακούω, αλλά εσείς μιλάτε σε διάλεκτο». Γελάει τότε εκείνη και του λέει με τη γνωστή παιγνιώδη της διάθεση: «Δίκιο έχεις, εμείς που βλέπεις εδώ γύρω, έχουμε αποφοιτήσει από το κομματικό σχολείο και νομίζουμε πως όλοι έχουν περάσει από κει. Θα προσπαθήσω να τα λέω πιο απλά».
Το έκανε πράγματι.
Η Τζίνα… («…συντρόφισσα Τζίνα», θα με διόρθωνε τώρα) είχε τη σπάνια ικανότητα να εντοπίζει πάντα τα σημαντικά, μέσα στην ολότητα και την πολυπλοκότητα τους, αλλά να τα αποδίδει με τρόπο απλό και κατανοητό, δίνοντας σε όλους τη δυνατότητα να τα κάνουν δικά τους. Η θεματολογία της ήταν αστείρευτη, πάντα επικεντρωμένη γύρω από τον άνθρωπο με τις αδυναμίες του, αλλά και τη συλλογικότητα (το πολιτικό υποκείμενο μέσα στον χώρο όπου ζει, αναπνέει και ενεργεί), με χαρακτηριστική επινοητικότητα και τεράστια επιμονή, ενώ από την ανελέητη κριτική της δεν γλίτωνε ούτε ο ίδιος της ο εαυτός. Με δύο λόγια: κακός μπελάς.
Καλό ταξίδι Τζίνα. Θα σε αναζητούμε πάντα στις συνελεύσεις και στα προεκλογικά περίπτερα. Αν και εκεί που βρίσκεσαι, θα έχεις σίγουρα στήσει καινούργια οργάνωση.
Οι συντρόφισσες/οι της ΟΜ Παγκρατίου