«Για να αλλάξουμε τον κόσμο», αυτό είναι το κεντρικό σύνθημα του τριήμερου φεστιβάλ επαναστατικών ιδεών Μαρξισμός 2023 που θα πραγματοποιηθεί στις 7,8 και 9 Ιούλη στη Νομική της Αθήνας. Είναι ρεαλιστική η προοπτική ότι μπορούμε να συγκρουστούμε με αυτό το καταστροφικό σύστημα και να το ανατρέψουμε.
Η άρχουσα τάξη θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε τη δύναμή μας. Δίνει τα ρέστα της στη στήριξη της ΝΔ. Θέλει να σβήσει τους αγώνες των προηγούμενων χρόνων γιατί τους φοβάται. Τη νεολαία που απέκρουσε την πανεπιστημιακή αστυνομία. Τους εργαζόμενους/ες στα νοσοκομεία που έσπασαν το αφήγημα του «Μωυσή Μητσοτάκη» στην πανδημία. Το κίνημα που καταδίκασε τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Τα ανθρώπινα ποτάμια των πανεργατικών απεργιών από τον Απρίλη του 2022 μέχρι και τη συγκλονιστική φετινή 8 Μάρτη που ένωσε την πάλη ενάντια στο σεξισμό με την οργή για τα εγκλήματα των ιδιωτικοποιήσεων.
Στον Μαρξισμό 2023 τοn λόγο θα έχουν συνδικαλιστές/τριες, αγωνίστριες/τες από όλα αυτά τα μέτωπα. «Πώς κερδίζουν οι απεργίες», γιατί χρειάζεται ένα κίνημα που απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις θα προβάλλει το αίτημα «Κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση για τους καπιταλιστές με εργατικό έλεγχο», «Μάχη για το Περιβάλλον η μάχη για το Νερό» είναι κάποιες από αυτές τις συζητήσεις.
Στον Μαρξισμό 2023 θα γίνει η πρώτη αποτίμηση των εκλογικών αποτελεσμάτων της 25ης Ιούνη και πώς η αριστερά θα συνεχίσει τους αγώνες. Σε πάνω από σαράντα συζητήσεις θα βρεθούμε μαζί για να συζητήσουμε με ποια στρατηγική η αριστερά μπορεί να νικήσει, με την μεταρρύθμιση η την επανάσταση; Τι έφταιξε για την υποχώρηση της δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ.
Ένας ολόκληρος θεματικός κύκλος έχει τίτλο «Καταπίεση και Απελευθέρωση-Ενωμένοι/ες ενάντια στο σεξισμό». Η ΝΔ που είναι βουτηγμένη σε όλα τα σεξιστικά σκάνδαλα και επιθέσεις των προηγούμενων χρόνων υπόσχεται τώρα «υπουργείο Οικογένειας» -συνέχεια των εκστρατειών ενάντια στο δικαίωμα στις αμβλώσεις για το «αγέννητο παιδί». Στο Μαρξισμό 2023 θα μιλήσουν ακτιβιστές/τριες από την απεργιακή 8 Μάρτη, από την καμπάνια για την καταδίκη των δολοφόνων του Ζακ, από το κίνημα για την απελευθέρωση των τρανς.
Για το «πατρίς και θρησκεία» έχουμε πάρει μια γεύση με την έξαλλη επίθεση σε όσους/ες υπερασπίζονται το δικαίωμα της μειονότητας στη Θράκη στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό, το κυνήγι των ψήφων της ακροδεξιάς Νίκης που έχει τη στήριξη δεσποτάδων και μοναστηριών. Στρώνουν τον δρόμο στην επανεμφάνιση των φασιστών και μετά έχουν το θράσος να εγκαλούν την αριστερά ότι τους χαϊδεύει. Στον Μαρξισμό 2023 πρόσφυγες/ισσες, μετανάστες/τριες και αγωνιστές του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος θα μιλήσουν για την «Πάλη ενάντια στη φασιστική απειλή» αλλά και για το πώς θα συνεχίσουμε τους αγώνες για «Σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά-Γκρεμίζουμε τους φράχτες του ρατσισμού».
Η ιστορία των αγώνων μας είχε πάντα την «τιμητική» της στον Μαρξισμό και το ίδιο ισχύει και φέτος.
Φέτος συμπληρώθηκαν τα 60 χρόνια από τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. Μαθαίνουμε από τους αγώνες που γκρέμισαν για πρώτη φορά τη Δεξιά του «εθνάρχη» Καραμανλή αλλά και από την αδιέξοδη στρατηγική της ηγεσίας του ΚΚΕ και της ΕΔΑ που τους χαράμισε αναζητώντας συμβιβασμούς με τον Γεώργιο Παπανδρέου, συμβιβασμούς στη συνέχεια με την ΕΡΕ και τον Κανελλόπουλο, συμβιβασμούς με την άρχουσα τάξη, που τελικά προτίμησε τη χούντα.
Φέτος συμπληρώνονται 55 χρόνια από τον Μάη του ’68. Δυο μήνες μετά έγιναν εκλογές στη Γαλλία και ο Ντε Γκολ βγήκε μεγάλη πλειοψηφία. Όχι μόνο δεν πήγε χαμένος ο Μάης, αλλά άνοιξε έναν ολόκληρο κύκλο εξεγέρσεων και επαναστάσεων. Επίσης, συμπληρώνονται 50 χρόνια από το Πολυτεχνείο που άνοιξε τον δρόμο για να πέσει η χούντα. Η χούντα στην Ελλάδα έπεσε από το κίνημα, από τον κόσμο από τα κάτω, με τη καθοριστική συμβολή των οργανώσεων της επαναστατικής αριστεράς. Στις εκλογές ακριβώς ένα χρόνο μετά το Πολυτεχνείο η Νέα Δημοκρατία πήρε 54%. Κάποιος θα έλεγε τότε ότι το Πολυτεχνείο πήγε χαμένο. Όχι μόνο δεν πήγε χαμένο, αλλά άνοιξε αυτό που λέγεται κύκλος της Μεταπολίτευσης που ακόμα και τώρα, δεκαετίες μετά, προσπαθούν να τον κλείσουν και δεν μπορούν.
Αυτά και άλλα πολλά θα συζητήσουμε στον Mαρξισμό 2023. Πώς οργανώνονται και πως συνδέονται οι αγώνες από την πάλη ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος που φέρνει το κυνήγι του κέρδους μέχρι πάλη την ιδιωτικοποίηση των μουσείων, του Πολιτισμού και της Τέχνης.
Μια σειρά συζητήσεις θυμίζουν την πολύτιμη κληρονομιά των κλασικών του μαρξισμού, από τον Μαρξ και τον Ένγκελς μέχρι τον Λένιν, τον Τρότσκι τη Λούξεμπουργκ αλλά και τον Γκράμσι που επέμενε ότι η «ηγεμονία» των ιδεών της άρχουσας τάξης σπάει μέσα στους αγώνες και με ένα επαναστατικό κόμμα που τους οδηγεί στη γενίκευση και τη νίκη.
Τις χρειαζόμαστε αυτές τις αναφορές, γιατί χρειάζεται να δυναμώσουμε την Αριστερά που λέει ότι η «κοινωνία αλλάζει με επαναστάσεις». Το δίλημμα που είχε διατυπώσει η Ρόζα Λούξεμπουργκ, «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» είναι πιεστικά επίκαιρο σήμερα. Όμως, δεν ξεχνάμε ότι η Ρόζα είχε απαντήσει και σε ένα άλλο δίλημμα: Μεταρρύθμιση ή Επανάσταση; Προειδοποιούσε ότι όσοι επιλέγουν το πρώτο απέναντι στο δεύτερο, δεν βαδίζουν πιο «ρεαλιστικά» προς τον ίδιο σκοπό αλλά «αντί για την πραγματοποίηση ενός νέου κοινωνικού καθεστώτος θέλει να επιφέρει μόνο ασήμαντες αλλαγές στο παλιό».
Οι πολιτικές εμπειρίες του κόσμου της αριστεράς την τελευταία δεκαετία έχουν ανοίξει αυτή τη συζήτηση διάπλατα. Ο Μαρξισμός είναι ο χώρος που μπορεί να γίνει ανοιχτά και συντροφικά. Για να συνεχίσουμε τους αγώνες μας και να ενισχύσουμε την απελευθερωτική προοπτική τους. Δηλώστε τη συμμετοχή σας!