Το Sonnenberg (Ηλιόλουστο Βουνό), η πρωτεύουσα της ομώνυμης περιφέρειας στην Θουριγγία, εξέλεξε την προηγούμενη Κυριακή τον πρώτο περιφερειακό διοικητή πανγερμανικά, προερχόμενο από το ξενοφοβικό AFD (Εναλλακτική για την Γερμανία). Το γεγονός ότι μιλάμε για τη μικρότερη περιφέρεια σε ολόκληρη την Ανατολική Γερμανία και στα νέα κρατίδια που προήλθαν από την DDR, δεν μειώνει την πολιτική και συμβολική σημασία του γεγονότος.
Το AFD, στην πορεία του για την πολιτική και διοικητική «κανονικοποίηση», εκλέγει τον πρώτο εκτελεστικό διοικητή περιφέρειας.
Ο 50χρονος Robert Sesselmann κέρδισε τις εκλογές στον δεύτερο γύρο, προβάλλοντας κυρίως πολιτικά θέματα που αφορούν το ομόσπονδο γερμανικό κράτος και όχι θέματα των κάτοικων της περιοχής. Λειτούργησε δηλαδή ως κομματικός υποψήφιος, αναδεικνύοντας τη συνολική ατζέντα του κόμματός του, δηλαδή το προσφυγικό-μεταναστευτικό, τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, την ακρίβεια. Μίλησε για απέλαση των προσφύγων και για έξοδο από την ΕΕ. Φυσικά τα παραπάνω θέματα τα χρησιμοποιεί το εν λόγο κόμμα όχι για να αναζητήσει λύσεις προς όφελος των μεταναστών, των προσφύγων και των αποκλεισμένων από την ευημερία Γερμανών, αλλά εκμεταλλευόμενο τη γενική δυσαρέσκεια σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας στην περιοχή, ενισχύει την ξενοφοβική, λαϊκίστικη και ακροδεξιά του ρητορική. Είναι δε ενδεικτικό ότι στο πάρτι της εκλογικής νίκης παρευρέθηκαν στελέχη από το κεντρικό κόμμα –κάτι που δεν είναι σύνηθες στην Γερμανία– σε προσπάθεια να αναδειχθεί το αποτέλεσμα ως προάγγελος για ανάλογες εκλογικές νίκες σε ολόκληρη την χώρα. Επίσης, ο δημόσιος εναγκαλισμός του Robert Sesselmann με τον πασίγνωστο γερμανό ακραίο φασίστα Robert Björn Höcke αποδεικνύει απλά αλλά εύγλωττα ποιος θα είναι ο πραγματικός πολιτικός μέντοράς του.
Το μεγάλο, όμως, ερώτημα παραμένει: τι συνέβη στα χρόνια από το 1990, όταν η Ανατολική Γερμανία προσχώρησε στη Δυτική και προέκυψε έτσι η σημερινή ενιαία Γερμανία; Γιατί η άνοδος του AFD είναι μεγαλύτερη στα ανατολικά κρατίδια της χώρας;
Είναι γεγονός ότι η περίφημη επανένωση της Γερμανίας κάθε άλλο παρά δίκαιη και αλληλέγγυα υπήρξε. Το αντίθετο. Η Treuhand, το γερμανικό ΤΑΥΠΕΔ δηλαδή, που ανέλαβε να «αξιοποιήσει» τη δημόσια περιουσία της ΓΛΔ, την ξεπούλησε προκλητικά. Ολόκληρα εργοστάσια με δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, εξοπλισμό και τεχνογνωσία, πουλήθηκαν στην κυριολεξία για ένα μάρκο. Το ίδιο συνέβη με τη δημόσια γη, αλλά και τις δημόσιες κατοικίες. Μετά το ξεπούλημά τους απαξιώθηκαν και τελικά οι περισσότερες βιομηχανίες έκλεισαν. Η ανεργία εκτοξεύθηκε και οι Ανατολικογερμανοί έγιναν φτηνή εργατική δύναμη της δυτικής Γερμανίας, της Αυστρίας και άλλων χωρών. Να μην ξεχάσω να σημειώσω εδώ, για τους πολύ ευνόητους λόγους, ότι αρχιτέκτονας όλης αυτής της διαδικασίας υπήρξε ο γνωστός μας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ίσως όμως τα παραπάνω να μην είχαν ιδιαίτερη σημασία με το θέμα μας σήμερα, αν δεν συνοδεύονταν με κάτι ακόμη ιδιαίτερο και σημαντικό. Αναφέρομαι στο γεγονός ότι οι κάτοικοι της σημερινής ανατολικής πλευράς της Γερμανίας ποτέ δεν έπαψαν ουσιαστικά να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Παρόλες τις υποσχέσεις και τις φανταχτερές τελετές επανένωσης, παραμένουν μέχρι σήμερα οι “Όσις”, οι “Ανατολικογερμανοί”. Με άλλα λόγια: Οι πολίτες εκεί έχουν κουραστεί να λογίζονται ως δεύτερης διαλογής.
Έτσι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων στη μικρή περιφέρεια του Sonneberg εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να στείλει ένα σαφές μήνυμα σε ολόκληρη την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία ότι δεν θέλει πλέον να εμφανίζεται πάντα ως μια κοινωνία δεύτερης γραμμής. Γιατί όταν κάτι δεν πάει καλά στην Ανατολή, όλοι μιλούν για αυτό. Τουλάχιστον έτσι βιώνεται από τους κατοίκους της. Αντίθετα, κανείς δεν μιλάει για τα επιτεύγματα των ανθρώπων εκεί. Και αυτά δεν είναι λίγα, τόσο στον επιστημονικό, όσο και στον βιομηχανικό και πολιτιστικό τομέα.
Οι άνθρωποι αισθάνονται ότι στη διαδικασία της γερμανικής ενοποίησης η ψυχολογική πλευρά αγνοείται δυστυχώς εντελώς. Ο μύθος των «άχρηστων» ανατολικογερμανικών εργοστασίων και των τεμπέληδων σερβίρεται ξανά και ξανά. Το αίσθημα του να σε θεωρούν δεύτερης κατηγορίας πολίτη, οδηγεί τελικά σε τέτοιες εκλογικές συμπεριφορές και αντιδράσεις. Πόσο μάλλον όταν το Sonneberg είναι περιοχή οικονομικά ισχυρή και οι επιχειρήσεις της είναι ιδιαίτερα σύγχρονες.
Ο νεοεκλεγμένος περιφερειακός διοικητής είναι κατ΄ εξοχήν εκτελεστικός και είναι υποχρεωμένος να υλοποιεί τις αποφάσεις του περιφερειακού συμβουλίου. Εκεί υπάρχει πλειοψηφία αποτελούμενη από 10 βουλευτές του CDU και 10 της Κοκκινοπράσινης συμμαχίας, ενώ το AFD διαθέτει 9 έδρες… Είναι επίσης υποχρεωμένος να εφαρμόζει την ομοσπονδιακή και την περιφερειακή νομοθεσία. Ακόμη και στο ζήτημα των προσφύγων είναι υποχρεωμένος να φιλοξενήσει τον αριθμό που αναλογεί στην περιοχή του με βάση τον εθνικό καταμερισμό.
Όμως, ο πολιτικός συμβολισμός παραμένει πολύ σημαντικός και οι πολιτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα η Αριστερά, οφείλουν να το αξιολογήσουν σοβαρά.
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Ιούνη και στην Ελλάδα μας αναγκάζει να δούμε και αυτή την πλευρά ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Οκτώβρη. Εγρήγορση και επαφή με την πληττόμενη κοινωνία πρέπει να είναι η απάντηση της απανταχού Αριστεράς.