Η περίοδος για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε και επίσημα, με τις πρώτες υποψηφιότητες να κατατίθενται την εβδομάδα που μας πέρασε. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, την πρόθεσή τους για τη διεκδίκηση της προεδρίας έχουν γνωστοποιήσει η Έφη Αχτσιόγλου και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Η «Εποχή» φιλοξενεί στις σελίδες της τη δημόσια ομιλία της Ε. Αχτσιόγλου για την υποψηφιότητα και το όραμά της για το μέλλον του κόμματος.
Βρισκόμαστε μπροστά σε στιγμές κρίσιμων αποφάσεων. Το αποτέλεσμα των διπλών εκλογών ανέθεσε στα χιλιάδες μέλη και φίλους του ΣΥΡΙΖΑ κρίσιμες αποφάσεις. Οφείλουμε να αποτιμήσουμε με ψυχραιμία, νηφαλιότητα και ειλικρίνεια τις αιτίες του αποτελέσματος. Οφείλουμε, επίσης, να εργαστούμε αποτελεσματικά, με επιμονή, για να δώσουμε εκ νέου την προοπτική ενός ισχυρού ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Η υποψηφιότητά μου, ωστόσο, για τη θέση της προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και της αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκ των πραγμάτων δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αφορά την Ελλάδα, αφορά την κοινωνία. Αφορά την Αριστερά και τα κινήματα της νέας εποχής, αφορά και κάθε δημοκράτη προοδευτικό πολίτη.
Αφορά την πάγια και κοινή μας επιδίωξη το κοινωνικό ζήτημα να βρεθεί στο επίκεντρο των συζητήσεων στην Ευρώπη.
Αφορά το όραμά μας για μια κοινωνία ισότητας, ανθρωπιάς και ελπίδας, για να μην καθορίζονται οι ορίζοντες του καθενός και της καθεμιάς από τις κοινωνικές συνθήκες της γέννησής του.
Αφορά το δικαίωμα στα κοινά αγαθά, το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία σε συνθήκες αξιοπρέπειας.
Αφορά τους νέους ανθρώπους, για να δημιουργούν και να πρωταγωνιστούν στην πατρίδα μας.
Αφορά τις γυναίκες και το αυτονόητο δικαίωμά τους να ορίζουν οι ίδιες τη ζωή τους.
Αφορά την ανάγκη για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που θα επενδύει στην έρευνα και την καινοτομία, θα υποστηρίζει την προσπάθεια του κάθε εργαζόμενου, ελεύθερου επαγγελματία, επιστήμονα, αγρότη και επιχειρηματία.
Αφορά τις προκλήσεις που θέτει η κλιματική κρίση και τις δυνατότητες που γεννά ο στόχος της πράσινης μετάβασης και της ενεργειακής δικαιοσύνης.
Αφορά τις δυνάμεις του πολιτισμού. Αφορά τους ανθρώπους που υψώνουν τείχος στη μισαλλοδοξία, στην ομοφοβία, στον ρατσισμό και την άκρα Δεξιά.
Για να κάνουμε, όμως, πράξη το όραμά μας για μια κοινωνία υψηλών προσδοκιών, χρειαζόμαστε έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Έναν ΣΥΡΙΖΑ αποτελεσματικό, σύγχρονο, μεθοδικό, ικανό να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις, που θα αναδεικνύει τη συλλογική προσπάθεια και θα αξιοποιεί τη συλλογική μας ευφυΐα.
Στη διαδρομή αυτή δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Έχουμε μαζί μας μία πολύτιμη συλλογική παρακαταθήκη. Δύο κορυφαίες στιγμές υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα.
Τότε που μέσα στην κρίση αναλάβαμε τη διακυβέρνηση, αναλάβαμε την ευθύνη να βγάλουμε τη χώρα από το τέλμα της χρεοκοπίας. Το πετύχαμε, όχι χωρίς παραλείψεις ή λάθη, αλλά στηρίζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων και των Ελληνίδων.
Τότε που πήραμε την απόφαση να διευρύνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον μετατρέψουμε σε ένα μεγάλο μαζικό κόμμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μέσα στη μακρά του πορεία έχει εξελιχθεί πολιτικά. Ξεκινώντας ως κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, επιλέξαμε να εκπροσωπήσουμε τους προοδευτικούς πολίτες που εμπνέονται από τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της συμπεριληπτικής ανάπτυξης και της δημοκρατίας.
Κάναμε το πρώτο βήμα, τώρα όμως χρειάζονται πολύ περισσότερα.
Βήματα που θα κάνουμε όλοι μαζί όχι με το άγχος της δικαίωσης των προσωπικών διαφορετικών μας διαδρομών ή εμπειριών, αλλά επιτυγχάνοντας μια νέα σύνθεση, ώστε να συγκροτήσουμε μια νέα κοινή ταυτότητα, ώστε να διαμορφώσουμε μια νέα πολιτική παράδοση.
Οι αντίπαλοί μας κατασκευάζουν το δίλημμα «προς το Κέντρο ή προς την Αριστερά;». Δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα για εμάς. Ξέρουμε πολύ καλά με ποιους είμαστε.
Είμαστε με τους πολλούς, είμαστε με το δίκιο.
Αυτό που θέλουμε σήμερα είναι να είμαστε η δύναμη της δημιουργικής αντιπολίτευσης, έτσι όπως οι καιροί και οι νέες συνθήκες το απαιτούν. Ώστε να γίνουμε αύριο η ρεαλιστική και αποτελεσματική διακυβέρνηση υπέρ των πολλών.
Κατανοώ τη δυσκολία, όμως υπάρχουν δυνατότητες. Ξέρω ότι πολλοί έχουν απογοητευτεί, όμως η προσδοκία είναι ζωντανή. Πιστεύω βαθιά ότι αυτή τη διαδρομή αξίζει να την περπατήσουμε. Πιστεύω βαθιά ότι μπορούμε!