Ναι! Ο Νίκος Ανδρουλάκης πέρασε το κατώφλι της Βουλής ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Η προσωπική του ικανοποίηση είναι μεγάλη και αποτυπώθηκε στα ξέφρενα πανηγύρια έξω από τη Χαριλάου Τρικούπη. Στην παρθενική του ομιλία για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης προσπάθησε να καθίσει στο «κέντρο» με το θολό σοσιαλδημοκρατικό αφήγημα που ανέπτυξε και προεκλογικά. Ωστόσο, με το καλημέρα έκλεισε το μάτι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 για τα πανεπιστήμια και στα σχέδια του Μητσοτάκη για την ψήφο των αποδήμων.
Εκκαθάριση τοπίου, αλλά ποιος κάνει κουμάντο;
Λίγο πιο πριν, φρόντισε να καθαρίσει με τον Χάρη Καστανίδη «αφαιρώντας» του την έδρα της Θεσσαλονίκης. Λίγο πιο μετά, κούνησε το μαντήλι στον Ανδρέα Λοβέρδο, του οποίου η απόρρητη επιστολή παραίτησης φαίνεται πως κρύβει πολλά. Δεν είναι τυχαίο που τα δυο αυτά στελέχη ήταν και διεκδικητές της ηγεσίας του κόμματος τον Νοέμβριο του 2021, με πολλούς να θέλουν να εκλαμβάνουν αυτή την εξέλιξη ως αποτέλεσμα της «αρχηγικής πυγμής», άσχετα εάν αυτό ελάχιστα ενδιαφέρει τους μη παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Αντίθετα, μάλλον προβληματίζει τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος καθώς «το όλον ΠΑΣΟΚ» μετατρέπεται σταδιακά σε φέουδο του αρχηγού. Το βέβαιο είναι ότι τον αρχηγό εκνεύριζε αφενός ο προοδευτισμός του Καστανίδη και αφετέρου ο μητσοτακισμός του Λοβέρδου. Με τον αποκλεισμό Καστανίδη επιχείρησε να κλείσει τις χαραμάδες προς τα αριστερά. Με την αποχώρηση Λοβέρδου καθίσταται ο ίδιος προνομιακός συνομιλητής με τον πρωθυπουργό και όχι «ο άνθρωπος που χρωστάει στον Μητσοτάκη», όπως κρυφίως διαδίδουν στελέχη του κόμματος.
Μπορεί ο Νίκος Ανδρουλάκης οργανωτικά να ελέγχει τη Χαριλάου Τρικούπη και μεγάλο μέρος των οργανώσεων, ωστόσο ήρθε η τοποθέτηση της Ζέφης Δημαδάμα στη γραμματεία Ισότητας για να δείξει ότι το κόμμα δεν είναι υπό τον πλήρη έλεγχό του. «Ο πρωθυπουργός είναι αυτός που μπορεί να “παίζει μπάλα” με τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ενώ ο πρόεδρός του μπορεί απλώς να τα διαγράφει», λένε πολλοί κακεντρεχείς, υπενθυμίζοντας ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι διαπαιδαγωγημένο στη νομή της εξουσίας και ευεπίφορο στη συνεργασία με τη δεξιά». Αναρωτιούνται μάλιστα «μετά τη Δημαδάμα ποιος έχει σειρά;» Αυτός ο φόβος φαίνεται πως κυριάρχησε στην επιλογή Ανδρουλάκη να υπερψηφίσει τελικά το νομοσχέδιο για την ψήφο των αποδήμων, παρέχοντας στήριξη –με κάποιες ενστάσεις είναι αλήθεια- στους επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς του Μητσοτάκη. Ο ίδιος φόβος προβλημάτισε τον Ανδρουλάκη και ως προς τη δημοσιοποίηση από το βήμα της Βουλής της αποκάλυψης, από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ότι το 2021 είχε επιχειρηθεί η παρακολούθησή του από το Predator άλλες δυο φορές. Το έπραξε τελικά, αλλά μάλλον δύσθυμα. Ενδιαφέρον όμως θα έχει η συνέχεια.
Άρνηση προοδευτικού μετώπου και στις αυτοδιοικητικές εκλογές
«Αξιόπιστη αντιπολίτευση». «Εν δυνάμει αξιωματική αντιπολίτευση». Αυτές είναι οι φράσεις – μόνιμη επωδός στις τοποθετήσεις των ηγετικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Στην πραγματικότητα δεν κρύβουν ότι βασικός αντίπαλος της ηγεσίας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι η ΝΔ. Από τη ΝΔ το μόνο που διεκδικούν είναι ένα μέρισμα εξουσίας. Γι αυτό έκλεισαν την πόρτα σε κάθε πιθανότητα συνεργασίας με την αξιωματική αντιπολίτευση στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, απαντώντας προ ημερών στη δημόσια πρόσκληση του Διονύση Τεμπονέρα. Προσπάθησαν ωστόσο να τον προσεταιριστούν, προτείνοντας αυτόν ως υποψήφιο περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, με τηλεφωνήματα του Νίκου Ανδρουλάκη και του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτή την ad hoc και προσωπική πρόταση την απέρριψε ως τέτοια ο Διονύσης Τεμπονέρας, δημοσιοποιώντας την παράλληλα στην ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ, της οποίας είναι μέλος.
Από την περιστασιακή Επιτροπή Αυτοδιοίκησης του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τον αποτυχόντα στις βουλευτικές εκλογές Κώστα Σκανδαλίδη, έχουν μέχρι χθες ανακοινωθεί οι υποψηφιότητες για 8 περιφέρειες καθώς και αρκετές άλλες για την τοπική αυτοδιοίκηση, μεταξύ των οποίων και αυτή του Δήμου της Αθήνας. Ωστόσο, στη Χαριλάου Τρικούπη επικρατεί εκνευρισμός από το γεγονός ότι τα κατά τόπους μέλη και στελέχη του κόμματος λειτουργούν ασύντακτα και φυλλορροούν προς κάθε κατεύθυνση. Παράδειγμα η Κέρκυρα και η Περιφέρεια Ιόνιων Νησιών, με τη Ν.Δ. να κατέρχεται με δυο ψηφοδέλτια αντίστοιχα, στα οποία εντάσσονται σωρηδόν κομματικά μέλη του ΠΑΣΟΚ. Ίσως η έλλειψη διακυβεύματος και συνοχής να είναι μια σοβαρή εξήγηση αλλά σίγουρα δεν είναι και η μοναδική.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί η παρέμβαση του Παντελή Οικονόμου, ο οποίος με άρθρο του ζήτησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να παραμερίσουν τις όποιες διαφορές και να συνταχτούν στις αυτοδιοικητικές εκλογές απέναντι από τα ψηφοδέλτια της Ν.Δ., προκειμένου να δημιουργηθεί ένα θεσμικό αντίβαρο στη διαφαινόμενη αλαζονική διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Εις μάτην όμως. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ έχει αποφασίσει την περιχαράκωση της Χαριλάου Τρικούπη και, προφανώς, της δικής του «ηγεμονίας».
Ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να μην καταφέρει ποτέ να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, θα επιδιώξει όμως να γίνει «αυτοδύναμη αξιωματική αντιπολίτευση», πάση θυσία. Προς το παρόν καιροφυλακτεί μήπως κερδίσει κάτι από τις διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ και τη διαδικασία εκλογής του νέου/ας προέδρου του. Προηγούνται οι τακτικισμοί. Η πολιτική με προοδευτικό πρόσημο μπορεί να περιμένει.