«Ανατομία μιας πτώσης»
«Ανατομία μιας πτώσης» (Anatomie d’ un chout) της Ζιστίν Τριέ: Ο Σαμουέλ, σύζυγος της Σάντρα, βρίσκεται νεκρός κοντά στο σαλέ τους στις Άλπεις. Αυτοκτονία ή φόνος; Η Σάντρα, ως κύρια ύποπτη, οδηγείται σε δίκη ο οποία μετατρέπεται σε ένα ψυχολογικό ταξίδι στα βάθη της συγκρουσιακής σχέσης του ζευγαριού. Ο Χρυσός Φοίνικας των Κανών.
«The equalizer 3: Το τελευταίο κεφάλαιο» (The equalizer 3) του Αντουάν Φουκουά: Ο Ρόμπερτ ΜακΚολ έχει αποσυρθεί από την υπηρεσία του ως πληρωμένος κυβερνητικός δολοφόνος, στη Νότια Ιταλία. Προσπαθεί να ξεφύγει από τις τύψεις αλλά όταν κάποιοι φίλοι του αντιμετωπίζουν προβλήματα θα πρέπει να τα βάλει με τη Μαφία.
«Λέιντι Μπακ και Κατ Νουάρ: Το ξεκίνημα» (Miraculous-Le film) του Ζερεμί Ζαγκ: Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων βασισμένη σε γνωστή τηλεοπτική σειρά.
«Χελονονιντζάκια: Μεταλλαγμένος χαμός» (Teenage mutant ninja turtles: Mutan mayhem) του Τζεφ Ρόου: Χελονονιντζάκια εναντίον μεταλλαγμένων εγκληματιών. Κινούμενα σχέδια.
«Το χέρι που σκοτώνει» (Shadow of a doubt) του Άλφρεντ Χίτσκοκ: Ο θείος Τσάρλι έρχεται να επισκεφτεί τη συνονόματή του ανιψιά. Όμως δεν είναι αυτός που φαίνεται. Σασπένς και αγωνία σε μια ταινία του 1943 που είχε προβληθεί ως «Στη σκιά της αμφιβολίας».
«Ο Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου: Η ζωή του αγαθού τραπεζικού υπαλλήλου Θωμά αναστατώνεται όταν ανακαλύπτει πως μοιάζει με έναν διαβόητο κακοποιό. Η αστυνομία τον καταδιώκει, αυτός κρύβεται σε ένα ύποπτο καμπαρέ κι εκεί οι άνθρωποι του υποκόσμου αρχίζουν να του φέρονται σαν να είναι ο αληθινός Δράκος. Σιγά-σιγά ο Θωμάς ταυτίζεται με τον «ρόλο» του ξεφεύγοντας έτσι από την ανιαρή ζωή του. Εμβληματική ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, γυρισμένη του 1956 με έναν συγκλονιστικό Ντίνο Ηλιόπουλο.
«Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου: Ταινία-στοχασμός για την ιστορία των Βαλκανίων, με αφορμή ένα χαμένο φιλμ των αδελφών Μανάκια. Ο ήρωας είναι ένας ταξιδευτής, ένας πρόσφυγας που προσπαθεί να επιστρέψει. Ένα άνθρωπος που έχει χάσει τη μητρική του γλώσσα και το όνομά του! Μόνος οδηγός του πλέον, η μνήμη, αυτήν κυνηγά, καθώς αποτελεί τη σύνδεση με την Ιστορία και την κυνηγά που ταξιδεύοντας στα Βαλκάνια. Παραγωγής 1995.
«Γουήκ-Εντ» (Week-End) του Ζαν Λικ Γκοντάρ: Το 1967 μέσα από μια σειρά αποσπασματικών αλληγορικών «σημειωμάτων» ο Ζαν Λικ Γκοντάρ ψυχανεμίζεται την έκρηξη του Μάη που πλησιάζει. Ένα φιλμ που διακωμωδεί την παρακμή του αστισμού. Δεν είναι εύκολη ταινία, μάλλον δύσκολη (ή και δύσπεπτη) θα την χαρακτήριζα. Είναι όμως ο τρόπος του Γκοντάρ, είναι η επαναστατική του ματιά επάνω στην τέχνη και την πολιτική.