Ταυτόχρονα με τις προεδρικές–βουλευτικές εκλογές διεξάχθηκε σε εθνικό επίπεδο, με καθυστέρηση δέκα (10) χρόνων, δημοψήφισμα για το αν θα συνεχιστεί ή θα σταματήσει η εξόρυξη πετρελαίου στην εκουαδοριανή Αμαζονία και ειδικότερα στη περιοχή Γιασουνί, όπου τμήμα της εξόρυξης βρίσκεται στο ομώνυμο Εθνικό Πάρκο, το οποίο που έχει κηρυχτεί από την Ουνέσκο το 1989(!) ως μια από τις ζώνες με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στον πλανήτη. Η πρόταση για σταμάτημα της εξόρυξης υπερψηφίστηκε με 59%.
Η διαχρονική εξέλιξη της περίπτωσης Γιασουνί και οι πολυμέτωποι αγώνες που δόθηκαν και θα δοθούν στο άμεσο μέλλον απαιτούν μια συνολική και πολύπλευρη καταγραφή. Επειδή σ’ αυτό το φύλλο της «Εποχής» δεν είναι δυνατό να γίνει, θα ακολουθήσει στο επόμενο φύλλο αναλυτικό άρθρο.
Το ζήτημα της εξόρυξης στο Γιασουνί ξεκινά το 2013, όταν ο τότε πρόεδρος Ρ. Κορέα, θέτει στη διεθνή κοινότητα (ΟΗΕ) την πρόταση να σταματήσει η εξόρυξη που επιβαρύνει τελικά όλον τον πλανήτη γη, αλλά να χρηματοδοτηθεί το κόστος (απώλεια εσόδων, κόστος καταστροφής των υποδομών). Η μη αποδοχή της πρότασης είχε ως αποτέλεσμα την απόφαση της κυβέρνησης για συνέχιση της εξόρυξης.
Χρειάστηκαν δέκα (10) χρόνια επίμονων και σκληρών αρκετές φορές αγώνων για να πραγματοποιηθεί αυτό το δημοψήφισμα. Αγώνες που πρωτοστάτησαν οι ιθαγενείς και στη συνέχεια η πολυεθνοτική συλλογικότητα «Γιασουνίδος». Τώρα αρχίζουν οι δύσκολοι αγώνες για την υλοποίηση της απόφασης και σε αυτούς τους αγώνες τα περιβαλλοντικά κινήματα του πλανήτη, η Αριστερά οφείλουμε να είμαστε αλληλέγγυοι-ες.