Σε λίγες μέρες ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανακοινώσει από τη ΔΕΘ, εάν και όποτε πάει…, τα νέα μέτρα για την επόμενη χρονιά. Θα μας υποσχεθεί «νέα διαχειριστικά μοντέλα» για όλα. Από την αποκατάσταση των καμένων με ανάθεση σε … «αναδόχους αποκατάστασης» μέχρι την «αποκατάσταση» του ΕΣΥ με ιδιωτικοποιήσεις που τόσο τους αρέσουν και την δημιουργία του νέου ΕΣΥ που ονειρεύονται. Υπόσχονται, δια στόματος του νέου υπουργού Υγείας κ. Χρυσοχοϊδη, «σοβαρές μεταρρυθμίσεις που θα στρίψουν οριστικά τη μοίρα μας σε ότι αφορά το κοινωνικό κράτος». Αλήθεια, πώς ακριβώς εννοούν το κοινωνικό κράτος; Με διαλυμένο ΕΣΥ; Με ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που ακόμα μετράει τις πληγές του από την περίοδο της πανδημίας και που αντί να ενισχυθεί με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όπως είχαν υποσχεθεί, μετράει τα τεράστια κενά προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία; Με κλινικές να κλείνουν η μία μετά την άλλη; Με χειρουργεία με τεράστιες λίστες αναμονής, θεραπείες να αναβάλλονται ή να μην ολοκληρώνονται, όπως καταγγέλθηκε τις τελευταίες μέρες για το αντικαρκινικό νοσοκομείο «Μεταξά»; Ή με διαλυμένο ΕΚΑΒ που αντί να ενισχυθεί με προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού, με ΠΝΠ ορίζεται η συμμετοχή πυροσβεστών και ένστολων στις διασώσεις σε θέσεις των ΕΚΑΒιτών!! Υπόσχονται όμως ψηφιακή αναδιοργάνωση του ΕΚΑΒ με ασθενοφόρα που θα φτάνουν σε 7 λεπτά στον τόπο του περιστατικού. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι ο ασθενής θα βρει εκπαιδευμένο πλήρωμα στο ασθενοφόρο και γιατρούς στα νοσοκομεία.
Από την Αθήνα μέχρι την Κρήτη και από τη Βόρεια Ελλάδα μέχρι την Κέρκυρα τα δημόσια νοσοκομεία καθημερινά μετρούν αποχωρήσεις γιατρών με ολόκληρα τμήματα και κλινικές να διαλύονται σε μια διαδικασία σταθερής διάλυσης και προδιαγεγραμμένου τέλους… Είναι οι ίδιοι γιατροί που με πολύ κόπο την περίοδο της πανδημίας κράτησαν όρθιο το ΕΣΥ, που χόρτασαν υποσχέσεις και που έχουν φτάσει στα όρια της εξάντλησης, της επαγγελματικής εξουθένωσης και του επιστημονικού εξευτελισμού. Είναι οι ίδιοι γιατροί που αρνούνται να εργαστούν σε ένα περιβάλλον επικίνδυνο για τους ασθενείς τους και για τους ίδιους.
Και η υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ συνεχίζεται με επισφαλείς έως και τραγικές επιπτώσεις για την ασφάλεια των ασθενών. Όπως το πρόσφατο περιστατικό στην ψυχιατρική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας, όπου νοσηλευόμενος ασθενής δολοφόνησε συνασθενή του. Ένα τραγικό περιστατικό σε ένα τμήμα του νοσοκομείου, όπως είναι η ψυχιατρική κλινική που λειτουργεί κάτω από ειδικές συνθήκες λόγω της ιδιαιτερότητας των ασθενών και που τα «απρόβλεπτα» είναι αναμενόμενα. Άλλωστε, περιστατικά βίας, χωρίς ευτυχώς τραγικές συνέπειες, έχουν καταγγελθεί από το σωματείο εργαζομένων και στο παρελθόν, καταγγέλλοντας συγχρόνως το διπλασιασμό των κρεβατιών νοσηλείας αλλά όχι και την αύξηση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Πώς είναι δυνατόν να λειτουργούν με ασφάλεια τα νοσοκομεία μας, συμπεριλαμβανομένου και του γενικού νοσοκομείου Κέρκυρας, το οποίο κάθε εβδομάδα κάνει καταμέτρηση για να δει πόσοι γιατροί του απέμειναν σε τμήματα και κλινικές όπως το Ακτινολογικό, τα ΤΕΠ, η Παθολογική, η Καρδιολογική η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και που για να καλύψει τις ανάγκες του μετακινεί γιατρούς από νοσοκομεία της Ηπείρου ή παρακαλάει ιδιώτες γιατρούς να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με μπλοκάκι;
Σε αυτό το δυστοπικό περιβάλλον, η κατάρρευση του ΕΣΥ δεν αντιμετωπίζεται ούτε με την ιδιωτικοποίηση, ούτε με μεμονωμένες προκηρύξεις θέσεων, ούτε με την κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών ούτε βέβαια αποτελεί δικαιολογία ότι φταίει η «αυξημένη νοσηρότητα και η αύξηση των χρονίως πασχόντων» όπως μας ανακοίνωσε χωρίς ίχνος ντροπής ο νέος υπουργός υγείας. Ας μη συνηθίσουμε την υποκρισία τους, ούτε τον φόβο. Δεν θα τους χαρίσουμε τις ζωές μας και τα όνειρά μας. Γιατί οι ζωές μας αξίζουν!