Μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι μαζικών και αγωνιστικών κινητοποιήσεων αλλά και την επιμονή της κυβέρνησης Μακρόν – Μπόρν να περάσει τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, περιφρονώντας τις δημοκρατικές διαδικασίες και το κοινοβούλιο με την προσφυγή στο νόμο 49.3, τα συνδικάτα επιστρέφουν. Ανακοίνωσαν ήδη τις πρώτες τους κινητοποιήσεις κατά της λιτότητας και ταυτόχρονα προβάλλουν ως βασική προτεραιότητα την αύξηση των μισθών (βασικού και σε όλα τα κλιμάκια) και την βελτίωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων καθώς και την ενίσχυση των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών τουλάχιστον σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Ακόμα, τονίζουν πως είναι επιτακτική ανάγκη η διανομή του πλούτου με τη συμμετοχή και αυτών που τον παράγουν. Το αίτημα αυτό είναι ιδιαίτερα επίκαιρο τη στιγμή που τα κέρδη των περισσότερων μεγάλων επιχειρήσεων εκτοξεύτηκαν στα ύψη, φτάνοντας τα 25 δισ. ευρώ επιπλέον από αυτά του 2022. «Η Γαλλία θα πρέπει να πάρει το χάλκινο μετάλλιο και να διακριθεί σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης… Καθίσταται περισσότερο από ποτέ αναγκαία η συμμετοχή των εργαζομένων στον παραγόμενο πλούτο», τονίζει η CGT.
Όμως, τα βασικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού και της ακρίβειας στην ενέργεια, τα τρόφιμα κλπ, κρίθηκαν εντελώς ανεπαρκή. Έτσι, ενώ οι τιμές καλπάζουν η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των Γάλλων χειροτερεύει.
Πανευρωπαϊκή έρευνα της IPSOS
Αυτό αποδεικνύεται και από την έρευνα της εταιρείας IPSOS που έγινε για λογαριασμό της Σεκουριτέ Ποπουλέρ της Γαλλίας (γνωστή στους αναγνώστες της «Εποχής» από την αλληλεγγύη της στους Έλληνες στα χρόνια της οικονομικής κρίσης). Με βάση τα στοιχεία της έρευνας αυτής, το 45% των Γάλλων, το 2023 δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει τις βασικές βιοτικές ανάγκες, ενώ το 2022 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 39%. Το 46% δήλωσε ότι δεν πήγε διακοπές έναντι 43% πέρυσι. Οι Γάλλοι για να αντιμετωπίσουν την ακρίβεια, περιορίζουν όλο και περισσότερο τις αγορές, ακόμα και τα γεύματα. Όσοι κινούνται στα όρια της φτώχειας, με εισόδημα κάτω από 1.200 ευρώ –όπως δηλώνουν οι ίδιοι, έχουν φθάσει σε ένα απίθανο ποσοστό, στο 67%!! Περισσότεροι δηλαδή κατά 7% σε σχέση με το 2022. Σημειώνεται ότι η IPSOS πραγματοποίησε την ίδια έρευνα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι ανησυχητικά για όλες τις χώρες: το 55% των 10.000 ερωτηθέντων, δήλωσε πως αισθάνονται φτωχοί. Η αγοραστική δύναμή τους έχει μειωθεί δραματικά στη διάρκεια των τελευταίων τριών χρόνων. Για το 89% η βασική αιτία αυτής της κατάστασης είναι η συνεχιζόμενη αύξηση των τιμών. Ιδιαίτερα προβληματική είναι η εικόνα σε Μολδαβία και Ελλάδα καθώς οι τρείς στους 10 που ρωτήθηκαν είπαν ότι ζουν σε μια κατάσταση αβεβαιότητας λόγω της πρόσκαιρης εργασίας και των πολύ χαμηλών εισοδημάτων. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στη L’ Umanite αλλά και στη Les Echoes.
Η φορολόγηση των υπερκερδών
Η καλύτερη απάντηση και λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης, σύμφωνα με τα γαλλικά συνδικάτα, «είναι η φορολόγηση των υπερκερδών και η αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων». Στα υπερκέρδη έχει αναφερθεί και το ΔΝΤ σε μια μελέτη του που δημοσιεύτηκε στις 26 Ιουνίου. Συγκεκριμένα, εκεί σημειώνεται ότι «το 2022 η αύξηση των κερδών ξεπέρασε το 45% σε σχέση με την περασμένη χρονιά, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις έχουν προστατευτεί καλύτερα από τους εργαζόμενους», προφανώς έναντι των αρνητικών συνεπειών της γεωπολιτικής κρίσης, του πολέμου στην Ουκρανία και άλλων αρνητικών παραγόντων.
Συνεπώς, η λύση που προτείνουν τα συνδικάτα είναι ρεαλιστική και, όπως υπογραμμίζουν τα ίδια, η φορολογία αυτή θα συμβάλει στην καλύτερη συμμετοχή της διανομής του πλούτου και την ενίσχυση του αγώνα κατά των ανισοτήτων. Στον αγώνα αυτό το Διασυντονιστικό Όργανο των συνδικάτων της Γαλλίας, τονίζει την ανάγκη της συνεργασίας και της αλληλεγγύης με τα ευρωπαϊκά συνδικάτα, προκειμένου να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις από κοινού για τα μεγάλα ζητήματα όπως η φορολόγηση του πλούτου, η οικολογική μετάβαση με δικαιοσύνη και η αντιμετώπιση της ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Τα συνδικάτα καλούν την εργοδοσία να αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις για την αύξηση του κατώτατου μισθού και των άλλων κλιμακίων, στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα.
Η κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά, για να αποφύγει την ουσιαστική συζήτηση με τα συνδικάτα μίλησε για την ανάγκη η χώρα να προχωρήσει σε μια πρωτοβουλία ευρύτερων διαστάσεων που θα μπορούσε να καταλήξει σε δημοψήφισμα. Ωστόσο, για τα συνδικάτα και την αριστερά προέχει το δημοψήφισμα προκειμένου να μην εφαρμοστεί η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση που πέρασε με το νόμο 49.3. Πρόκειται για τον ίδιο νόμο στον οποίο ο Μακρόν σκοπεύει να προσφύγει και πάλι, για να περάσει τον προϋπολογισμό του 2024, εκτιμούν οι αναλυτές.
Ο πρόεδρος και η κυβέρνησή του θα βρεθούν αντιμέτωποι με τα συνδικάτα, τα οποία είναι αποφασισμένα να μην αφήσουν περιθώρια ελιγμών στον Μακρόν.