Η μεγάλη καταστροφή στη Θεσσαλία πυροδότησε ένα ισχυρό κίνημα αλληλεγγύης προς τον τοπικά πληθυσμό και ειδικότερα προς τους πιο ευάλωτους κατοίκους της περιοχής.
Εκατοντάδες συλλογικότητες, ανάμεσα σε αυτές και η Αλληλεγγύη για Όλους, χιλιάδες πολίτες, δουλεύουν πυρετωδώς, ώστε να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη για τα θύματα της καταστροφής. Διευρύνεται η αλληλεγγύη που είχαμε δει στις πυρκαγιές της Εύβοιας, στις καταστροφικές πλημμύρες του 2021, στον σεισμό στην Τουρκία.
Είναι γεγονός ότι η ανθρωπιστική βοήθεια που κατευθύνεται αυτές τις ημέρες στις πληγείσες περιοχές δεν μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες, ούτε να αναπληρώσει την εμφανή απουσία του κράτους και των μηχανισμών του. Καλύπτει μερικώς και μόνο τις ανάγκες, διαμορφώνοντας ένα αίσθημα στους κατοίκους της περιοχής, ότι σε αυτήν τη συγκυρία και σε αυτή την κρίση δεν είναι μόνοι τους. Αυτή η ψυχολογική, συναισθηματική πλευρά είναι απαραίτητη, όχι μόνο για τους Θεσσαλούς, αλλά για όλους και όλες εμάς, που βιώνουμε μια δυστοπική πραγματικότητα, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τη δυσφορία που δημιουργούν οι δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες, την επέλαση του φασισμού: είτε υπό μορφή εισαγόμενων και ημεδαπών φασιστών χούλιγκαν, είτε υπό μορφή σερίφηδων στον Έβρο, είτε ως υπάλληλοι πλοίου που οδήγησαν στον θάνατο τον άτυχο Αντώνη. Η αλληλεγγύη μεταξύ των «από κάτω» λειτουργεί ως αντίδοτο στον φασισμό, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, μας ενθαρρύνει, μας κάνει καλύτερους, πιο ευέλικτους και εξυπνότερους.
Αλληλεγγύη και κίνημα προστασίας του περιβάλλοντος
Όλοι και όλες εμείς που σήμερα δίνουμε τη μάχη της έμπρακτης αλληλεγγύης, θα πρέπει να είμαστε και την επόμενη ημέρα δίπλα στον πληθυσμό της περιοχής, στους νέους και τις νέες, στις γυναίκες, στους/στις γεωργούς και κτηνοτρόφους, στους εργαζόμενους/ες, όταν θα δώσουν τη μάχη της επιβίωσης, όταν θα διεκδικήσουν τους οικονομικούς πόρους για να ξαναστήσουν τη ζωή τους, όχι υπό μορφή αποζημιώσεων, αλλά υπό τη μορφή στοχευμένων, αναπτυξιακών δημόσιων επενδύσεων στα πλαίσια ενός αποτελεσματικού και αειφόρου μοντέλου ανάπτυξης.
Βιώνουμε το καθολικό ναυάγιο του μοντέλου ανάπτυξης της χώρας. Σε αυτή τη συγκυρία οι άνθρωποι της αλληλεγγύης, οι δομές της, δεν μπορούν να μείνουν απλοί θεατές στην προσπάθεια διαμόρφωσης και εφαρμογής ενός πειστικού εναλλακτικού μοντέλου. Η έμπρακτη
αλληλεγγύη υποχρεωτικά πρέπει να συνδεθεί με τις αναζητήσεις και αγώνες του ελληνικού λαού, να γίνει τμήμα ενός ευρύτερου πολιτικού κινήματος, αυτός είναι ο απαράβατος όρος για να εξασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα στο πεδίο.
Η κατάσταση είναι όντως οριακή, ενδεικτικά αναφέρω ότι μόνο την τελευταία διετία ως Αλληλεγγύη για Όλους οργανώσαμε τρείς μεγάλες καμπάνιες που σχετίζονται με την κλιματική κρίση και την καταστροφή του περιβάλλοντος (πυρκαγιές και πλημμύρες στην Εύβοια,
Ιανός στην Καρδίτσα και πλημμύρες στη Θεσσαλία). Συνεπώς είμαστε υποχρεωμένοι να συμβάλλουμε στην ενίσχυση του κινήματος του περιβάλλοντος, μέσω της σύγκλισης ευρύτερων δυνάμεων του εργατικού κινήματος, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των δυνάμεων του πολιτισμού και της νεολαίας στην υπόθεση της σωτηρίας του πλανήτη.
Η καμπάνια
Έχει ολοκληρωθεί η πρώτη εβδομάδα της καμπάνιας. Στο κάλεσμα μας συνδράμουν εκατοντάδες αλληλέγγυοι, καθώς και δομές από το λεκανοπέδιο και όλη τη χώρα (Βύρωνας, Πατήσια, Παγκράτι, Πειραιάς, Ίλιον Μαρούσι , Νέα Ιωνία, Νέα Σμύρνη, Άγιο Δημήτριο, Άλιμο, Χαλάνδρι Αγία Παρασκευή, Αρτέμιδα-Σπάτα , Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Λάρισα, Κω, Βόλος Χανιά , Κόρινθο, Πύργο, Πάτρα, Σπάρτη, Λειβαδιά, Λαμία Χαλκίδα, Ζάκυνθος).
Οφείλουμε να επισημάνουμε τη συμμετοχή της Ένωσης Αλβανίδων Γυναικών Ελλάδας και την ανταπόκριση από Βέλγιο, Ολλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Γερμανία.
Τα είδη τα οποία κυρίως χρειάζονται, περιγράφονται αναλυτικά στην ιστοσελίδα της
Αλληλεγγύης για Όλους (solidarity4all. gr). Ως τώρα έχει γίνει μία πρώτη αποστολή στον Βόλο εμφιαλωμένου νερού, καθώς και κάποιων ειδών πρώτης ανάγκης, ενώ ετοιμάζεται αποστολή στα Μεγάλα Καλύβια Τρικάλων και τον Παλαμά Καρδίτσας –πιθανότατα όταν θα διαβάζετε αυτό το σημείωμα να έχει ολοκληρωθεί η αποστολή. Το βασικότερο πρόβλημα παραμένει η οδική σύνδεση και το γεγονός ότι η χώρα είναι κομμένη στα δύο
Στο άμεσο μέλλον είναι προφανές ότι η έμπρακτη αλληλεγγύη θα έχει χρονικό βάθος αντίστοιχο με την πρωτοφανή καταστροφή. Είναι σίγουρο ότι οι ανάγκες και τα είδη ανθρωπιστικής βοήθειας που χρειάζονται, θα μεταλλάσσονται, ανάλογα με τις περιστάσεις, όπως σίγουρο είναι ότι το πάθος για αλληλεγγύη θα παραμένει άσβεστο, υπερβαίνοντας τις όποιες δυσκολίες.